Diary ng Emo

Extremes

Hindi ako naniniwala sa mga feelings na in between. Kung oo, oo. Kung hindi, hindi. Kung meron, meron at kung wala edi wala. Walang gitna. Hindi yung oo na hindi o meron na wala.

Hindi ako firm believer ng horoscope pero totoo para sa akin yung characteristics ng taurus. Im on the extremes. I could love you unconditionally. But when you piss me off, mawawalan ako ng paki sayo.

Alam mo, marunong akong mag value ng kaibigan. Marunong akong mag appreciate. Marunong akong mag mahal ng todo. Pero meron akong limitasyon.

Nagpapasalamat ako sa lahat ng efforts mo. Sa lahay ng ginawa mo para sa akin. Pero sa tingin ko, hindi ko maibibigay sayo kung anong kailangan mo sa akin. I can not give you 100% patience, attention and understanding.

Gusto mong malaman ko na nagkamali ako? Eh ikaw, alam mo ba kung saan ka nagkamali?

Alam mo ba kung gaano mo ko nabuwisit sa pagpapahabol mo?

Alam mo ba na napakababaw na rason na galit ka sana akin dahil hindi kita napansin?

Just.wow! Alam mo ba kung gaano nakakainis yung ilang beses mo kong pinapagmukhang tanga kakasorry. Putan*ina! Hindi mo nga hinihingi ying sorry ko. Ano bang gusto mong gawin ko? Hindi ako mind reader.

Ako ang unang nagsabi ng "di ka kawalan"..geh, show me your proof. Screenshot mo. Send mo sakin. Never kong sinabi yan. You might think that I implied it with my messages for you, but then, ikaw lang nag isip nyan. Hindi ko sinabi sayo.

You never told me what you truly feel. May messenger. May wifi ka, may data ako. May pm..may chatbox. Pero puro ka parinig sa status mo. I do that too. But I assure you, pini pm kita para sabihin sayo lahat ng gusto kong sabihin. Eh ikaw?

If you think you never really meant anything to me, think of this: ikaw yung unang pinagbigyan ko ng number ko. Di ako nagloload dati, pero nagload ako para nakakatext kita kahit globe ako, smart ka. Ikaw lang yung inaya ko sa labas para maglunch. Ikaw yung kauna unahan kong kachat hanggang madaling araw kahit maaga pa yung pasok ko sa trabaho. Ah siguro trip lang lahat ng ginawa ko. Baka nga di ka importante sa akin.

Now, I realized that I was done with you, your silent-yet-powerful demands, your immaturity, your too sensitivity. This is too much. I cant be the one you need. And I do not want to lose myself in the process of caring for you too much.

I loved you, in the way that I know. Loved..past tense. Even the largest candle burn out. Even the longest river has its end. So I think I deserve to say that I need a break. I reached my limit because you pushed me to it.

This is the last time I will ever recall who you had been for me. I am burning the bridges between us. Forget everything about me. Kase tulad ng madalas kong sinasabi "Wala na akong pake."

-C3