"႐ွင္က်မ အလုပ္ထိလာၿပီေနာက္ယွက္ေနတာလာ?"
"ကိုယ္ အဲ့လိုသေဘာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္မင္နဲ႔ အဆင္ေျပခ်င္ယံုပါ ကိုယ္တို႔ ဒီမွာ ေစ့စပ္ၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ ...?"
"အဲ့ဒါ႐ွင္သေဘာေလ က်မသေဘာလာ ႐ွင္အရင္ အတိုင္းဘဲ ႐ွင္စိတ္တိုင္းက်ဘဲ ျဖစ္ေစခ်င္ေနတာဘဲေလ "
"..........."
"မင္ဘဲ ကိုယ္ကိုခြင့္လြတ္လိုက္ ၿပီဆို ကိုယ္တို႔အစက ျပန္စရေအာင္ေလ ?"
"........"
ဒင္ကမွတ္ထားတယ္ ငါသက္မိေတာ့မယ္ ၿပီရင္ အေလာင္းေဖ်ာက္ၿပီ ေဆးရည္စိမ္လိုက္ရမလာ ?"
"ကိုယ္ စာေသာက္ဆိုင္ ဘိုကင္ လုပ္ထားတယ္ မင္ႀကိဳက္မယ္ ထင္တဲ့ ဆိုင္ကို သြားရေအာင္ေလ ကိုယ္တို႔ date လုပ္ရေအာင္ "
"ကိုယ္ေျပာတဲ့ စကားကို ေမ့လိုက္တာေတာ့မဟုတ္ဘူးမို႔လာ "
"......."
"ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ႐ွင္ေျပာတာ တစ္ခုမွက်မနားမလည္ဘူး "
"အာယံု ?"
"ေမာ့ဥကၠဌ က်မနံမည္ ေ႐ွာင္ယြဲ႔. ႐ွင္ေျပာတဲ့ တစ္ေယာက္က က်မ မဟုတ္ဘူး!"
"ကိုယ္ဘာေျပာမယ္ ဆိုတာ ေ႐ွာင္ယြဲ႔ကဘယ္လိုသိေနလဲ?"
သူမမ်က္ဝန္းေတြ သူစိုက္ၾကည့္လိုက္တဲ့ ခဏမွာ သူမ ကို သူဘယ္ေလာက္ထိ သူသိျမင္သြားတာလဲ သူမ အသားေတြကို ျဖတ္ၿပီး အ႐ိုးေတြကို စကင္းဖက္ခံလိုက္ရသလိုဘဲ
"က်မ ဘာမွမသိဘူး "
သူမ်တ္ဝန္ေတြက ေ႐ွာင္း႐ွာဖို႔ဘဲေတြးလိုက္ၿပီ သူမလမ္းကို ဘဲတက္ေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့တယ္။
ေမာ့ဥကၠဌ ကေတာ့ သူျပံဳးရီမိသြားတယ္ သူမစိတ္ထဲကို သူတည္႐ွိမႈေလးကို ထည့္ေပးလိုက္ႏိုင္ၿပီ
သူမေနာက္ ကေနအတင္းေျပးလိုက္ၿပီ သူမေ႐ွ႕ရပ္လို႔
"ေ႐ွာင္ယြဲ႔ ကိုယ္ ပန္စည္းလဲ ယူလာတယ္ မေမႊဘူးလာ?"
"........"
" ေဘးဖယ္ "
"လက္ထဲက ကတ္ထူပုန္းႀကီကေလးတယ္ေနာ္ ကိုယ္သယ္ေပးမယ္ေလ "
"မလိုဘူး ႐ွင္နဲ႔ မဆိုင္ဘူး "
"ေပးပါ ကိုယ္သယ္ေပးပါမယ္ ေလးေလာက္မဲ့ဟာကို ပန္းစည္းေလးဘဲကိုင္ေနာ္ "
သူမ လက္ထဲက ကတ္ကူပုန္းကို ပန္စည္နဲ႔လဲယူလိုက္ၿပီး သူမေဘးမွာယွဥ္ေလွ်ာက္လ်က္
သူမစိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီလူက မေၾကာက္တက္ဘူး လာ ငါစာသင္ေနတာကို လာၾကည့္ေနတယ္လို႔ေျပာတယ္ ငါကို လန္႔္ေျပးသြားရမွာမဟုတ္ဘူးလာ
ဘယ္လိုလူလဲ ဟ
"အိမ္ ျပန္မွာမို႔လာ ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပမယ္ေလ အျပင္မွာ ညစာမစားခ်င္ဘူးဆိုလဲ "
"အင္ "
သူမတို႔ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့
"ကိုယ္ ဒါကို ဘယ္မွာထားရမလဲ ?"
