Verkracht.

proloog

Het is al donker en erg koud voor deze tijd van het jaar. Monica komt net van een feestje af en is nu op weg naar huis. 'Kut weer, altijd hetzelfde hier in Nederland' mompelt ze zacht tegen zichzelf. Het is niet zo heel ver meer lopen want ze kan haar huis al zien staan. Als ze de hoek om wil lopen ziet ze een groepje mannen staan. Omlopen, gewoon omlopen en niet kijken denkt ze. Ze keert zich om en steekt over. 'Hee meisje, wacht eens even! Wat doe jij nog zo laat op de avond buiten? Ben je geil ofzo?' roept een van de mannen. Verschrikt kijkt ze om en ziet ze dat een man haar achterna loopt. Kut, oke gewoon doorlopen en niet meer achterom kijken denk ze terwijl de zenuwen door haar lijf gieren. Ze kan het niet laten en draait haar hoofd een beetje om. Ze ziet niemand meer. Gelukkig. Maar net als ze denkt dat er niks meer kan gebeuren ziet ze hem staan. 'Hee, jij daar, jij liep net wel erg snel weg he? Ik dacht, je komt wel even naar mij toe. Ik ben jake Bang kijkt Monica de onbekende man aan. 'Ik moet naar huis, kunt u mij er misschien langs laten?' ze probeert haar stem onder controle te houden. 'Dat dacht ik dus mooi niet meisje, jij ziet er veelste leuk uit om alleen naar huis te gaan. Zullen we samen even een eindje wandelen?' zegt hij terwijl hij een mes tevoorschijn pakt. Ze heeft geen keus dus loopt ze met de man mee. Hij stinkt naar alcohol en hij ziet er nog jong uit. Hij is vast niet getrouwd denkt Monica terwijl ze bang naast hen loopt.
Na een paar minuten gelopen te hebben stoptten ze in een vies steegje waar je de ratten kon zien zitten. Voor ze iets kon zeggen pakte hij haar stevig vast en rukte haar topje los. 'Mmm, wat een lekkere borsten, daar mag ik vast wel even aan zitten' ei de man met een vieze toon. Hij rook aan haar haar terwijl zijn hand naar beneden gleed en haar rokje naar beneden trok. 'Laat...laat me alsjeblieft gaan' smeekte Monica. 'Ik heb je niks gedaan'. 'Klopt, en nu mond dicht, dat is beter vor je'. Voor ze het wist deed hij zijn riem los en ze wist wat er ging gebeuren. 'NEE, ALSJEBLIEFT!!! AAUUWW'. 'Bek dicht, ik ben bezig' zei hij met een vermakelijke grijns. 'AUUUWWW, HELP MEE!!' Monica schreeuwe zo hard als ze kon en begon hem te slaan. Dit was de druppel en hij pakte zijn mes weer tevoorschijn. Hij begon met snijden in haar been en op haar buik, in haar armen en bij haar keel. Alsof dat nog niet pijnlijk genoeg was begon hij haar te slaan met zijn riem en liet haar na ongeveer een half uurtje bezig te zijn geweest verkracht en zwaar mishandeld achter in het koude, donkere steegje.
'help..... me.... 'kon ze nog net zeggen met haar laatste adem. En ze zakte in elkaar.