Chapter 8:
Lance 's Pov.
Umuupo ako ngayon sa gilid ni miranda habang pinagmamasdan siya.. I hold and kiss her right hand .. Sabay bulong sakanyang...
"Miranda. .. Please. Dont give up.. Mahal na mhal kita. Di ko na alam kung anong mangyayare saakin pag nawala ka.. " ..
Tumayo ako at lumabas. Kailangan kong makapagdasal......... ..
Pumunta ako sa chapel sa loob ng hospital at lumuhod..
"Lord... Please dont let miranda give up.. Mahal na mahal ko po siya lord.. Minsan lang po ako nalalalangin but i learned a lesson from miranda.. she teach me how to love .. Real love... She teaches me how to believe in god.. Miranda is such a good girl .. Please lord.. Minsan lang ako nag hihingi ng tulong mo .. Minsan lang lord..minsan lang.. Pgbigyan mo na ako.. Mahal na mahal ko po siya. Di ko na alam kung anong gagawin ko kapag nawala siya.. Lord." habang sinasabi ko ang mga linyang yon ay napaiyak naako. First time kong umiyak at ang dahilan ay babae. Oo nagkamali ako ng pagka selfiss at cassanova ko noon pero tinunan ako ni miranda..
"Wag kang mag alala iho... Gagaling din siya.
Alam ko yon. Napakabait ni miranda na bata. " sabi ng ale at tinabihan ako..
"H-ho? K*kilala niyo ho siya?" tanong ko
"Oo. "
"M-mauna na ho ako, ale. S-salamat" sabi ko tapos tumayo na at naglakad papuntang kwarto ni miranda..
Nung pumasok ako ay tumabi ako ulit sa tabi niya..
" iho.. Diyan ka pa pala.kumain ka muna" si tita mila pala.
" a-ayoko po. Busog pa po ako mamaya nalang po." sagot ko.
"Sure ka iho? "
" opo.."
Bumukas ang pinto at ang iniluwa nito ay si alexa.. At... Si nathaniel...
"Hi tita.." sabi niya tsaka nagbesobeso kay tita
"Oh iha, kumusta kana? Sino yang kasama mong nilalang??"
"Okay lang po.. . ah this is nathaniel tita.. Kaibigan ni miranda...
"Kamusta na po ba si miranda?" tanong ni nathaniel.
". Okay lang siya iho.dont need to worry. May pag-asa pa siyang mabuhay sabi ni doc. Lumalaban daw siya sa sakit niya.."
Mayamaya ay tumunog ng malakas ang monitor niya.. Noo.... Nooooo!!
" m-mi-miranda?!!!" sigaw ko..
"M-miranda??!" sigaw naman nila alexa at nathaniel..
"Anak!" sigaw ni tita..
Biglang pumasok ang mga nurse at doctor..
"Mrs. Hernandez.. Kailangan niyo na pong lumabas.."
" doc!! A-akala ko gagawan mo siya ng paraan!!" sigaw ni tita..
Hinawakan ako ng dalawang nurse
"Noooooo!!!!! *sob*Wag kag susuko mira!!!! Please!!! *sob.* w-wag!!!!!! Wag niyo akong palabasin!!!!!!" sigaw ko.
"Sorry sir kailangan na po.." sabi ng isang nurse.
Inalis ko ang pagkakahawak nila saakin at tumakbo papunta kay miranda at hinug siya .
"Si----"
" mir.. P-please. Wag.. Mo akong iiwan.." bulong ko sakanya...
Kinaladkad ako ulet palabas.. Nakita ko si alexa at nathaniel. Umiiyak....
"Pare ka----- p-pare?? pare? Anong nangyare?" dumating si vin.. Di ko siya sinagot..
Lumabas narin si tita kasama ang doctor...
Umupo si tita sa tabi ko at hinawakan ang kamay ko at umiyak..
"Mrs. Hernandez.. Kailangan niya po ng bagong puso.."
"What?!!!!?! K-kay sino kkami kukuha nun?!!" sigaw ni tita.
"Ako.. A-ako nalang doc.. Aking puso nalang." sabi ko sa doctor at tumayo..
Hinawakan ako ni alexa..
"L-lance??"
"Iho?" sabi ni tita mila
"Pare? Wag!! Pare iiwan mo ako??!" sigaw ni vin..
"A-ang importante.. M-mabuhay si miranda.." sagot ko. Lalakad na sana ako pero hinawakan ako ni nathaniel..
" pare..W-wag na.."sabi niya at yumuko
" anong wag na?!!! Gago kba?!! Kailangan ako ng mahal ko!!!" sigaw ko sakanya.
"A-ako nalang.. B-babalikan kapa ni miranda. At.. At ituloy ang pagmamahalan niyo.." sabi nito..
Hinug ko siya at tumulo ang mga luha ko..
"S-salamat pare.*sob.* salamat.."
Sabi ko sakanya at sumunod na siya sa ina niya. Oo ina niya si mrs. Cruz.. Anak siya ni doc cruz..
Salamat nathaniel.... Salamat......
.....
..
.
