oneshot.
for my kuzucuk wanreinna 💘
oy ve yorum dostlar
medya ile birlikte dinlerseniz daha hos olur
joji - glimpse of us
joji - like you do
.
.
.
.
.
.
Underground rapper Yeonjun ile sevgili olacaksın deseler günlerce kahkaha atardım. Fakat şu an sahne arkasında Yeonjun'un performansının bitmesini bekliyordum.
Hayat gerçekten garip ve sürprizlerle doluydu.
Benim sakin bir hayatım varken Yeonjun'un hayatı dolu doluydu. Ben beyazsam Yeonjun siyahtı. Ben gündüzsem Yeonjun geceydi.
Fakat bir şekilde birbirimizi bulmuştuk ve tüm zıtlıklarımıza rağmen birbirimizi tamamlıyorduk.
Sahne arkasında beklemekten sıkıldığımda kolumdaki saate baktım. Saat 2'ye geliyordu ve benim artık uykum gelmişti. Üstelik şimdiye kadar evde olmamız gerekiyordu.
Gözlerim kapanmamak için direniyordu ama artık cidden ayakta bile duramayacak kadar yorgun hissediyordum. Odadaki koltuklardan birine uzandım ve gözlerimi birkaç dakikalığına kapattım. Tam uykuya dalmak üzereyken kapı açıldı.
"Hassiktir odaya çok sesli girdim." dedi kısık bir sesle.
Arkamı dönüp Yeonjun'a baktım. Ter içindeydi, saçı başı dağınıktı ama hala çok güzeldi. Yeonjun gerçek anlamda kusursuz bir adamdı.
"Zaten uyumamıştım öylesine uzanıyordum." dedim gerinirken.
Yeonjun sıkıntılı bir nefes verdi.
"Seni bekletmekten nefret ediyorum." diyip koltuğun boş kısmına oturdu.
"Yanıma uzansana."dedim battaniyenin içine iyice girerken.
"Terliyim." dedi üstünü göstererek.
Kaşlarımı çatıp "Saçmalama istersen." dedim ve kolundan tutup üstüme çektim.
"Gayet de güzel kokuyorsun ya işin gücün yalan." dedim ve Yeonjun'a sıkıca sarıldım. Yeonjun da hemen kedi gibi sırnaşıp kafasını boynuma gömdü ve dudaklarını boynuma bastırdı.
"İyi ki varsın Beomgyu. Senin olduğum, benim olduğun için kendimi şanslı hissediyorum." dedi.
Zaman benim için birden durdu. Sanki 2 yıl öncesine dönmüşüm gibi hissettim.
Aynı cümleleri yıllar önce beni hiçbir zaman incitmeyeceğini düşündüğüm birisinden daha duymuştum. İncitmişti. Şimdi kollarımın arasında beni tüm saflığıyla seven bir adam vardı ama ben Soobin'i düşünmeye başlamıştım.
Kalbimi paramparça eden adamı düşünürken kırık kalbimi tamir etmeye çalışan adam kollarımın arasındaydı.
Soobin'in bende açtığı yaraları Yeonjun sevgisiyle sarmıştı ama o yaraları kapatamamıştı. Yara kaşıyınca kanardı ve kendini hatırlatırdı. Yeonjun farkında olmadan o yarayı kaşımıştı.
Ellerim Yeonjun'un sırtında saçma sapan şekiller çizerken Yeonjun'un sesini duydum.
"Evimize gidelim yoksa bu göt kadar koltukta uyuyakalacağız." dedi ve üstümden kalktı.
Beni de kaldırmadan önce eliyle 'bir dakika' işareti yaptı ve cebinden telefonunu çıkartıp fotoğrafımı çekti. Ne yaptığını algılayamadığım için engel olamamıştım.
"Of kötü çıkmışımdır kesin sil onu ya." dedim bir yandan kollarımı ona uzatırken.
"Benden başkası görmeyecek zaten ki senin kötü çıkma ihtimalin benim rapi bırakmam kadar olanaksız." diyip uzattığım kollarımı tutup beni de kaldırdı. Ayağa kalktığımda zaman kaybetmeden elleriyle belimi tutup beni çıkışa doğru yönlendirmeye başladı.
