My Handsome Hyung -taekook-

devam edeceğim

Bileğimi bırakmamıştı, şaşkındı ve şaşkın olması aptal olmasından kaynaklıydı.

Bileğimi rahatça kurtarmış, ilerlemeye devam etmiştim.
Kahrolası elektriklerde hala gelmemişti.

Gerçi dışarıda muhtamelen felaketler olurken, ben burda beni o şekilde sevmeyen taehyunga onun tarafından düşünülürse saçma tavırlar sergiliyordum.

Ama kendi açımdan düşündüğümde oldukça haklıydım.
Sonunda sınıfa giriş yaptığımda sadece sınıfatan bir kaç erkeğin geldiği onun dışında kimsenin olmadığını gördüğümde rahat bir nefes vermiştim.

En arka sıraya geçmiş, oturmuş telefonumu çıkarmıştım.
Aslında elektrikler yokken telefona bakmak iyi bir seçenek değildi.

Çünkü; herhangi bir kötü durum olursa, haber vermek içik telefonu kullanamazsam vb. Şeyler oldukça zararlı olurdu.

Telefonu bu düşüncelerim yüzünden kapatmış, arkama yaslanmıştım.
Sınıfta olan öğrencilerde, kulak misafiri olduğum kadarıyla kantine gidiyorlardı.

Etrafa bakılınca bir öğretmende daha gelmemiş olmalıydı.
Yoksa öğretmenler sınıfa girilmesi için koşuştururdu.

***

Kafamı kaldırdığımda üstümde olan siyah ceketi görünce şaşkınlıkla ceketi elime almış, sonradan kokusundan tanıdığım ceket sahibi kaşlarımı çatmama sebep olmuştu.

Taehyung ne yapmaya çalışıyordu?
Böyle yaparak sadece beni sevmediği halde beni.. beni ümitlendiriyordu.
Oldukça kırıcıydı.

Ceketi sıranın üstüne koyduğumda cöbünde olan, yere düşmek üzere olan küçük bir kağıt parçası vardı.

Cöbe uzanıp almıştım.
Kağıdın katlandık olduğunu gördüğümde, açmış beklemeden okumuştum.

"Üzgünüm kook, seni o şekilde görmüyorum.. sadece eskisi gibi olalım istiyordum. Anlarsın ya abi kardeş gibi."

Gözlerim doluyordu tekrardan.
Bu adam benimle dalga geçiyor olmalıydı?

Onu sevdiğimi söylemiştim.
Neden hala abi-kardeş ilişkisi istiyordu.

Abi-kardeş ilişkisi asla olmazdı.
Ona olan hislerimi ve duygularımı bu kadar hızlı unutamazdım.

Özellikle ondan hoşlandığım için yapmıştım her şeyi.
Böyle olmayacaktı.

Ama yinede aklıma daha önce yaptıklarım gelmişti.
Pes etmeyecektim çünkü bu kadar uğraşmışken neden vazgeçecektim ki?

Beni sevmiyormuş? Umrumda değil. Sevmeyeceği anlamına gelmiyordu.
Devam edecektim ancak bu sefer daha farklı olacaktı.

---

Bölüm sonu.
Kısa bölüm.