Pusong Ligaw

THE MEETING

Tricia's POV

"You're Ms. Tricia right?"

"Y..y..yes.. Sir!"

The exact moment na tinanggal ko yung takip sa muka ko bumungad saken yung muka ng Prof. namen at inabot yung panyo na pinampunas ko dun sa "unknown guy" na yun.

Yung panyo was very important to me dahil regalo sya sakin ni papa kaya sobrang saya ko nung naibalik sya saken.
May nakaburdang "tricia" sa panyo kaya alam agad ng pamilya ko and close friends ko na akin yun.

But bigla akong napaisip paano napunta sa prof namen yung panyo and paano nya nalaman na sa akin yun?
Kilala ba nya ako?

Sobrang nakakastress yung mga nangyayari but those are the questions na umiikot sa utak while our prof is explaining what's gonna happen in the interview.

And also nadidistract din ako sa "unknown guy" na katabi ko kase until now hindi ko alam pano magaaproach sa kanya about sa nangyari.

"Beep..beep..beep"

Napatingin kaming lahat kay Mr. Unknown after tumunog yung beeper nya, agad naman nya itong pinatay. But after a few seconds tumunog ulit ito.

"Beep..beep..beep..beep.beep"

Lahat kame ay nadidistract na even our prof, kaya pinalabas sya para ayusin yun.

Saktong pagtayo nya ay nahulog yung wallet nya and hindi nya yun napansin at patakbong lumabas ng room.

At sakto din na ako lang ang nakapansin nun kaya't kinuha ko yun upang ibalik sa desk nya but unfortunately, hindi ito nakasara ng mabuti at nagstart na mahulog yung mga id's nya.

Agad agad ko itong dinampot at doon ko nakita ang pangalan nya.

"Lucas Charles H. Mendez is your name pala"

"Yes it's my name, may problema ba Ms. Tricia?"

Para akong nakakita ng multo after nyang magsalita at kunin sa kamay ko yung wallet and id's nya.

"Ah..eh..nahulog kase yung wallet mo while you were about to go outside"

"No need to explain Ms. Tricia, Thank you!"

The way he said "Ms. Tricia and Thank you" parang nagiiba yung pangarap ko parang gusto ko na lang maging Mrs. Mendez chz.

Dahil sa nangyari mas lalo akong naging lutang at nawala yung focus ko sa prof namen at napunta lahat kay Mr. Mendez.

Bumalik na lang ako sa realidad after akong tapikin ni Chin.

"Oy..lalim ng iniisip naten ah, tapos na yung klase oh"

"Share mo naman yan" dagdag pa nya.

Ikukwento ko na sana kay Chin yung mga nangyari habang papalabas kame ng room.
Nang biglang may humawak sa kamay ko kaya napahinto ako ng lakad ganun din si Chin at tumingin sa akin na parang nangaasar.

Bakit ba ang hilig mong manghawak ng kamay Mr. Mendez? Explain mo naman.

Tumingin lang ako sa kanya at inaantay na magsalita sya habang hawak pa rin ang kamay ko. Medyo awkward talaga yung moment na yun. Hanggang magstart sya magsalita.

"I'm really sorry if i hold your hand very tight
this morning, not really my intention to hurt you and i have a good reason on why i did that"

"No it's ok, kasalanan ko naman sa sobrang pagmamadali ko nakakaabala pa ako and sobrang sorry talaga about what happened earlier"

Magooffer sana ako na labhan yung shirt nya nang mapansin ko na designer brand  yun.

"Wow yayamanin naman this guy"

"No,it's just a gift" sagot nya

Medyo napalakas ata yung pagkakasabe ko. But mas lalo akong naguilty knowing na gift yun sa kanya from someone. Kaya kahit alam kong tatanggihan nya ako, i still offer to wash his shirt.

"If you want, lalabhan ko na lang yung shirt mo and balik ko na lang sayo after."

"Meet na lang tayo sa may Church of Gesu"
dagdag ko pa.

Nagulat na lang ako ng bigla nyang hinubad yung shirt nya na parang nasa bahay lang sya.

OMG. Di naman po ganito yung ineexpect ko nagmamagandang loob lang naman ako lord bakit binigyan mo pa ako ng sobra-sobrang blessings.

"Ay pak may pa abs ang kuya mo"