ch.21

418 9 1
                                    

                               "႐ွင္​က​်မ အလုပ္​ထိလာၿပီ​ေနာက္​ယွက္​​ေနတာလာ?"
              "ကိုယ္​ အဲ့လိုသ​ေဘာမ်ိဳးမဟုတ္​ပါဘူး ကိုယ္​မင္​နဲ႔ အဆင္​​ေျပခ်င္​ယံုပါ ကိုယ္​တို႔ ဒီမွာ ​ေစ့စပ္​ၿပီးသြားၿပီဆို​ေတာ့ ...?"
          "အဲ့ဒါ႐ွင္​သ​ေဘာ​ေလ က်မသ​ေဘာလာ ႐ွင္​အရင္​ အတိုင္​းဘဲ ႐ွင္​စိတ္​တိုင္​းက်ဘဲ ​ျဖစ္​​ေစခ်င္​​ေနတာဘဲ​ေလ "
          "..........."
                  "မင္​ဘဲ ကိုယ္​ကိုခြင္​့လြတ္​လိုက္​ ၿပီဆို ကိုယ္​တို႔အစက ျပန္​စရ​ေအာင္​​ေလ ?"
              "........"
         
    ဒင္​ကမွတ္​ထားတယ္​ ငါသက္​မိ​ေတာ့မယ္​ ၿပီရင္​ အ​ေလာင္​း​ေဖ်ာက္​ၿပီ ​ေဆး​ရည္​စိမ္​လိုက္​ရမလာ ?"
           "ကိုယ္​ စာ​ေသာက္​ဆိုင္​ ဘိုကင္​ လုပ္​ထားတယ္​ မင္​ႀကိဳက္​မယ္​ ထင္​တဲ့ ဆိုင္​ကို သြားရ​ေအာင္​​ေလ ကိုယ္​တို႔ date လုပ္​ရ​ေအာင္​ "
           "ကိုယ္​​ေျပာတဲ့ စကားကို ​ေမ့လိုက္​တာ​ေတာ့မဟုတ္​ဘူးမို႔လာ "
           "......."
       "ဘာ​ေတြ​ေျပာ​ေနတာလဲ ႐ွင္​​ေျပာတာ တစ္​ခုမွက်မနားမလည္​ဘူး  "
       "အာယံု ?"
             "​ေမာ့ဥကၠဌ က်မနံမည္​ ​ေ႐ွာင္​ယြဲ႔. ႐ွင္​​ေျပာတဲ့ တစ္​​ေယာက္​က က်မ မဟုတ္​ဘူး!"
             "ကိုယ္​ဘာ​ေျပာမယ္​ ဆိုတာ ​ေ႐ွာင္​ယြဲ႔ကဘယ္​လိုသိ​ေနလဲ?"
             သူမမ်က္​ဝန္​း​ေတြ သူစိုက္​ၾကည္​့လိုက္​တဲ့ ခဏမွာ သူမ ကို သူဘယ္​​ေလာက္​ထိ သူသိျမင္​သြားတာလဲ သူမ အသား​ေတြကို ျဖတ္​ၿပီး အ႐ိုး​ေတြကို စကင္​းဖက္​ခံလိုက္​ရသလိုဘဲ
             "က​်မ ဘာမွမသိဘူး "
          သူမ်တ္​ဝန္​​ေတြက ​ေ႐ွာင္​း႐ွာဖို႔ဘဲ​ေတြးလိုက္​ၿပီ သူမလမ္​းကို ဘဲတက္​​ေလွ်ာက္​လိုက္​​ေတာ့တယ္​။
          ​ေမာ့ဥကၠဌ က​ေတာ့ သူျပံဳးရီမိသြားတယ္​ သူမစိတ္​ထဲကို သူတည္​႐ွိမႈ​ေလးကို ထည္​့​ေပးလိုက္​ႏိုင္​ၿပီ
         
