Buruk Hayaller (İslami Hayatlar-1)

Geçmişten bir Gelecek

بسم لله الرحمن الرحيم

Multimedia; Gelinlik ve damatlık

Ben Deniz Soydan 18 yaşında berdel sebebiyle evlenmek zorunda kalan kız.

İşte şu anda zorunda olduğum evlilik anınındayım. Yaşadığım duygular acı ve tarifsiz.

Belkide bir ay öncesine kadar bana bundan bahsetseler şaka der gülüp geçerdim.

Peki ya şimdi bu gülünç anın tam orta kısmında baş rol oyuncularından birisiyim.

Ve bu oyunun genel köstümü düğün tiyatrosundan fırlamıştı elbet.

Benim kostümüm ise üzerimde...

İşte şu anda tam şu anda üzerime tamamiyle oturmuş,krem rengi İspanyol kollu,kolları ve beline kadar olan kısmı taşlarla işlenmiş belden aşağısı ise sadece tül olan bir gelinlik. Ve ayağımda ise gelinliğe aykırı olarak beyaz bir vans var. Çiçek olarak ise beyaz güller.

Ne güzel değil mi ? Genç kızın hayatında gerçekleşebilecek en güzel hayali...

Peki benim!! Benimde hayalim değilmiydi bu üzerimdeki lanet olmayasıca bez parçası.

Ben de isterdim kendi isteğimle giymeyi bu gelinliği. Yanımda İslâm rotasından ayrılmayan beni dinime daha fazla bağlayacak bir damat.

Peki tamam evleneceğim adam abimden farklı değildi kardeşinden öğrendiğim üzere ama... ahh bilmiyordum işte bilmiyordum.

Aynada kendime bakmayı ve düşüncelerim ile yüzleşmeyi bırakıp arkama dönmüştüm. Arkama döndükten sonra yeni gördüğüm babam yanıma gelip akmakta olan bir damla yaşı elini götürerek silmişti.

Derin bir nefes aldı rahatlamak için ama bunu pek başarabildiği söylenemezdi hani...

''Baba...''

Diyerek konuşmak istemiştim onunla ama sözümü keserek sert bir dille konuşmaya başlamıştı.

''Kızım itiraz istemiyorum bu düğün bu gün 15 dakika sonra ger-çek-le-şe-cek.''

Bu cümleden sonra ben söyleyecek söz bulamazken kapıyı çarpıp çıkmıştı.

Ben bunları beklemiyordum ki daha dün beraber ağladığımız babam kızım seni bırakamam diyen babam. Şimdi bu acımasızca olan cümleyi söylerken gözlerinde hüzün olan babam...

Peki tamam babam 3 yıl boyunca hem annelik hem babalık yapmaya çalışmıştı. Kabullenmesi zor olsa da karşı çıkamazdım... Ama bu durumların benim yönümden de düşünülmesi gerekiyordu. Ben Eymeni tanımıyordum bile.

Daha fazla önümü bulanık görmeye dayanamayıp gözümden akan yaşları sertçe silmiştim.

Tekrar akmaya başladığında ise silmeye yeltenmeden kendimi müstakbel (!) eşimin kollarında bulmuştum.

Bana sarılmayı bırakıp iki eliyle gözlerimdeki yaşları silmişti. Sonra ise ellerini gelinliğimde olan ellerime uzatıp tutarak konuşmaya başlamıştı.

''Bu evliliği istemediğini biliyorum. O kadar belli ediyorsun ki hareketlerinden beni bile kendimden soğutuyorsun.''

Derin bir nefes aldı tüm zorlukları o nefesle yok etmek istercesine almıştı o nefesi.

Ben ise üst üste şok edici konuşmalar yaşadığım için boş boş yüne bakıyordum. Benimle böyle konuşması farklı gelmişti. Sadece usülüne uygun olsun diye bir kere konuşan ben ondan hiç beklemediğim sözler duyuyordum.