EVDEN KOVULMAM

21 3 7
                                    

-Ders çalış, ders çalış demekten yoruldum Eymen!

Bir saattir kafamda bana bağıran annemi duymazlıktan gelerek oynuma devam ettim.

-Kime diyorum! Bana bak!

Annemin sinirlendiğini anladığım da ona baktım.

-Efendim, Anneciğim.

-Madem çalışmıyorsun. Okulada gitmek istemiyorsun.

-Evet.

Etrafına baktı. Sonra,bana döndü.

-Bu senin için en son ihtimal olacaktı ki öyle , eline kitap aldığın yok! Yıl sonu geldi. Babanla konuştuk dün akşam. Seni Mersin'e amcanın yanına ,dükkana göndereceğiz. Orda çalışacaksınız.

Ne!? Ne çalışması? Ne amcası!?

-Anne. Ben istemiyorum. Tamam çalış diyorsan gider bakkal da ekmek satarım. Ama Mersin olmaz.

-Neden olmasın? Hem orda babanın ortak hissesi var. Bizim de dükkanımız. Ekmek, ne Eymen ya.

-Limon da olur anne. Yeter ki göndermeyin beni.

-Off !! Yeter Eymen. Artık ne itiraz istiyorum nede mızmızlanma. Oraya gidilecek ve artık seni şu oyunlar'ın dan başka bir işle meşgul görücem! Duydun mu beni!

-Ama anne! Daha yıl bitmedi.

-Bu akşam yola çıkıyorsun. Hazırlanmaya başlasan iyi edersin.
Ayrıca bitmesine çok ta bişey kalmadı. Karneni almak için gelirsin.

Annem odamın kapısını hışımla kapatıp çıktığında telefona bakarak mal gibi kalmıştım.

Çalışmak bana göre değildi. Fıtratım da yoktu. Ve beni zorla çalıştıracaklardı.

Amcamın yanın da da  kaçmam imkansızdı. Babam işini biliyordu.

Oraya gidersem başıma hiç iyi şeyler gelmezdi. Ya bi işe yararsam?? Ya birine bir yardımım dokunursa? N'yaparım o zaman ben.

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp, oyna tekrar girdim.

Terlik mi?

Gözlerimi açtığımda, annem başımda dikiliyordu. Bir saattir uyuma taklidi yapıyordum. İşin içine terlik girince uyanmıştım.

-Her zaman mı, işe yararsın be.
Terlikle mi konuşuyordu??

-Şu terlik kadar işe yarasan yeterdi be oğlum. Kalk! Ben sana hazırlan demedim mi? Baban birazdan gelir. Çok sevindi bu arada.

Herşey,sizi mutlu etmek için zaten anne. Ben ölsem de olur.

-Hâlâ şu konumu? Şaka sanmıştım.

Öyle bir bakış attı ki, neye uğradığımı şaşırdım. Tamam,ciddi olduğunu biliyordum zaten.

Dolabımı açtı.

İçinde sakladığım sigara paketlerim olduğunu hatırlayıp. Anne'mi durdurdum.

-Anne! Tamam bırak, ben hazırlarım.

-Beraber seçelim işte. Sen bilemezsin ne götüreceğini.

-Tembel olduğum, çocuk olduğum anlamına gelmiyor.

-Gelişme var.

Kendi kendine bunu söyleyerek odadan çıktı.

Derin bir oh çekip odanın kapısını kilitledim. Tamam, belkide gitmek o kadarda kötü değildir. Zaten 1 hafta durup gelirim. Evet,evet kesin dönerim.

Babamın gelmesiyle annem beni kontrol etmeye başlamıştı.

Annem valizi inceleyip kapattıktıktan sonra. Sırt çantamı sırtıma taktım.

Babamla arabaya giderken yanımıza gelen annemle ona göre duygusal bir veda dan sonra arabaya bindik.

-Neyle gidiyorum bari.

-Uçak. Otobüsten kaçarsın diye düşündüm.

Güldü. Ama normal gülüş değildi.Oha babam duygulanmıştı.

-Kaçmazdımda, uzun sürer di iyi olmuş böyle.

-Bak Eymen! Sana bir tek şey söyleyeceğim. Beni mahçup edicek bişey yapma. Tamam mı?

Üzdü.

-Tamam baba.

Sen hiç merak etme güzel bir tatil olucak.

Havalimanı'na girdiğimizde artık binmem gerekiyordu uçağa. Babam bana sarıldı. Yani normal bir veda.

-Amcan ,inince seni karşılayacak. Orda iyi geçin evlat.

-Sağol baba, çok düşüncelisin.

Uçakla son kez uçuş pistini gördüğümde, kalktığımıza emin oldum. Yol boyu uyuyacaktım.

Yol çok uzun sürmesede uyuduğum için daha da hızlı geçmişti.

Uçaktan inerken, yere düşürdüğüm kulaklığımı almak için eğilmiştim.

-Biraz hızlı olabilir misiniz!

Bana bağıran kız sesini duyduğumda sinirlenmiştim. Daha yeni eğildiğimi görmemişmiydi?

Kalkıp hızlıca arkama döndüm.

-Müsâde edinde alayım!

Aynı şekilde karşılık verdi.

-Müsâde edinde, geçeyim!

Yere eğilip, kulaklığı aldım. Geri çekilip geçmesini bekledim. Geçip gittiğinde, bende indim. Biraz sabır.

Valizimle amcamı bekliyordum. Telefonum çaldı. Amcamdı,açtım.

-Alo nerdesin amca?

-Girişteyim sen gel istersen.

-Tamam. Geliyorum.

Amcamla bir birimizi gördüğümüzde, yanına gittim.

Sarıldığımız da sırtımı sıvazladı.

-Ne kadar özlemişim. Hoşgeldin, yeğenim.

-Hoşbuldum Amca .
Bende özlemişim.

Çevirdiğimiz taksiye bindiğimizde, evin yolunu tuttuk.

Bölümü nasıl buldunuz?🌙💛

Şarkıyı öylesine koydum. Önerebilirsiniz..

UMUTSUZ VAKAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin