Aaah! Şu lanet olası alarmın sesi beynimi uyuştururken tek istediğim şey görünmez olmak.Çok şey istemiyorum sadece kimsenin beni görmesini istemiyorum o kadar.
Alarmım çalarken yorganımı tepeleyip yataktan çıktım .Bugün lisenin ilk günü ve ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok.ilk defa görecegim insanlar hakkında da hiçbir fikrim yok ,Allah kahretsin neden okumak zorundayız ki! Söylene söylene üstümü giyindim, okul tişörtüm ve pantolonum... şekil almayan inatçı saçlarımı düzeştirip parfümümü üstüme bocaladım.Çillerimi kapatmak için pudra ile ikinci kat cilt oluşturup gri ,bilekli converse lerimi giyip dışarı çıktım.Dışarı çıkmayalı uzun zaman olmuştu. sokağın başına bir "atm" yapılmış. Durağa yürüyordum, vardığımda herkesin bana baktığını gördüm.sonra dönüp kendime bakınca okul tişörtümün içinde kaybolduğumu farkettim muhtemelen onlar da bana değil tişörtüme bakıyorlardır diye düşünürken otobüs geldi.Sıraya girip otobüse bindim dülüğlüt sesini duyunca istemsizce gülümsedim. Arka tarafa doğru yürüdüm ve tutacaklardan birine tutundum.Elimi cebime atıp kulaklığımı aldım.Karmaşık dolmaşık olan kulaklığımı düşme pahasına olsa da ayırıp önce kulaklığı kulağıma taktım, çünkü müziklerin hiçbir saniyesini kaçırmak istemiyorum özellikle de bugün...
Okulun kapısından içeri girdiğimde gördüğüm manzarayla şoka girdim.Kız erkek ayırt etmeksizin hepsi dar siyah pantolon giymişti.Sanırım içlerinde tek kezban benim diye düşürüken omzunda hissettiğim el ile arkama baktım yüriycekmisin vinç mi çağıralım dedi kaba bir sesle aslında şu an eve gidesim geldi dedim utana sıkıla.ilk gün böyle olur dedi gülümseyerek bende sen alışkınsın sanırım bu duruma dedim ve elini uzatıp bana adım bora memnun oldum dedi bende yakut memnun oldum dedim zorla gülümseyerek artık içeri girsek iyi olur dedim ve borayla aynı hizada yürümeye çalışarak içeri girdim. sanırım bi grup insan bize doğru geliyor dedim anlamsızca bana bakarak arkadaşlarım dedi çocuklar yanımıza gelince içlerinden en salak görünümlü olan selam ben haydar dedi bende yakut memnun oldum dedim hımm yakup gibi dedi salakça gülümseyerek seninde adını deden koymuş gibi dedi bora histerik bir kahkaha atarak.Teşekkür ederim dedim benim bile zor duyabileceğim bir sesle. koluma girip beni Atatürk büstünün önüne çekti niye kendini o salaklara karşı korumadın dedi off boşversene ilk günden bi olay çıkmasın diyince mimiksiz yüzüyle bana bakarak yoksa dayak yemekten mi korktun diyince ne korkucam be!! onlardan korkucam, ben hah güleyim bari ben kimseden korkmam kimi kandırıyorum ki bal gibi de korktum işte ben seni korurum merak etme.
Off benim korunmaya ihtiyacım yok ,tamam saol senin sayende onlardan kurtuldum ama burda onlardan çok var ve başa çıkmayı öğrenmeliyim dedim...
İsimlerimiz tek tek okundu ve herkesin hangi sınıfta olduğu belirlendi ben ve bora 9/a sınıfındaydık mert ,haydar ,polat ,yiğit ve kerem onuncu sınıfa gidiyorlardı.Bora disiplin suçu işlediğinden dolayı ceza olarak 9.sınıfı tekrar okuyacaktı.
Sınıfa girdiğimde duvar tarafında en arkanın bir önüne oturdum bora ise tam arkamdaki sıraya oturdu ve sırt çantamı alıp yanına koydu yanımda oturmanı istiyorum .ama ben istemiyorum dedim ukala bir tavır takınarak sana fikrini soran olmadı hızla ayağa kalkıp beni kolumdan çekiştirerek yanına oturttu arkadaşın olmaya çalışıyorum dedi yanına oturmasamda arkadaşım olabilirsin dedim seninle işimiz var ufaklık , sensin ufaklık uff nerden bulaştım bu salağa !!?
