Merhaba ben fatmagül biraz ergenlik anılarımı anlatmak istiyorum.Ergenlik benim için hayatındaki en büyük değişikliklere yol açtı.7. sınıftayken sınıfa Barış diye bi çocuk gelmişti ben o zamanlar tek başıma takılan at kuyruğundan başka model bilmeyen bi kızdım .Barış ilk geldiği günlerde onu hep anneme anlatmaya başlamıştım .Çünkü o güne kadar hiç bi serseri görmemiştim ve bana garip geliyordu hareketleri, onu anneme hep pisliğin teki ,sokak köpeği diye bahssetmiştim .Ve annem sanki yaşanacakları anlamış gibi ondan uzak dur ,aman kızım sen onunla muhatap olma diyodu.Aslında ona yaklaşacak en son insan bendim, fakat orası hiç öyle olmadı .
Nasıl oldu bilmiyorum ama bi süre sonra Barış bana sempatik gelmeye başlamıştı .Aynı mahallede oturduğumuz için onunla gelmeye başlamıştım .7. Sınıfta aşk çok saçma gelebilir fakat hâla o duyguların çocukça bi duygu olduğunu düşünmüyorum.Bi kaç ay sonra değişmeye başlamıştım okuldaki herkes beni tanıyordu saçlarımı okulun havalı kızları gibi dağnık bi topuz yapmaya başlamıştm .Herkesin beni tanıması hoşuma gidiyordu.8.Sınıfta okulun en tanılan , en korkulan grubundan olmuştum .Bizim grubtan hiç kimseye çoğu karışamaz.Bizi kavgada gören geri çekilirdi .Grubumuzda Tuğba,Melisa,Eda,Barış,ben ve Battal .Battal 7. Sınıfın ikinci dönemi gelmişti eski okulundaki müdürü dövdüğü için okuldan atılmış bizim okula gelmişti.Tuğba Battalı seviyor ,ben ise Barışı seviyorum fakat ben Tuğba kadar cesaretli olmadığm için bunu Barışa söyleyememiştim o ise Battala söylemiş ve 2 ay kadar çıkmışlardı .Barış ve battal kardeş gibi takılıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GENÇ KIZ
Подростковая литератураherşeyden vazgecmekmi yoksa herşeyi onunlami yapmak herşeyi silip atmakmi yoksa herşeyin onunla anlam kazanmasimi SEVMEK