ၿငိမ့္ေညာင္းစြာထြက္ေပၚလာေသာ မဂၤလာတီးလံုးႏွင့္အတူ ေလွ်ာက္လမ္းေလးအတိုင္း တေရြ႕ေရြ႕ေလွ်ာက္လာတဲ့ အျဖဴေရာင္သတို႔သမီးေလး…
w1:လွလိုက္တာ ~
သတို႔သမီးေလးကလည္းလွ သတို႔သားေလးကလည္းေခ်ာ
တကယ့္ကို ေနနဲ႔လ ေရႊနဲ႔ျမပဲ
w2:ဒါနဲ႔……မိန္းကေလးဘက္က ေတာ္ေတာ္ခ်မ္းသာတယ္ထင္တယ္
w1:ဒါေပါ့……UP Groupကပဲဟာကို
w2:UP Group!!!!!!
Daebak……
ဒါဆို ေကာင္ေလးဘက္ကေရာ???
w1:အဲ့ဒီေကာင္ေလးက ေက်ာင္းေတာင္မၿပီးေသးဘူးဆိုပဲ
သာမန္အသိုင္းအဝိုင္းကပါပဲ…
w3:မိဘေတြက သေဘာတူထားတာမ်ိဳးလား?
w1:ဘယ္ကသာ……ေကာင္မေလးက အေၾကြးနဲ႔သိမ္းတယ္ဆိုလား ဝယ္တယ္ဆိုလားပဲ
ws:Omo………Daebak!!!!
သတို႔သမီးေလးကေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေျပာသံေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈကာ မ်က္ဝန္းေတြက သူမရဲ႕ အျဖဴေရာင္သတို႔သားေလးဆီ ~
သတို႔သားေလးကေတာ့ ေဝဖန္တီးတိုးစကားေတြၾကား ေခါင္းေလးကိုငံု႔လို႔ သတို႔သမီးေလး သူ႔ေရွ႕ေရာက္လာတာေတာင္မသိလိုက္
Fatherရဲ႕ေမးခြန္းေတြကို ေျဖဆိုရမယ္အခ်ိန္ထိ ေခါင္းတစ္ခ်က္မေမာ့
သူ႔အေတြးေတြ ခ်ာခ်ာလည္ေနသည္
သူအခုအခ်ိန္မွ ျငင္းလိုက္ရင္ေကာ???
သူကိုယ္တိုင္ လက္ခံထားတဲ့ကိစၥ……
ၿပီးေတာ့ သူမ…………
သူ ရုတ္တရတ္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကို ရႊန္းရႊန္းစားစားၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းတစ္စံု
သူရဲ႕ အသိဥာဏ္ေတြအားလံုး ကင္းမဲ့သြားပါၿပီ
b:ကတိျပဳပါတယ္…
သတို႔သမီးေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းထက္မွာ ေတာက္ပတဲ့ အၿပံဳးေလးတစ္ခုနဲ႔
အဲ့ဒီအၿပံဳးေလးေတြေအာက္မွာ က်ဆံုးသြားတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုကိုေတာ့ မည္သူမွ သတိမျပဳမိ ~