             သူမ​ေနာက္​ က​ေနအတင္​း​ေျပးလိုက္​ၿပီ သူမ​ေ႐ွ႕ရပ္​လို႔
"​ေ႐ွာင္​ယြဲ႔ ကိုယ္​ ပန္​စည္​းလဲ ယူလာတယ္​ မ​ေမႊဘူးလာ?"
    "........"
          " ​ေဘးဖယ္​ "
       "လက္​ထဲက ကတ္​ထူပုန္​းႀကီက​ေလးတယ္​​ေနာ္​ ကိုယ္​သယ္​​ေပးမယ္​​ေလ "
       "မလိုဘူး ႐ွင္​နဲ႔ မဆိုင္​ဘူး "
     "​ေပးပါ ကိုယ္​သယ္​​ေပးပါမယ္​ ​ေလး​ေလာက္​မဲ့ဟာကို ပန္​းစည္​း​ေလးဘဲကိုင္​​ေနာ္​ "
    
    သူမ လက္​ထဲက ကတ္​ကူပုန္​းကို ပန္​စည္​နဲ႔လဲယူလိုက္​ၿပီး သူမ​ေဘးမွာယွဥ္​​ေလွ်ာက္​လ်က္​
           သူမစိတ္​ထဲမွာ​ေတာ့ ဒီလူက မ​ေၾကာက္​တက္​ဘူး လာ ငါစာသင္​​ေနတာကို လာၾကည္​့​ေနတယ္​​လို႔​ေျပာတယ္​ ငါကို လန္​႔္​​ေျပးသြားရမွာမဟုတ္​ဘူးလာ
           ဘယ္​လိုလူလဲ ဟ
       
    "အိမ္​ ျပန္​မွာမို႔လာ ကိုယ္​လိုက္​​ပို႔​ေပမယ္​​ေလ အျပင္​မွာ ညစာမစားခ်င္​ဘူးဆိုလဲ "
         "အင္​ "
            သူမတို႔ အိမ္​ကို​ေရာက္​​ေတာ့
         "ကိုယ္​ ဒါကို ဘယ္​မွာထားရမလဲ ?"
      "အ​ေနာက္​ကလိုက္​ခဲ့ "
      သူမအိမ္​ ​ေဘးက စတိုခန္​းကို တံခါးဖြင္​့​ေပးလိုက္​တယ္​
      "........"
             လက္​ထဲက ကတ္​ထူပုန္​က ျပဳတ္​က်မတက္​ဘဲ ​ေ႐ွာင္​ယြဲ႔ဖမ္​းလိုက္​လို႔
             "သတိထား !"
         လူအ႐ိုးျပတိုက္​လာ တြဲ​ေလာင္​ဆြဲထားတဲ့ အ႐ိုးစု​ေတြမွမနည္​းမ​ေႏွာ
             "ဒါဒါ​ေတြက ?"
         "အ႐ိုးစု​ေတြ​ေလ က်မသီးထားတာ ဌာနျပန္​အပ္​ရမွာ အခ်ိန္​ပို​ေငြ​ေလ "
              "......." "​ေၾကာက္​ဘူးလာ ?"
          ​ေ႐ွာင္​ယြဲက ရီး​ေမာလိုက္​​ေတာ့
        ​ေမာ့ဥကၠဌ လဲမစဥ္​းစားတက္​​ေတာ့ဘူး
        "အစက​ေတာ့ ​ေၾကာက္​ခဲ့တာ​ေပါ့ ​ေနာက္​​ေတာ့ ႐ိုးသြားတာဘဲ"
        "ကိုယ္​အတြက္​ ​ေရြးခ်ယ္​ စရာမ႐ွိ​ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္​နဲ႔ အ​ေျခ​ေနမွာဆိုရင္​ သူမ်ားကို မတရားလုပ္​တာ ထပ္​စာရင္​​ေတာ့ ဒီအလုပ္​က အမ်ားႀကီ သန္​႔စင္​ပါတယ္​။ သူမ်ားပစၥည္​း မခိုးဘူး မလိမ္​ညာဘူး အ​ေကာက္​မၾကံဘူး သူမအသက္​ကို သက္​တာမွမဟုတ္​တာ"
              "ၿပီ​ေတာ့ ဒီအလုပ္​​ေတြက ​ေဆ​ေလာကကို အ​​ေထာက္​အကူျပဳတယ္​​ေလ"
         
