karantina serisi 3. perde

Dünya Sendeleyecekti (fakat kendisi nasìl ayakta kalacaktı? )

♡yazarìn anlatìmìyla♡

kahve kupasìna attìğì son küp şekerin çöpünü cop kutusuna fırlatìktan sonra arkasìna yaslandı .Sıkıntılı bir iç çekerek gözlerini Camdan dışarıya çevirdi. Gördüğü gün batımı  manzarası one günün bile ışığını kaybedebileceğini ,günün bile karanlıkta kalabileceğini bir kez daha hatìrlatırken  derin bir iç çekti . Babasının eskin radyosundan gelen  Tùrk şarkıları içini titretirken şarkılardan birinde aynen şöyle bir cümle duyuldu:

~♡~ Bak yine anlatįyorum sana. Kaybolan bu yılın sonunda...O mutlu sakin sular benim bağrımdaki gezegenin tam ortasında.  Tam ortasında... Son nefes var menzilinde,time çaresiz yine düşkün. ~♡~

Başını kaldırdı Onur. Çaresiz miydi?Öyleydi. Düşkün müydü? kendince evet. Elleri kollar bağlanmış gibiydi .Gećirdiģi son altı ay  onu hayatìnìn hapishanesine sürüklemişti .Oysa o bu hapishaneye görüş günleri karşįlığında katlanmaya razıydı. Oysa ne bir görüş günü vardı by diyarlarda,ne de onlar...

DEVAM EDECEK...