"အေနာက္ကလိုက္ခဲ့ "
သူမအိမ္ ေဘးက စတိုခန္းကို တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္
"........"
လက္ထဲက ကတ္ထူပုန္က ျပဳတ္က်မတက္ဘဲ ေ႐ွာင္ယြဲ႔ဖမ္းလိုက္လို႔
"သတိထား !"
လူအ႐ိုးျပတိုက္လာ တြဲေလာင္ဆြဲထားတဲ့ အ႐ိုးစုေတြမွမနည္းမေႏွာ
"ဒါဒါေတြက ?"
"အ႐ိုးစုေတြေလ က်မသီးထားတာ ဌာနျပန္အပ္ရမွာ အခ်ိန္ပိုေငြေလ "
"......." "ေၾကာက္ဘူးလာ ?"
ေ႐ွာင္ယြဲက ရီးေမာလိုက္ေတာ့
ေမာ့ဥကၠဌ လဲမစဥ္းစားတက္ေတာ့ဘူး
"အစကေတာ့ ေၾကာက္ခဲ့တာေပါ့ ေနာက္ေတာ့ ႐ိုးသြားတာဘဲ"
"ကိုယ္အတြက္ ေရြးခ်ယ္ စရာမ႐ွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ အေျခေနမွာဆိုရင္ သူမ်ားကို မတရားလုပ္တာ ထပ္စာရင္ေတာ့ ဒီအလုပ္က အမ်ားႀကီ သန္႔စင္ပါတယ္။ သူမ်ားပစၥည္း မခိုးဘူး မလိမ္ညာဘူး အေကာက္မၾကံဘူး သူမအသက္ကို သက္တာမွမဟုတ္တာ"
"ၿပီေတာ့ ဒီအလုပ္ေတြက ေဆေလာကကို အေထာက္အကူျပဳတယ္ေလ"
သူမကို ေထြဖက္လို႔
"ကိုယ္မသိခဲ့ဘူး ကိုယ္ကို ခြင္လြတ္ပါ မင္မွာခတ္ခဲတဲ့ အေျခေန႐ွိခဲ့လိမ့္မယ္လို႔ "
"ဒါေတြေက်ာ္ဖ်တ္ခဲ့ၿပီးပါၿပိီ ႐ွင္ျပန္လို႔ရၿပိီ သူတို႔ေတြ အနာယူတာမေနာက္ယွက္နဲ႔ "
"ေကာင္ပါၿပီ္ ကိုယ္ကို ေရေတာ့မတိုက္ေတာ့ဘူးလာ ကိုယ္ေရဆာတယ္"
သူမ အိက္ထဲက ေရဘူးကို ထုပ္ေပးလိုက္တယ္
"ျပန္လို႔ရၿပီ "
"........"
ေမာ့ယြမ္း႐ွင္း ျပန္လာတဲ့ လမ္းမွာ သူရိယံု ေ႐ွာင္ယြဲ႔ ဘယ္သူကိုသူခ်စ္တာလဲ ႐ုပ္ရည္ကိုလာ စိတ္ဓာတ္ ကိုလာ
ေသခ်ာေပါ့ သူေ႐ွာင္ယြဲကို ခ်စ္တယ္ သူအတြက္နဲ႔ ကံတရားကို အံတုခဲ့တာ သူမက ရဲရင္တယ္ သူမစိတ္က ပြင့္လင္တယ္ သေဘာေပါက္လြယ္တယ္ အေကာင္ဆံုးကို ျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္။
ဒါေတြဟာ ေ႐ွာင္ယြဲ႔ဘဲ ရိယံုမဟုတ္ဘူး
သူကိုသူလဲသေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္ သူမေလးျဖစ္ခ်င္တာ သူမဆႏၵကို ဦးစာေပးမယ္။ ႏွစ္ဦးသာ အတူေဆြးေႏြးသင့္တယ္။
ကိုယ္စီျဖစ္ခ်င္တာေတြကို
သူမ အလုပ္ကယူလာတဲ့ အ႐ိုးစုကို သီလိုက္တာ ညနက္သြားတယ္ ၁၀နာရီခြဲ
သူမလဲ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီလို႔ အိပ္မယ္ၾကံေတာ့
"တီတီ hello ေမာ့ဥကၠဌ "
"ေ႐ွာင္ယြဲ႔ အန္တီက မနက္ျဖန္ အိမ္ျခံဝန္းထဲက စိုက္ခင္းကို ျပင္မယ္ လို႔ ကိုယ္ၾကားေတာ့ ကူညီလို႔ရမလာ မင္းကို အသိမေပးဘဲ လုပ္တယ္ေျပာမွာစိုးလို႔ "
"......."
