bolum 1

150 9 5
                                    

Bugun sabah erkenden kalktim ve rutin islerimi yapip kahvalti yapmak icin asagi indim. Daha neler bu kadinin amaci ne ? neden ben ? baska isin yokmu senin . O kadin kim diyeceksiniz biliyorum o kadin benim bir zamanlar canimdan cok sevdigim annemdi . Diyorum ya iste bir zamanlar diye simdi degil simdi yuzunu dahi gormek istemedigim yuzsuz kadinin teki . O kadin yuzunden babami kaybettim . O kadin bir zamanlar mutlu olan hayatimin icine etti . Ben bunlari dusunurken bir ses yukseldi kulagimin yaninda, yana donup baktigimda Enderin sevincten zipladigini gordum. O daha 6 yasinda . Hemen kucagima aldim hayatta kalma sebebimi ,zaman kaybetmeden sarildi ve "iyilesmissin yasasin abla " dedi Bende kahkaha patlatip " evet " dedim . Cok mutluyduk ta ki o sesi duyana kadar . "Ac misin ikracim " dedi o kadin . Donup ters ters baktiktan sonra " seni ilgilendirmez " dedim . Ender birseyler anlatiyor ama duymuyordum kafam donuyordu . Sonrasini hatirlamiyorum. Uyandigimda tarik vardi yanimda . Tarik annemin kactigi adamin cocuguydu . O benim en degerlimdi cok severdim zor zamanlarimda hep yanimdaydi . Fakat bana beni sevdigini soyledigi zaman aramiza biraz soguklukta girse ondan vazgecemezdim ama sevemezdim de. Doktor odaya girip son kontrolleri yaptiktan sonra cikti . Annemle ve uvey babamla konusuyordu ikiside saskinlikla agliyorlardi . Acaba neyim var di ? Hastaneden taburcu oldum ama hic halim yoktu fajat heryeri yikip dokmek istiyorum ama yapamiyordum. Odamin kapisina geldigimde ecenin ciglilariyla arkaya donup ece ye baktim gorunurlerde yoktu . Tarık ' in yuzunde korkmus bir ifade vardi . Ne beni birakabiliyor ne de ecenin acinakli ciglarinin oldugu yere gidebiliyordu . Arada kalmis gibi bir hali vardi . Cok gecmeden tarik beni yavasca oldugum yere birakip ecenin odasina kosar halde yol aldi . Hatta butun evdekiler ece ' nin etrafina toplanmistir herhalde. Ben her zaman oldugu gibi yine yalnizdim ki basimi sicak elleriyle tutan kisiyi gorene kadar . Bu Zamir di . Zamir benim cocukluk askimdi o beni sevmemisti fakat ben onun icin herseyi goze alirdim . Herseyi. Beni kucagina alip hizlica odama goturdu . Sinirli bir hali vardi . Yuzunde anlam veremedigim yada sayamadigim kadar cok duygu vardi. Sonra yatagima yatirdi." Ne isin var senin burda " dedim halbuki hic gitmesin isterdim herkes gibi ama tek tarafli olmuyordu . " sana bakmaya geldim kucuk yaratik " dedi. Bana kucuklugumden beri hep kucuk yaratik derdi nedenini bende bilmiyorum . "Bana kucuk yaratik demeyi kes " dedim. "Nedenmis o , oyle degilmisin sen kucuk bir yaratiksin " dedi. Biraz incinsemde belli etmedim aslinda etsemde ne degiscekti ben onun icin kucuk yaratiktan baska birsey degildim . Tarik hizlica odaya girip zamir'in kolunu kendine dogru cekip yuzune yumrugu gecirdi . Nedenini bilmiyordum ama aralarinda kotu seyler oldugu kesindi. "Lan o kucuk beynine girmiyomu bu eve bir daha adimini atmiyacaksin ." dedi tarik." Sanane oglum senin o surtuk kardesini gormeye gelmedim " dedi zamir. Ben birseylere anlam veremiyordum . Zamir Ece ye surtuk mu dedi ?
Agzim yavas yavas acilirken rarik soze girdi "ece ye surtuk diyenin gecmisini ... oglum adam akilli dur seni suan dovmuyorsam korktugumdan degil ikranin yaninda oldugumuzdan" dedi . Ne yani tarik zamir i mi dovcekti yok artik inanmam ! ."lan eger adamsan arka bahcede bekliyorum'guzelim' " dedi zamir . Tarik sinirini velli ederdk ellerini sıkti . " aaaa yeter artik biri bana da anlatcak mi konuyu" dedim ki hemen ardindan zamir araya girerek " sen sus kucuk yaratik " dedi . " bana kucuk yaratik deme " dedim sanirim biraz bagirarak demisim ki odanin kapisi aniden acildi . Kimin olduguna bakmak icin tam kafami cevirirken annem dedigim kadin -ayse- odaya hizli bir sekilde girip solugu yuzume tokat carpmakta buldu . Oda neydi cok acimisti canim cok yaniyordu bir yandan elimle yanagimi ovuyor bir yandanda yuzune bakip neden boyle birsey yaptigini anlamaya calisiyordum . "Ecenin cok deger kitabini nasil yirtarsin" dedi. Ben mi anlamadim yoksa o gercekten benim gibi psikolojisi bozuk hasta bir kiza tokatmi atti hemde 'kizina' aklim almiyordu. " cevap bekliyorum , ben sana kiskanvligin ne kadar kotu oldugunu ogrettigimi saniyordum " dedi . Ben bisey diyemiyor tekrar elini kaldirip bana vurmasini bekliyordum.caresizce. elini kaldirdiginda zamir araya girip o kadinin elini tuttu . Tarik olanlari anlamamis gibi bize bamiyordu . Yoksa ecenin kitabini benim yirtigimdanmi supheleniyordu . Ayse ( o kadin ) artik ona anne demiyecegimi aklimin bir kosesine not edip zamiri izlemeye basladim . Ayse nin elimi kiracakmis gibi tutmus sinirli gozlerle ayseye bakiyordu . O na vurmazdi demi nede olsa eskiden annemdi . Sonra ece odaya girdi . Tam uzerine atlicaktim ki zamir elimden tutmus beni cekistiriyordu . Canim aciyordu ama umursamiyordum . Evden ciktik arabaya binip yola koyulduk nereye gittigimizi bilmiyorum ama biraz uzun surdu yol . Olanlar aklima gelince kotu hissettim en cokta zoruma giden sey ise o kadina karsilik veremeyecek kadar aciz olmamdi . Bunlari dusunurken gozlerimin yandigini hissettim . Kafami zamir e dogru cevirdigimde beni izledigini gordum . " gercekten sen yirtmadin o defteri degil mi ?" Dedi . " gercekten benim yirttigimimi dusunuyorsun " dedim fakat sesim o kadar ciliz cikmistiki . " biliyordum " dedi . Bir evin onunde durduk tam incektim ki elimi tuttu . " bak burasi benim evim degil esra nin evi senin buraya getirmemdeki amac ise sana o kadindan hmdaha iyi bakmasi olcak " dedi . Ben hala elini izliyordum pek fazla bisey anlamasamda kafami salladim ve arabadan indik .

SİYAHA KARIŞAN BEYAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin