《First meeting》
နှစ်ထပ်အိမ်လေး၏ခြံဝန်းကျယ်တွင် လူများ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။
မနက်စောစောအိပ်ယာကနိုးလို့ ခြံထဲဆင်းကာ ဌက်ကလေးတွေကို ကြည့်နေသည့် ၃နှစ်သာသာ လောက်သာရှိသည့်သာ ကလေးလေးတစ်ယောက်။
သူ့ရပ်ကြည့်နေတုန်းကားလေးတစ်စီးက လူစည်ကားနေတဲ့ သူ့ရှေ့က ထိုခြံဝန်းကျယ်ကြီးထဲဝင်သွား၏။
"ဟင်...."
ထိုကလေးလေးရဲ့အကြည့်တွေကလည်းကားနောက်သို့ ကပ်ပါသွား၏။
"ကုကုရေ...မနက်စာစားရအောင်"
ကုကုလေးပြန်မထူးသည်မို့ ခြဲထဲသို့ မာမီ ဖြစ်သူဆင်းလာတော့ ရှေ့ခြံကိုလူသစ်တွေပြောင်းလာသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်။
"မာမီ...ဟိုမှာ သူတို့တွေဘာလုပ်နေတာလဲ? အများကြီးပဲ"
လက်ပိစိကလေးနှစ်ဖက်နှင့်လက်၁၀ချောင်းထောင်ပြကာမေးလာသည့်ကလေးလေးကတကယ့်ကိုချစ်စရာလေးပင်။
"သြော်...ကုကုလေးကလည်း အိမ်ပြောင်းလာတာနေမယ်...နောက်နေ့ကြမှ မာမီတို့သွားနှုတ်ဆက်ကြမယ်လေ။"
ခေါင်းလေးစောင်းကာ သူ့မာမီကို ပြူးပြူးလေးကြည့်ကာခေါင်းငြိမ့်ပြ၏။
မနက်စာစားပြီး ခဏကြာတော့ ကုကုလေးတစ်ယောက်ပြောထားတဲ့အတိုင်း အပြင်ထွက်ချင်နေပါပြီ။
"မာမီ...သွားမယ်ချို.."
မပီကလာပီကလာနှင့် သူ့မာမီကိုပြောနေ၏။
"ကုကုလေးရယ် နောက်နေ့မှသွားကြမယ်လေနော်..."
"အသု သွားမှာ...."
"သူများတွေအလုပ်ရှုပ်နေမှာလေ...ကုကုရယ်"
သူ့မာမီကိုပြောတာကို နားမထောင် သူလုပ်ချင်တာကို လုပ်နေ၏။
"မာမီ ကုကု ဒါဝတ်မယ်..."
အဝါရောင်hoodieလေးနဲ့ Jean ပြာအရောင်စိုစိုလေးကိုကိုင်ကာ သူ့အားဝတ်ပေးရန်သူ့မာမီအားဂျီကျနေသည်။
"ကုကု က ဟိုဘက်အိမ်အရမ်းသွားချင်နေတာပဲ...။
ကုကု သူငယ်ချင်းတွေ့လိုက်လို့လား?"
