"Joseon hanedanlığı dönemlerinde İncheon kasabasında yaşayan Kralın kızı Na Eun Mi'nin biricik sevgilisi Hwang Hyunjin,devletine karşı geldiği için idam edilecektir."
▪︎Start:6.7.2022 / Finish:6.7.2022
-Stray Kids ff
-Hwang Hyunjin & Girl (Na Eun Mi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
[Yazarın tavsiyesi:Kitabı (g)i-dle 'last dance/lost',txt 'opening sequence' ve skz 'silent cry' şarkılarından birini seçip onunla ile birlikte okuyun.]
__
Gözyaşlarım durmak bilmiyor,sanki özgürlükleri buymuş gibi gözlerimden acımasızca ayrılıyorlardı.Yapabileceğim hiçbir şey yoktu ve en zoru da elim kolum bağlı öyle durmaktı.Babam kral olduğu için ona karşı gelemezdim ama bu yaptığı çok acımasızdı,ikimiz de böyle bir sonu hak etmiyorduk.
Hwang Hyunjin yaşamak zorundaydı ama hayat ona hep acımasız davranıyordu.
- - -
Yemek sofrasına oturmak için sandalyemi çektiğimde çıkan ses yüzünden o hariç herkesin gözleri yine bana dönmüştü.Babam bana hala sinirliydi ve yüzüme dahi bakmıyordu.Herkes önüne dönünce sessizce önümdeki yemekle bakışmaya başladım.Hiç yiyesim yoktu ama istemesek bile her öğün bu sofraya oturmak zorundaydık.Eğer yapmazsak bu aileye ve geleneklerimize aykırı olur,kasaba arasında 'hain' olarak adlandırılırdık.
Babam doyduğunu belli edecek şekilde boğazını temizleyince herkes ona dönmüştü bile.Babam bana rahatsız edici bir şekilde bakmış ve derin nefes alarak soğuk ve ciddi sesiyle konuşmaya başlamıştı.
"Yarın Hanseong'a Kral Joon Hyuk'un oğlu prens Soobin'in yanına tanışmaya gideceksin."
"Ne?Neden!"
"O Hyunjin denen pisliği affedeceğimi sanma!Prens Soobin ile tanışıp evleneceksiniz.Sen şükret halk senin o hainle sevgili olduğunu bilmiyordu.O zaman olacakları kestiremiyorum bile!
Bana sinirli gözlerle bunu söyleyen babama cevap olarak sinirli gözlerimle başımı sallamakla yetinmiştim.Hyunjin suçlu değildi ama onlar bunu anlamıyordu.Aklıma 5 gün sonra meydanda herkesin önünde idam edileceği gerçeği milyarlarca kez tekrar dank ettiğinde istemsiz dolan gözlerimle hızla odama çıkıp kapıyı kilitlemiştim.Doğum günümde yaptığı yağlı boya tablosuna bakarken tuttuğum gözyaşlarım tekrar özgürlüklerine gidiyordu.
- - - - - -
Saat gecenin derinliklerindeyken saraydaki herkes çoktan uyumuştu.Bense zindana Hyunjin'in yanına inecektim.Normalde olsa zindandaki nöbetçiler asla izin vermezdi ama neyseki onlar ben ve Hyunjin ile arkadaştı ve bunu bizden başka kimse bilmiyordu.Elimdeki fenerle zindana indim ve bugün zindandaki nöbet sırası onlarda olan Chan,Changbin ve Yongbok'a selam verdim.Onlar da geleceğimi bildikleri için kısa bir selam vererek Hyunjin'in kaldığı yerin kapısını açtı.Ben içeri girdiğimde de çocuklar bizi rahatsız etmemek adına biraz uzağa atmışlardı adımlarını.
İçeri girdiğim an gördüğüm beden ile gözlerim dolmuştu yine.Masumca uyuyordu ama ben geldiğim için irkilmişti ve bana bakıyordu.Hemen ona sarıldım ve tekrar gözyaşlarımı serbest bıraktım.Yüzümüzü yaklaştırdı ve alnımdan öptü.Onun da ağladığını yüzümü ıslatan bir kaç damladan anlamıştım.Bir süre sadece sarılarak kaldık.Sonrasında gözlerimi gözlerine kenetlendi.Gözleri üzüntü duygusunu yansıtıyordu,bunu görmemek için kör olmak gerekirdi.
