"ျပန္ေတာ့မွာလား CEO Wang"
"အင္း။ပါးကို ေဆးရံုပို႔ရၪီးမွာမလို႔"
ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴး၏
မ်က္လံုးတို႔ ေအာက္စိုက္သြားပံုကို ၾကည့္ရင္း
သူမမွာ ေျပာစရာ တစ္ခုခုရိွေနမွန္း ရိေပၚ
တန္းသိလိုက္သည္။အေပၚထပ္ကို ေကာက္ဝတ္
လိုက္ရင္းမွ သူမအား
"ေျပာစရာရိွလို႔လား"
"အာ...အဲ့တာက။ရွယ္ယာရွင္ ေရွာင္းက်န္႔က
CEOကို ညစာစားဖိတ္ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး
ေျပာထားလို႔။အဲ့တာေၾကာင့္ CEOအားရဲ့လား ေမးၾကည့္တာ။"
အထူးအဆန္းေတြ လူသိရွင္ၾကား လုပ္ျပေနသည့္
ေရွာင္းက်န္႔က သူႏွင့္ရိေပၚ၏ ဆက္ဆံေရးသည္
သူစိမ္းေတြအျဖစ္ကေန အလြန္ရင္းႏွီးသြားေသာ
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားရ
ပါသည္ ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္အား ဖန္တီး
ေနသည္မွာ ေသခ်ာ၏။
"မအားဘူးလို႔ေျပာလိုက္ပါ။ကိုယ္ ညၾက ပါးနဲ႔
အတူတူရိွေနေပးမွာဆိုေတာ့.."
"ဟုတ္ကဲ့"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ရံုးခန္းထဲမွ ထြက္ဖို႔ျပင္လိုက္စဥ္မွာပင္ ရံုးခန္းတံခါးေလးက ရုတ္တရက္
ပြင့္ဟလာသည္။ခြင့္မေတာင္းပါဘဲ ဇြတ္ဝင္လာသည့္ ေရွာင္းက်န္႔ကိုၾကည့္ရင္း အတြင္းေရးမွဴး
ေကာင္မေလးကလည္း ေၾကာင္စီစီေလးႏွင့္
ေငးၾကည့္ေန၏။
အတင္းလုပ္ယူကာ ၿပံဳးေယာင္သန္းသည့္
မ်က္ႏွာထား ဖမ္းေနသည့္ ေရွာင္းက်န္႔ကိုၾကည့္ရင္း ရိေပၚ ထ မရယ္မိေအာင္ တင္းခံထားရသည္။သူပဲ ရိေပၚကို သူစိမ္းတစ္ေယာက္လို
ပံုစံမ်ိဳး အတင္းဖမ္းၿပီး သူပဲ ပိုင္စိုးပိုင္နင္းေတြ
ဇြတ္လုပ္ေနတာက နည္းနည္းေတာ့
မဟုတ္ေသးေပ။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ေရွာင္းက်န္႔ကို
သိေစခ်င္သည္။ကေလးစိတ္ႏွင့္ လူေတြက
ဆိုးပဲ ဆိုးႏိုင္ၿပီး မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ
မေမြးတတ္ဘူး ဆိုတာကိုေပါ့။
"CEO ဝမ္က မအားဘူးလား။ကြၽန္ေတာ္က
ညစာစားဖို႔ ဖိတ္ခ်င္ေနတာ"
အခန္းျပင္ကေန ခိုးနားေထာင္ေနတာ ၾကာၿပီ
ျဖစ္ေၾကာင္းအား ရိေပၚမေမးပါဘဲ သူ႔ဘာသာ
ေျဖသည္။အသည္းယားဖို႔ေတာ့ အေတာ္ေကာင္း
ေနၿပီ။
YOU ARE READING
831(Completed)
Fanfictionဘယ္သူက ခ်စ္တာလဲ။ၿပီးေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္မွာလဲ...? ဘယ်သူက ချစ်တာလဲ။ပြီးတော့ ဘယ်လောက်ထိ ချစ်မှာလဲ...?