      သူမကို ​ေထြဖက္​လို႔
           "ကိုယ္​မသိခဲ့ဘူး ကိုယ္​ကို ခြင္​လြတ္​ပါ မင္​မွာခတ္​ခဲတဲ့ အ​ေျခ​ေန႐ွိခဲ့လိမ္​့မယ္​လို႔ "
        "ဒါ​ေတြ​ေက်ာ္​ဖ်တ္​ခဲ့ၿပီးပါၿပိီ ႐ွင္​ျပန္​လို႔ရၿပိီ သူတို႔​ေတြ အနာယူတာမ​ေနာက္​ယွက္​နဲ႔ "
       
        "​ေကာင္​ပါၿပီ္​ ကိုယ္​ကို ​ေရ​ေတာ့မတိုက္​​ေတာ့ဘူးလာ ကိုယ္​​ေရဆာတယ္​"
        သူမ အိက္​ထဲက ​ေရဘူးကို ထုပ္​​ေပးလိုက္​တယ္​
     "ျပန္​လို႔ရၿပီ "
          "........"
     
    ​ေမာ့ယြမ္​း႐ွင္​း ျပန္​လာတဲ့ လမ္​းမွာ သူရိယံု ​ေ႐ွာင္​ယြဲ႔ ဘယ္​သူကိုသူခ်စ္​တာလဲ ႐ုပ္​​ရည္​ကိုလာ စိတ္​ဓာတ္​ ကိုလာ
         ​ေသခ်ာ​ေပါ့ သူ​ေ႐ွာင္​ယြဲကို ခ်စ္​တယ္​ သူအတြက္​နဲ႔ ကံတရားကို အံတုခဲ့တာ သူမက ရဲရင္​တယ္​ သူမစိတ္​က ပြင္​့လင္​တယ္​ သ​ေဘာ​ေပါက္​လြယ္​တယ္​ အ​ေကာင္​ဆံုးကို ျဖစ္​​ေအာင္​လုပ္​တယ္​။
         ဒါ​ေတြဟာ ​ေ႐ွာင္​ယြဲ႔ဘဲ ရိယံုမဟုတ္​ဘူး
     
      သူကိုသူလဲသ​ေဘာ​ေပါက္​သြားခဲ့တယ္​ သူမ​ေလးျဖစ္​ခ်င္​တာ သူမဆႏၵကို ဦးစာ​ေပးမယ္​။ ႏွစ္​ဦးသာ အတူ​ေဆြး​ေႏြးသင္​့တယ္​။
      ကိုယ္​စီျဖစ္​ခ်င္​တာ​ေတြကို
          
