_⚠️️The Room Of Death⚠️️_ ( Yz Completed ff)

•••04•••

..

..

..

..ආ...හ්..

මං දාඩිය පෙරාගෙන ගිය අත්වලින් අමාරුවෙන් ටයිල් එකක දාරෙට ඇගිලි තද කරන් හිටියා..තවමත් මාව පිටිපස්සට ඇදිලා යද්දි මං ගැලවෙන්න මගක් හොයා ගන්න බැරිව නියපොතුවලින් ටයිල් අතර තිබ්බ දාරේ එල්ලුනා..දැනටමත් මගෙ නියපොත්තක් කැඩිලා ගිහින් සැරව එන්න පටන් අරන් තිබුණත් මට ඒ ගැනවත් සිහියක් තිබ්බෙ නෑ..කකුලට තද උනු උල් නියපොතු තිබ්බ අත එන්න එන්නම මාව පිටිපස්සට අදිනකොට දාඩියෙන් නෑවිලා හිටිය මට මරන බය කියන එක ඕනාවටත් වඩා දැනෙන්න ගත්තා ..දාපු දාඩිය නිසාම ලිස්සන අල්ල නිසා මට තවත් මේක අල්ලගෙන ඉන්න බැරි වෙද්දි බයටම මගෙ ඇස්වලින් කදුලු වැටුණා..අන්දකාරෙට හුරු උනු ඇස්වලින් ටයිල් පොළොවේ ඇදිලා ගිය මගෙම ලේ පාර මගෙ ඇස්වලට අහු වෙද්දි වලලුකර ගාව තිබුණු අත මාව අදින එක නවත්තලා ටික ටික උඩට එන්න ගත්තා..අතේ බලය නැති වෙද්දි මං වැලමිටෙන් බඩ ගාන් ඉස්සරහට යන්න ගත්තේ මගෙ කකුල් දෙක කිසිම පණක් නැතුව වෙව්ලන්න අරන් තිබුණු නිසා..අත වැලමිටෙන් නැවෙන වාරයක් පාසාම මගෙ උකු ලේ බිමට වැටෙන තරමට වේදනාවක් දැනුනත් මං අමාරුවෙන් හුස්ම අල්ලන ගමන් බඩ ගෑවා..වම් අතේ වැලමිට තියලා හොද හුස්මක් අරන් ඇග ඉස්සරහට ඇදගෙන දකුනු අතේ වැලමිටෙන් ආයෙමත් ඇගේ බර දරාගෙන ඉස්සරහට ඇද්දා..මට මහන්සී..වලලුකර ගාව තිබ්බ අත හම හිල් වෙන තරමට සූරන ගමන් මගෙ දනහිස වෙනකම් උඩට ඇවිත් තියෙද්දි ඇගේ වේදනාවට වඩා බය නිසාම මට කියාගන්න බැරි මහන්සියක් දැනුනා..අවුල් වෙලා තිබ්බ කොන්ඩ ගස් අස්සෙන් බේරුනු දාඩිය බින්දුවක් වේලිලා තිබ්බ තොල්වලට වැටෙනකොට පැය ගානක් වතුර නැතුව තිබ්බ මගෙ උගුර ලුණු රහත් එක්කම ආයෙම වේදනා දෙන්න ගත්තා .දිව ගිලෙන තරමට තිබ්බ වතුර තිබහා නිසා ද නැත්නම් බය නිසාද කියලා හිතාගන්න බැරිව මගෙ උගුර වේලිලා තියෙද්දි ඒ පිපාසෙ නිවන්න වගේ දිගින් දිගටම මගෙ ඇස්වලින් කදුලු වැටුණා..

මගෙ ඇගේ බර මටම දරාගන්න බැරිව මං හති ඇරියා ..ඒත් මට නතර වෙන්න බෑ..දැනටමත් ඒ අත මගෙ කලවා වෙනකම් ඇවිත් ඉවරයි..කකුලෙ මස ඉරන්න වගේ නියපොතුවලින් අදින ඒ අත මට රිද්දන ගමන් උඩට ඇදිලා එද්දි මුනින් අතට හිටිය මට පයින් ගහගන්නවට් පණක් තිබ්බෙ නෑ..බිම දිගේ ඇදිලා තිබ්බ කකුල් දෙක මගෙ නොවන තරමට පන නැති වෙලා ගිහින් තියෙද්දි තවත් බඩගාන්නවත් හයියක් නැතුව මං එහෙම්මම ටයිල් පොලොවටම ඇදන් වැටුණා ..මට බෑ..ජීවත් වෙන්න මොන තරම් ආසාවක් තිබ්බත් මට තවත් බෑ..මට මහන්සී..ඇහිපිය ගහනකොට වැහෙන ඇස් ආයෙම ඇරෙන්න එපා කියලා හිතෙන තරමට මට මහන්සී..බය වෙලාම තවත් ගැහෙන්න බැරුව හදවත එලියට පනින්න දගලද්දි ඒකවත් ඉක්මනටම වෙනවා නම් කියලා මං හිතුවා..අත විතරක් ගිය මගෙ ඇගට එකපාරටම දරාගෙන ඉන්න බැරි බරක් දැනෙනකොට මට නිකම්ම කෙඳිරි ගෑවුනා ..ඒක බරයි ..කවුරු හරි ඇග උඩ ඉදන් ඉන්නවා කියලා දැනෙන තරමට මට බරයි ..මට තුවාල කරපු අත නැවතිලා තිබ්බත් කොන්ද මැදින් ආව බර නම් මට තවත් දරා ගන්න බැරි උනා..උස්සගන්නවත් පණක් නැතුව පැත්තකට ඇලවිලා තිබ්බ මගෙ මූන කදුලුවලින්ම පෙගිලා තියෙද්දි මන් ඉකිගහන ගමන් අත මිටි මොලවලා පොළොවට ගහන්න පටන් ගත්තා ..මගෙම අසරනකම මටම දරා ගන්න බැරිව මං පොළොවට ගහන ගමන් අඩද්දි කොන්ද මැද තිබ්බ බර තවත් වැඩි වෙන්න පටන් ගත්තා..එන්න එන්නම වැඩි උනු බරත් එක්ක ආයෙම ඇගම පන නැති කරවන ගමන් සීතල හුස්මක් මගෙ බෙල්ල පිටිපස්සට දැනුනා..