Cümle Alem •sekai•

17) Canım Sıkıldı Öpücüğü

Jongin; Kyungsoo ve Minseok ile üniversite kampüsünde, yemyeşil çimenlerin üstünde oturup sohbet ederken abisi Junmyeon da kısa süre içinde onlara katılmıştı.

Junmyeon bir yıl önce üniversiteden mezun olmuştu, Jongin ise daha ikinci sınıftı. Bugün, ara sıra olduğu gibi, Jongin'in çağırması üzerine üniversiteye gelip arkadaşlarıyla vakit geçirmeye karar vermişti.

Kardeşinin yanına oturup Kyungsoolara kısa bir selam verdi. Dört arkadaş derin bir sohbete dalmışken, Jongin'in çalan telefonu bozdu bu tatlı ortamı.

Hain Sehun arıyor...

"Efendim?" Jongin, fazla bekletmeden açtı. "Ana kapının oradayım. Olur, gel. Tamam, bekliyorum."

"O ne alaka şimdi?" Junmyeon sorduğunda Jongin güldü.

Ne olur ne olmaz diye bu sırrı açığa çıkarmak istemiyordu. Bu yüzden ufak bir yalan söyledi arkadaşlarına. "Biliyorsunuz, iyi anlaştık onunla zaten. Hoşlandık işte birbirimizden."

Junmyeon bir kolunu Jongin'in omzuna atıp onu kendine çekti. "Dikkatli ol yine de. Gözüm pek tutmadı o çocuğu."

"Yok ya, gayet iyi ve tatlı biri aslında. Tanıdıkça seversiniz."

"Seni ektiği için ona karşı biraz nefret doluyuz." Kyungsoo söylediğinde hepsi kıkırdadı.

Çoktan başka bir konu açılmışken Sehun alana gelmişti. Sadece Jongin'i görmeyi beklediği için biraz şaşırmıştı ama umursamadan onlara yaklaştı ve kısa bir selam verdi.

Jongin oturduğu yerden yüzünü ona doğru uzatıp güldü. Sehun fazla takılmadı, çünkü bugünlerde hep beraberlerdi ve büyük ihtimalle arkadaşları bir şeylerin farkındaydı. Bu yüzden eğilip Jongin'in yanaklarına ufak öpücükler bıraktı, sonra da yanına oturdu.

"Hadi Sehun'la tanışın, çok tatlı biri." diyen Jongin ilk önce arkadaşlarının ismini söyledi sahte sevgilisine. "Bu abim, Junmyeon. Bunlar da yakın arkadaşlarım Kyungsoo ve Minseok."

"Memnun oldum." Sehun söyledikten sonra başını hafifçe eğdi saygıyla.

"Kardeşimi üzmezsen ben de memnun olurum."

Sehun gülümsedi ve bir elini Jongin'in omzuna koydu. "Hiç üzmüyorum hyung, ona da sorabilirsin. Kulu kölesiyim yani, o derece." Sözlerinin sonuna doğru gülerek Jongin'e dönmüştü.

Yaklaşık yarım saat sonra Junmyeon işi olduğunu söyleyip aralarından ayrılmıştı. Kyungsoo ve Minseok ise derse girecekleri için fakülteye doğru yol aldı.

Sehun ve Jongin yalnız kaldığında biraz sohbet ettiler. Birkaç kitap ve film konuştular. Jongin ona heyecanla nasıl bir öğretmen olacağından bahsetti, Sehun da iyi bir yazılım bilgisine sahip olduktan sonra kaliteli bir oyun üretme hayalinden.

Çantasından bir çikolata çıkaran Jongin onu ikiye bölüp yarısını Sehun'un dudaklarına uzattı. Sehun da bu tatlı ikramı hemencecik kabul etmişti. Gülerek etrafa bakarken köşedeki bankta tek başına oturan Baekhyun'u gördü ama görmemiş gibi yapıp önüne döndü.

"Çikolata güzelmiş," dedi Sehun sırıtarak. "Biraz daha yemek istiyorum."

"Sadece bir tane vardı yanımda. Daha sonra satın alıp sana tekrar veririm, olur mu?"

"Buna hiç gerek yok." Sehun ellerini Jongin'in yanaklarına yerleştirdi ve dudaklarının onunkilerle dans etmesini sağladı. Esmerin alt dudağını narince emdi bir süre, sonra serbest bırakıp geri çekildi.

Jongin dudaklarını yaladıktan sonra anlamazca ona baktı. "Bu neydi?"

"Canım sıkıldı öpücüğüydü." Sehun acuçlarını çimenle birleştirirken söyledi. Çapkın çapkın gülüyordu.

"Sanırım sahte ilişkimiz çok uzun sürmeyecek." dedi Jongin gülerek.

"Evet, büyük ihtimalle birbirimize olan yavşaklığımıza dayanamayıp gerçekten sevgili falan oluruz."

Jongin birden başını Sehun'un kucağına koyup yere uzandı ve gözlerini kapattı.

"Ama iki de bir abin için kaçmak falan yok."

Sehun "O günler gelince bakarız artık." deyince Jongin elini onun yanağına götürüp yavaşça vurdu.

"Adam ol Sehun."

"Tabii efendim."

"Aferin köle."

👾

Biliyorum, 10 gündür falan bölüm atamıyorum ama üniversite sınavından çıkınca işleri anca toparlayabildim ♥

Yerim you

Boş boş yb yazıyorum ama umarım hoşunuza gidiyordur lfjsdşfjsi