     သူမ အလုပ္​ကယူလာတဲ့ အ႐ိုးစုကို သီလိုက္​တာ ညနက္​သြားတယ္​ ၁၀နာရီခြဲ
          သူမလဲ ​ေရမိုးခ်ိဳးၿပီလို႔ အိပ္​မယ္​ၾကံ​ေတာ့
       "တီတီ hello ​ေမာ့ဥကၠဌ "
    "​ေ႐ွာင္​ယြဲ႔ အန္​တီက မနက္​ျဖန္​  အိမ္​ျခံဝန္​းထဲက စိုက္​ခင္​းကို ျပင္​မယ္​ လို႔ ကိုယ္​ၾကား​ေတာ့ ကူညီလို႔ရမလာ မင္​းကို အသိမ​ေပးဘဲ လုပ္​တယ္​​ေျပာမွာစိုးလို႔ "
    "......."
            "႐ွင္​့နဲ႔ ဆိုင္​တဲ့ အလုပ္​မဟုတ္​ဘူးနဲ႔တူတယ္​။ ​ေဆးရံုမွာ​ေကာင္​​ေကာင္​မအုပ္​ခ်ဳပ္​ဘဲ က်မအိမ္​ကစိုက္​ခင္​ကို စိတ္​မဝင္​စား​ေနပါနဲ႔ မလာနဲ႔ "
            "ဒါဘဲ "
         သူမဖုန္​ခ်လိုက္​ၿပိ္​ အိပ္​ဖို႔လုပ္​​ေတာ့တယ္​။
         သူမ အလုပ္​လုပ္​ရင္​နဲ႔ ပံုမွန္​​ေနရက္​​ေတြကို ျဖတ္​သန္​း​ေနတယ္​တယ္​။
          တစ္​ခါတစ္​ခါ သူမအလုပ္​ကို လက္​​ေဆာင္​​ေတြ လူကိုယ္​တိုင္​နဲ႔ လာၿပီ သူမစာသင္​တာ လာထိုင္​ၾကည္​့ၿပီ သူမနဲ႔ ရင္​းႏီွဖို႔ လုပ္​​ေဆာင္​​ေနတယ္​။  
                          "မုဆရာမ ဧည္​့သည္​ လာပါတယ္​။!"
               "ဟင္​ ​ေပါင္​့​ေပ့ "
           "ကိုယ္​ကို လြမ္​း​ေနလာ ?"
       "အင္​ ဒါ​ေပါ့ ​ေပါင္​​ေပ့ အနားလာပါအံုး !"
    သူမကို ​ေထြးဖက္​​ေနတဲ့ သူမ​ေမာင္​​ေလး မုရန္​႐ႊင္​
"အိမ္​ျပန္​ရ​ေအာင္​​ေလ​ "
      "အင္​ "
      (​ေပါင္​​ေပ့ -ရတနာ​ေလး )
             သူမ ​ေက်ာင္​ခန္​းထဲက ထြက္​လာ​ေတာ့ သူမ​ေက်ာင္​းသား​ေတြက သူမနဲ႔ ​ေမာင္​ငယ္​ကို ျမင္​​ေတာ့
             "......."
             -ဆရာမ ဘဲရသြားၿပီလာ ?
             -အ​ေခ်ာ​ေလဟ
             -မထင္​ရဘူး မုမဆရာမက ငယ္​တဲ့ သူ​ေတြဘဲ ႀကိဳက္​တာလာ ?
             -​ေအဟ ငါခုဏရံုးခန္​းနားကျပန္​လာတာ အဲ့ဒီ​ေကာင္​က​ေလးကို ​ေခၚတာ ​ေပါင္​​ေပ့တဲ့
             -"........"😐😬😬😬😬
             -ဆရာမကလဲ roတက္​လိုက္​တာ ငါ​ေတာင္​ၾကက္​သီးထတယ္​
             -ဆရာမ ကငယ္​​ေသးတာကို ဟ ၂၇ဘဲ႐ွိ​ေသးတာကို
             -​လာႀကိဳ​ေနက် လူႀကီ​ေကာ္​ဒီ​ေန႔ မလာပါလာ?
             -​ေအ​ေနာ္​
             -သူမ်ားကအလုပ္​မ်ားတယ္​​ေလ
             -မင္​သိလာ သူကို ?
             -အင္​သိတယ္​ ​ေမာ့ဥကၠဌ ​ေလ ​​ေမာ့group က​ေဆးရံု​ေတြကို ဆက္​ခံထားတာမၾကာ​ေသးဘူး​ေလ အလုပ္​​ေတြမ်ားတာ​ေပါ့
             -wow လုပ္​ငန္​႐ွင္​ကိုမႀကိဳက္​ဘူး​ေပါ့
             -အင္​ ငါလဲထင္​တယ္​ ဆရာမက ​ေမာ့​​ေဆးရံုကထြက္​လာတာ
             -"........"

ဆန္​႔က်င္​ဘက္​ကမ႓ာသို႔ Own Creation (Complete 😁)Where stories live. Discover now