ŞARAMPOLE HOŞ GELDİN

Medya: Nefes Koran

Başlamadan önce lütfen yıldıza basar mısınız?<3

Şarampol'e geldiğimde yine o yazıyı gördüm ŞARAMPOL'E HOŞ GELDİN  içeri girdiğimde Asil beni karşıladı. "Neredesin günlerdir gözümüz yollarda kaldı?" dediğinde gülümsedim. "Bilmem gelmedim öyle." deyip geçiştirdim. "Seni buraya çağırmamın bir sebebi var bomba bir haber!" dedi Asil. "Neymiş o?" dediğimde Sevil'i gördüm. Gördüğüm anla üstüne atlamam bir oldu. "Minnoşum çok özledim seni!" diye bağırıyordu duymayan kalmamıştı resmen. Sırıtıp yanağına öpücük kondurduğumda Asil'e döndüm. Ne diyecektin bakışımı attıktan sonra Asil, "Bomba haberden önce şunu demek istiyorum ben eski Nefes'i özledim böyle çok az gülüp konuşmaktan tiksinen Nefes hiç hoşuma gitmedi. Sana ne oldu Nefes, ne oldu kardeşim bir anda çekip gittin ve aniden ortaya çıktın hemde bambaşka biri olarak. İlk başta üstüne gelmedik ama artık yeter. Bize ne olduğunu anlat." dediğinde boğazım düğümlenmiş gibi hissettim. Sevil de Asil'i desteklercesine kafa salladığında "İçeri geçelim, anlatayım." dediğimde çığlık sesleri yükseliyordu. Acaba kimle kim dövüşüyordu? Evet Şarampol yıllarımı verdiğim gizli bir dövüş arenasıydı. 

Beraber içeri geçtiğimizde ikisinin de sesi çıkmıyordu en sonunda Asil, "Seni dinliyoruz." dediğinde konuşmaya başladım sanki o güne tekrar gitmiştim...

10 Mayıs 2022

Meriç beni konuşmak için bir kafeye çağırmıştı. Heyecanla onu bekliyordum. O sırada görüş açıma Meriç girince sevinçle ayaklandım ki yanında bir kız Meriç'in elini tutarak bana doğru geliyorlardı.

 Meriç bana yaklaşınca, "Selam Nefes, tanıştırayım. Sevgilim Ela." Ne? Hayır. Hayır. Bu olamazdı. Meriç ona sırılsıklam aşık olduğumu biliyordu, bunu yapmış olamazdı.

 İçimde tarifi olmayan bir acı vardı. Hiç düşünmeden canımı verebileceğim kişi bana bunu yapmış olamazdı. Suratıma bakıp piç piç sırıtıyordu. Tüm gücümle suratına tokadı indirdim ve koşar adımlarla kafeden ayrıldım.

 O gece en sessiz sokaklarda çığlık ata ata ağladım. 2 gün boyunca sadece ağladığımı hatırlıyorum. Çok koymuştu.

Şimdiki zaman

"N-Nefes..." dedi Sevil. Devamını getiremedi. İkisinin gözünde de hem öfke hem kırgınlık hem de bana olan merhametleri vardı. Meriç'ten bunu asla beklemezlerdi. Onlar Meriç'i kardeşi gibi görüyorlardı ben ise sevdiğim adam.

 Hatta hepsi aramızı yapmaya çalışıyordu. Sevil, Asil, Kuzey, Erdem. Meriç bana karşı da hiç boş değildi, demek ki hepsi bir oyunmuş. Asil, "Bunu neden bize demedin?" dediğinde acı içinde gülümsedim. "En sevdiğim kişilerin kardeşini kaybetmesini istemedim."

Sevil bana sarıldığında Asil'de ikimizi kolları arasına aldı. "Sana oyun oynadıysa bize oyun oynamadığını kim demiş?" dedi Sevil. Şok içinde ona baktım, böyle bir şey yapmış olabilir miydi Meriç?

 Asil, "Bu durumlarda en mantıklı düşünen sensin Nefes ama bu durumda da senin mantıklı düşünmeni bekleyemeyiz. Bundan dolayı Erdem ile Kuzey'e haber vereceğim, Erdem'in fikrine ihtiyacımız var gibi." 

Sadece baş sallamakla yetindim ve Sevil, "Artık gül biraz, halledeceğiz bu işi. Şimdi sana bomba haberi diyorum. BU ARKADAŞIN İLK DÖVÜŞÜNE ÇIKIYOR!" Sevil adına o kadar sevinmiştim ki üstüne atladım. Asil, "Harika maç öncesi sakatladın kızı, seni tüm içtenliğimle tebrik ediyorum Nefescim başarıların devamını diliyorum" dediğinde Asil'e dilimi çıkarttım.