Akşam olmuş ve Seungmin sirketen çıkmıştı evine yürüyerek gitmek istiyordu şoförüne söylemişti zaten eve yürürken dar ve başıboş bir sokaktan geçmesi gerekiyordu ve o sokağa girmişti Chanda ondan 5 dk önce ayrılmıştı şirketen Seungmin sokağın ortalarında iken bir adam onu kendine çekmişti ve içki kokuyordu Seungmin kurtulmaya çalışıyor yerinde kıvranıyordu ve adam tam onun belinden kavramış kendine çekmişti Seungmin çığlık atıyordu ve ağlıyordu ve adamı arkadan biri çekmiş dövmeye başlamıştı (aaaaaaaa kim bu acebaaa kesinlikle cHaN dEğİL -_-) . Seungmin yerde baygın ve kanlar icinde yatan adama bakıyordu burnu kaşı dudağı ve kafası kanlar içinde Chan seungmine dönüp sinirli bir şekilde
"BİR ŞEY YAPTIMI BU SANA!!?"
Seungmin chanın sinirle çıkan sesi yüzünden korkmuş başını eğmişti ve elleriyle oynamaya başladı ne zaman korksa böyle olurdu
"y-yapmadı,yapamadı..."
Chan onun korktuğunu anladığı için ses tonunu düzene sokmuştu daha 4-5 gündür onun yanında çalışıyordu neden bu kadar önemsiyordu onu
"Efendim ben özür dilerim sesimi fazla yükseltim"
"Chan artık bana efendim diye seslenme seni şirkete ödülendirecegim"
"Efen-"
"Chan...!"
"Peki Seungmin,seni evine bırakmamı istermisin?"
"Şey iyi olur aslında"
O gece onlar beraber gitmişti Chan evinin bu kadar büyük olmasına şaşırmıştı ve onu evine girene kadar beklemişti Seungmin evine girdikten bir dakikadan az bir sürede camına çıkıp Chan'a gidebilmesi ne dağir el hareketleri sergiliyordu Chan anlayıp uzaklaşmisti nasıl bir patrondu o ,kristal gibiydi dokunsan kırılır ama bir o kadarda chan için değerliydi Seungmin
