Who I became a vampire

Hoofdstuk 3

De weg naar oma duurt ongeveer driekwartier. mijn oma heeft een appelboerderij buiten de stad. Nadat mijn moeder hertrouwde met de stiefloser en we verhuisde was ik heel vaak bij oma omdat mijn huis niet als thuis voelde. ik was bijna elk weekend bij oma en hielp haar met klusjes en het oogsten. eerst had oma ook een paard maar helaas is die afgelopen zomer dood gegaan aan ouderdom. Hij heette star daarna wou oma geen nieuw paard omdat niemand star kon vervangen. en dan ben ik ineens bij oma. ik rij de oprijlaan op en zet de auto voor het huis van oma. als ik de veranda oploop krijg ik weer een hoest aanval en de hoofdpijn wordt alleen maar erger. "ik moet oma snel vinden anders ga ik dood" zeg ik tegen mezelf. als ik op de voordeur kloppen doet er niemand open ik wordt hopeloos. "waar is oma" denk ik. maar dan herinnerd ik me dat oma s'avonds altijd een wandelingetje maakt in het bos achter de appelvelden. ik loop richting het bos het begint te schemeren en ik kijk op mijn horloge hoelaat het is. het is 19:46 maar als ik naar beneden kijk wordt ik duizelig en val flauw. als ik weer wakker wordt het ik geen idee hoelang ik al hier lig. misschien 5 minuten of wel een uur. maar dan had oma me wel gevonden denk ik. als ik weer om mijn horloge kijk zie ik dat ik 10 minuten lang hier bewusteloos heb gelegen. er brand geen licht in oma's huis dus loop ik maar richting het bos. Ik loop tussen de appelbomen door. de appelvelden doet me denken aan mijn jeugd hier en aan mijn moeder hoe ze vroeger was. ik weet nog dat ik hier met star reedt en oma en ik s'avonds tussen de appelbomen ging liggen en naar de sterren keek en oma mijn dan een verhaaltje vertelde over de Cherokee. de Cherokee was een soort indianen stam van vroeger oma was een van hun afstammelingen. en mama en ik dus ook. maar oma zei een keer tegen mij dat de Cherokee-magie mama had overgeslagen en mij extra veel had gegeven. ik had van oma ook veel van de Cherokee rituelen geleerd. Maar nu dwaal ik af van het verhaal. ik loop nu in het bos opzoek naar oma. ik probeer haar naam te roepen maar dat doet te veel pijn aan mijn keel. ik denk dat ik wel een kwartier heb lopen zoeken maar ik kon oma echt niet vinden. dan kom ik ineens op een open plek midden in het bos intussen is de maan langzaam aan het opkomen. ik zak door mijn knieën en begin zachtjes te huilen. "Ik wil niet dood" denk ik. de pijn is echt ondraaglijk alle spieren in mijn lijf branden en het lijkt wel of er iemand zit te drummen in mijn hoofd. ik probeer op te staan pas na een paar keer lukt het. ik zeg tegen mezelf "kom op lizz niet op geven". ik loop terug naar oma's boerderij als ik ineens een geluidje achter me hoor. ik zeg zachtjes "oma bent u dat". maar dan vliegt er een grote vogel ineens uit de boom. ik schrik me dood draai me op en ik struikel over een boomwortel. ik val hard op mijn hoofd en ben bewusteloos. ik werd wakker en besefte me dat ik geen pijn meer. ik kijk om me heen en besefte dat ik richting het licht zweefde als ik naar beneden kijk zie ik mezelf in het bos liggen. ik ben bewusteloos en misschien wel dood. Ik ga naar de hemel denk ik. dan sta ik ineens in een soort grot. boven me is een gaat waar licht door valt en rechts is een rotsspleet. er komt een stem uit de rotsspleet hij roept mijn naam "lizz black kom bij me". ik loop de rotsspleten in en daar zit een vrouw te mediteren. "w-wie bent u" stoter ik. de vrouw zegt "ik ben bekend onder veel namen: veranderende vrouw, gaea, kuan yin, grootmoeder spin en zelfs dageraad maar jij mag mij noemen zoals jij me kent: nux de godin van de vampiers". "maar waarom heeft u mij hier gebracht" vraag ik. "zodat je je bestemming vindt" zegt de vrouw. "Mijn bestemming vinden ik snap het niet" zeg ik." geloof in jezelf lizz black ik heb je gemerkt als mijn kind met het halve maan teken maar jij bent bijzonder jij hebt het bloed van een vampier en Cherokee in je". "maar wat heeft dat te betekenen" vraag ik. de vrouw zegt "zoals ik al zei dat je bijzonder bent daarom benoem ik je tot mijn oren en ogen in de alledaagse wereld". "maar ik ben pas 15" zeg ik. de vrouw lacht en zegt "je bent ouder dan je jaren die je nu bent lizz black". de vrouw loopt naar mij toe en kust me op mijn voorhoofd waardoor mijn merkteken gloeit. en dan verlies ik voor de derde keer vandaag het bewust zijn.

------------------------------
Oooooeh mini cliffhanger. oke sorry beetje flauw maar ik probeer zoveel mogelijk te schrijven maar ik krijg een hele drukke week met heel veel toesten. sorry dus als ik niet schrijf. en trouwens als er spellingsfouten in zitten zet het ff in de comments.
Enjoy the book💕