အပိုင်း .2
မော် Slave house က ပြန်ရောက်တာနဲ့ နောက်ဖုံးထဲက ဟိုကောင့်ကို လည်ပင်းကသံကြိုးကို ဆွဲပြီး အိမ်ထဲထိဆွဲခေါ်လာလိုက်တယ်
'အိမ်ထဲရှိ့တဲ့ တစ်ယောက်ယောက် ငါ့ဆီ ဆားရည်ဖျော်ပြီးယူခဲ့ ´
'နင် ဒူးထောက်စမ်း ငါပြောတာတွေသေချာနားထောင် အခုနင့်ကိုငါ၀ယ်လာပြီမို့ နင့်သခင်ကဘယ်သူလဲဆိုတာဆွဲနေအောင်မှတ်ထားမယ် အေးနောက်တစ်ခုက နင့်ကိုငါက အလှကြည့်ဖို့၀ယ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး ငါ့စိတ်ဖြေသိမ့်ရာတစ်ခုအနေနဲ့ နင်ကအသုံးတော်ခံဆိုတာ သေရာပါမှတ်ထား ငါကနင့်နာကျင်မူ့နဲ့လဲပြီး ငါ့သာယာမူ့ကို ယူမှာ မခံနိုင်တဲ့နေ့ ငါကနင့်ကို သတ်မယ့်နေ့ဆိုတာ ခေါင်းထဲထည့်ထားရင်ရပြီ ´
'ဆားရည်ရပါပြီ မမလေး ´
'ထားခဲ့ နင်တို့တစ်ယောက်မှ အိမ်မကြီးကိုမလာခဲ့နဲ့သွားကြတော့ ´
အောက်ကဒူးထောက်နေတဲ့ကောင်ကိုတော့ သူ့ လည်ပင်းကသံကြိုးနဲ့ပဲ လွှဲရိုက်လိုက်တယ်
ရွှန်းးး
အင်းးးးး
နင်ဘယ်ထိတောင့်ခံနိုင်မလဲ ကြည့်ကြသေးတာပေါ့ လက်ထဲကဆွဲကိုင်ထားတဲ့သံကြိုးနဲ့ပဲ အားပါပါ၅ချက်လောက်မရပ်မနားရိုက်ပစ်လိုက်သည်
အားးးးးး
'အဲ့လိုမှပေါ့ ငါကအဲ့အသံလေးကြားချင်နေတာ ကဲထပ်အော်လိုက်ပါအုန်းးး´
'အားးးးးးး´
ဆားရည်အစွမ်းကြောင့် တုန်ရင်လာတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး အရသာရှိ့လိုက်တာ အဲ့လိုအရသာလေးကိုမော် တကယ်ကြိုက်တာ
တကောင့်သားလေးက တုန်ရင်နေတဲ့လက်နဲ့ မော့်ခြေဖမိုးကိုလာထိတဲ့ ဒါကအသနားခံတာပေါ့ တဆက်တည်း ကြမ်းပေါ် တစက်စက်ကျနေတဲ့ အရည်တွေက သူ့မျက်ရည်တွေပေါ့ ဟတ်'ဟဲ့ကောင် နင့်သိထားဖို့က ငါနှိပ်စက်ရင် အော်ပိုင်ခွင့်ရှိ့တယ် အေး ငိုခွင့်တော့ မရှိ့ဘူး ဘာလို့ယောင်္ကျားဖြစ်ပြီး အရည်လွယ်ရတာလဲဟမ် ´
ဒေါသကြောင့် သူ့လက်ထဲကခြေထောက်ကိုရုန်းကာ မျက်နှာကိုပသ်ကန်ပစ်လိုက်သည် မော်ပျော့ညံ့တာကိုမကြိုက် သူ့ကိုအကြမ်းခံတယ်ဆိုလို့ ခေါ်ခဲ့တာ ကိုးကွယ်ဖို့မှမဟုတ်တာ မော့်ကန်ချက်ကြောင့် နှုတ်ခမ်းထက်က သွေးတချို့ကိုမြင်ပေမယ့် မသနားမိ မော် မျက်ရည်လွယ်တဲ့သူတွေကိုမုန်းသည်