ΜΕΛΛΟΝ

29 2 4
                                    

Βουτάω μες στο γαλάζιο του ουρανού...

Χάνομαι μες στις ακτίνες του ήλιου.

Σκέφτομαι το αύριο, το μέλλον μου!

Το μέλλον που πλησιάζει με ταχύτητα φωτός.

Που θα χτυπήσει την πόρτα μου από στιγμή σε στιγμή.

Αμφιταλαντεύομαι... να ανοίξω ή όχι;

Αν το μέλλον μου είναι μουντό σαν τον ουρανό πριν τη βροχή;

Ίσως όμως να είναι μες τη λάμψη του ήλιου και του ουρανού,

Μες στο χαμόγελο των γελαστών πουλιών.

Πάω να το ανακαλύψω...

---------------------------

Αναντίρρητα όλοι κάνουμε όνειρα για το μέλλον. Άλλοτε μικρά και άλλοτε αρκετά μεγάλα. Μπορεί ο στόχος να φαίνεται δύσκολος και απρόσιτος, αλλά ο καθένας μας πρέπει να διαθέτει πίστη στον εαυτό του και στις δυνάμεις του. Να μην το βάζει κάτω! Να αγωνίζεται και να προσπαθεί για να επιτύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον εαυτό του. Όχι για τους άλλους. Πολλοί θα βρεθούν στο δρόμο σου και θα σου πουν ότι δεν μπορείς, ότι είναι αδύνατο! Όμως, μην τους ακούσεις. Βρες τη δύναμη μέσα σου όσο δύσκολο και αν είναι, όσο ακατόρθωτο και αν μοιάζει και ξεκίνα να χαράξεις τον δρόμο που θα σε οδηγήσει στα όνειρα σου.

-------------------------

Θα χαιρόμουν ιδιαίτερα αν μοιραζόσασταν τα συναισθήματα που ενδεχομένως σας προκάλεσε η παραπάνω ποιητική μου δημιουργία. Σε έναν κόσμο που συνεχώς μάχεται κανείς για να κατακτήσει τα όνειρα του, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου, εμπνεύστηκα να γράψω αυτό το ποίημα. Ελπίζω να σας άρεσε!

7/7/2022   Φ.Ρ

Η ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑWhere stories live. Discover now