"႐ွင့္နဲ႔ ဆိုင္တဲ့ အလုပ္မဟုတ္ဘူးနဲ႔တူတယ္။ ေဆးရံုမွာေကာင္ေကာင္မအုပ္ခ်ဳပ္ဘဲ က်မအိမ္ကစိုက္ခင္ကို စိတ္မဝင္စားေနပါနဲ႔ မလာနဲ႔ "
"ဒါဘဲ "
သူမဖုန္ခ်လိုက္ၿပိ္ အိပ္ဖို႔လုပ္ေတာ့တယ္။
သူမ အလုပ္လုပ္ရင္နဲ႔ ပံုမွန္ေနရက္ေတြကို ျဖတ္သန္းေနတယ္တယ္။
တစ္ခါတစ္ခါ သူမအလုပ္ကို လက္ေဆာင္ေတြ လူကိုယ္တိုင္နဲ႔ လာၿပီ သူမစာသင္တာ လာထိုင္ၾကည့္ၿပီ သူမနဲ႔ ရင္းႏီွဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနတယ္။
"မုဆရာမ ဧည့္သည္ လာပါတယ္။!"
"ဟင္ ေပါင့္ေပ့ "
"ကိုယ္ကို လြမ္းေနလာ ?"
"အင္ ဒါေပါ့ ေပါင္ေပ့ အနားလာပါအံုး !"
သူမကို ေထြးဖက္ေနတဲ့ သူမေမာင္ေလး မုရန္႐ႊင္
"အိမ္ျပန္ရေအာင္ေလ "
"အင္ "
(ေပါင္ေပ့ -ရတနာေလး )
သူမ ေက်ာင္ခန္းထဲက ထြက္လာေတာ့ သူမေက်ာင္းသားေတြက သူမနဲ႔ ေမာင္ငယ္ကို ျမင္ေတာ့
"......."
-ဆရာမ ဘဲရသြားၿပီလာ ?
-အေခ်ာေလဟ
-မထင္ရဘူး မုမဆရာမက ငယ္တဲ့ သူေတြဘဲ ႀကိဳက္တာလာ ?
-ေအဟ ငါခုဏရံုးခန္းနားကျပန္လာတာ အဲ့ဒီေကာင္ကေလးကို ေခၚတာ ေပါင္ေပ့တဲ့
-"........"😐😬😬😬😬
-ဆရာမကလဲ roတက္လိုက္တာ ငါေတာင္ၾကက္သီးထတယ္
-ဆရာမ ကငယ္ေသးတာကို ဟ ၂၇ဘဲ႐ွိေသးတာကို
-လာႀကိဳေနက် လူႀကီေကာ္ဒီေန႔ မလာပါလာ?
-ေအေနာ္
-သူမ်ားကအလုပ္မ်ားတယ္ေလ
-မင္သိလာ သူကို ?
-အင္သိတယ္ ေမာ့ဥကၠဌ ေလ ေမာ့group ကေဆးရံုေတြကို ဆက္ခံထားတာမၾကာေသးဘူးေလ အလုပ္ေတြမ်ားတာေပါ့
-wow လုပ္ငန္႐ွင္ကိုမႀကိဳက္ဘူးေပါ့
-အင္ ငါလဲထင္တယ္ ဆရာမက ေမာ့ေဆးရံုကထြက္လာတာ
-"........"
![](https://img.wattpad.com/cover/308494750-288-k594035.jpg)
YOU ARE READING
ဆန္႔က်င္ဘက္ကမ႓ာသို႔ Own Creation (Complete 😁)
Fanfictionတစ္ကယ္လို႔မ်ား မိန္ကေလး ေယာက္က်ားေလး ေျပာင္ျပန္ အခြင့္အေရး႐ွိခဲ့ေသာ ကိုယ္စိတ္တိုင္းက်ေနခြင့္႐ွိခဲ့ေသာ္ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္မူက ဘာျဖစ္ႏိုင္မလဲ အေမွာင္တစ္လိုင္း ပါ ကေလးေတြ မဖက္သင့္ဘူးေနာ္ 🌚🌚