Çaresizlikle ilk kez tanışmıştım. Daha önce hiç mi çaresiz hissetmedim ? Hissettim, gerçek çaresizlik sanmıştım öncekileri sevgilimden ayrıldım, kötü not aldım, sınavım kötü geçti, kilo aldım çaresiz sandım kendimi. Ama anladım ki asıl çaresizlik ölüm, sevdiğini kaybetmek ve hiç bir şey yapamamak ağzına dayanıp ona nefes olmak isteyip olamamal bağırmak çağırmak sadece izlemekmiş çaresizlik. Yeri dolmayacak boşluklar oluşuyor yaralar kanıyor hep. Aslında hayattaki tek acı kaybetmek,biz farklı adlar veriyoruz kaybetmelerimize , ayrılık diyoruz,ölüm diyoruz, başarısızlık diyoruz oysaki tek adı var bunların "KAYBETMEK".
