Hoofdstuk 2

105 9 6
                                    

Toen kon ik me niks meer herinneren.
Nou ja ik werd wakker en dacht waar ben ik ik lag in een bed dat bed was vuurrood dus van iemand die in de vulkaan woont.
En aan de kamer te zien die van een jongen er was een vuurbal ( voetbal ) en heel rommelig (sorry voor de belediging jongens).
En toen kwam er een jongen alles aan hem is perfect hij heeft prachtige zeeblauwe ogen prachtig bruin haar ( heel opmerkelijk voor een jongen uit het vuurrijk.)
Hij zei : 'hoi ik ben Jake.'
Hij heeft ook nog eens een prachtige stem dacht ik bij mezelf.
Pov.Jake
Ik kwam naar binnen en zag haar weer ze was gewoon prachtig ik zag dat ze al weer wakker was.
Ze had vuurrode ogen roodachtig haar dat haar heel goed stond.
'Hoi ik ben Jake.'
'Hallo ik ben Rosa' wat een prachtige heldere stem heeft ze.
Ik vroeg haar of ze op kon staan.
Pov.Rosa
Hij vroeg of ik op kan staan dus probeerde ik het maar ik viel meteen weer op de grond.
Hij zei:'kom ik help je wel.'
Hij tilde me op ik vroeg me af Hoelang ik buitenwesten geweest was.
En alsof hij mijn gedachten kan lezen beantwoorde hij mijn vraag met dat ik vijf uur buitenwesten was geweest.
OoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoOoO

Mijn leven in lavaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu