Hayatımdaki en büyük şansımı ikizim için kullanmıştım en iyi anlarımda en kötü zamanımda bana hep destek olmuş tu kazada tek kurtulan ikimizdik ve bizim için zor Bi hayatın başlangıçı oldugunu bilmiyorduk
Felix~
Niye telefonlarımı artık açmıyorsun hyunjin sık sık da arkadaşların da kalmaya başladın neden böle yapıyosun?
21:32Hyunjin~
İhtiyacım var felix düşünmeye ihtiyacım var lütfen beni sıkma sende
21:57
Hyunjin den gelen mesajla gözlerim doldu o benim tek ailemdi bana birden bire niye bu kadar kötü ve mesafeli davranmaya başlamıştı düşündükçe deliricek gibi oluyordum en iyisi minho yu aramak tı telefonumu çıkarttım ve beyaz kediyi aramaya başladım aradım ama açmadı minho ya ilk defa ulaşamamış tım içimdeki kötü hissi kenara bırakıp yine aradım ama sonuç yine aynıydı
Hemen anahtarı aldım ve evden çıktım zeten minho nun evi bizim eve yakındı arada 20 30 dk yol vardı ama bu sokaklar çok tenha oldugu için hyunjin siz geceleri asla dışarı çıkmazdım arkamdan gelen sesle hızımı arttırdım hayır bu olmaz şşş sarı buraya bak dedi diğer arkadaşı da sarhoş oldukları çok belliydi ama ona ragmen hızlı koşuyılardı daha 5 dk ilerlemiştim ki sırtıma gelen taşla arkamı döndüm hala takip ediyorlardı ve ellerine ne gelirse atıyorlardı telefonumu çıkartım ve hyunjini aradım ve koşmaya başladım aynı şekilde takip ediyorlardı hyunjin açmıyordu artık korkudan aglama ya başlamıştım ama bu kadar korkak olmicaktım gözyaşlarımı sildim ve arkamı döndüm aramızda fazla mesafe yoktu ellerindeki bira şişelerini gördüm ve yüzümü buruşturdum onlarda durmuşlardı elimdeki telefonu gösterdim ve bagırmaya başladım abimi aradım geliyor eger gitnezseniz başınıza dert alırsınız ikiside bana bakıp güldüler küçük bey bence aramadın çocuk mu kandırıyorsun sen dedi geri bir adım attım ve aradım dedim onlar ise güldüler arkama bakıp arkamı döndüğümde ise onlar gibi 3 adamla daha karşılaştım sıkışmıştım
işte o sırada telefonum çaldı aramaya bakarken arkamdaki kişi bira şişesini seneme vurmuştu bile sonrasında telefonu elimden çekip aldılar ben yere düşerken tek hatırladığım karnıma ve sırtıma atılan acımasız tekmeler Di