彡 𝐏𝐚𝐫𝐭 3 彡

278 31 144
                                    

▁ ▂ ▄ ▅ ▆ ▇ █ - █ ▇ ▆ ▅ ▄ ▂ ▁

💥 İyi Okumalar 💥

Gözlerini okuduğun kitaptan çektin

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gözlerini okuduğun kitaptan çektin. Aklına sabah okulda yaşadığın olay geldi. Eren orada olmasaydı belki de şu an daha kötü olacaktın.

Eve geldiğinden beridir aklındaki sesten bir haber yoktu. Sabah baş ağrısından dolayı onun dediklerini tam anlayamamıştın. Dediği hiçbir kelimeyi hatırlamıyordun.

(Yazardan not: Alırım böyle aklınızı falan.)

Belki de dediklerin yüzünden incinmişti. Kafanı iki yana sallayıp saçmalamaman gerektiğini düşündün. O gerçek değildi.

"(Y/n), yemek hazır!"

Annenin sesini duymanla oturduğun sandalyeden kalkıp odandan çıktın ve yemek masasının yolunu tuttun.

"Yemekte sarımsaksız mantı var, en sevdiğinden." Dedi annen gülümseyip masaya otururken.

"Ellerine sağlık." Dedin tebessüm ederek ve yemeğini yemeye başladın.

"Bugün okul nasıldı?" Diye sordu baban. Kaşların şaşkınlıkla havaya kalktı. Babandan bunu beklemiyordun. Genelde gözü, koltuğu ve gazetesinden başka bir şey görmeyen tiplerdendi.

"İyiydi." Diye kestirip attın.

"Sadece iyi mi?" Diye sordu. Gözlerini yemek tabağından çekip babana kısaca bir bakış attın.

"Sadece iyi."

Yemeğin geri kalanı sessizlikle ilerlerken bir ses duydun. Sadece senin duyabileceğin bir ses...

"...Tüm arkadaşların uzun süredir burada. Hayatına devam etmeni bekliyor olmalılar. Kızım, ben bu durumla ilgilenmiyorum, çok uzaklardayım."

"Hazır değilim, gözlerim ağırlaşıyor. Daha önce hiç sevilmemişsin gibi tüm kalbini açmışsın. Boşa çabalıyorum, yaptığına dön de bir bak. Sana güvendiğim an güvenimi çalıp kaçtın."

"Keşke kalmama izin verseydin, artık hazırım."

"Sadece yalan söylemekle ve diğer erkeklerle yatmakla meşgul olduğunun farkına varmak için bana biraz zaman ver..."

Gülümsediğinin farkında bile değildin. Annenin sana garip bakışlar atmasıyla fark etmiştin. Bir anda ayağa kalkınca tüm bakışlar sana döndü.

"Lavaboya gideyim." Dedin hâlâ gülümsemeye devam ederken. Koşarak kendini banyoya atıp kilitledin ve sırtını duvara yasladın.

"Lanet olsun, aklımdaki sesin gelmiş olmasına sevindiğime inanamıyorum... Resmen şizofren olduğuma seviniyorum." Dedin içinden kendi kendinde.

|ɪɴᴠɪsɪʙʟᴇ| ᴇʀᴇɴ x ʀᴇᴀᴅᴇʀHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin