მეც არ დავაყოვნე და უკან გავყევი, დავინახე გოგოს სახე,ოჰ არა ეს ჰიონა,ჯანდაბა!ის ჰიოჯინთან რას აკეთებს?მათთან მივედი,
-ჰიონა აქ ხას აკეთებ?თან ამასთა?(მე)
-ლია,ის..ის ჩემი....(ჰიონა)
-რა?(მე)
-ჩვენ ერთათ ვართ!(ჰიონჯინი)
სახეში დავარტყი ჰიონჯინს
-იმაზე მეტად მამაცი ვითრე მეგონე!(ჰიონჯინი)
-გინდა რომ ისევ მოატყუო ამ გოგოსაც და შემდეგ...(მე)არ დამაცადა
-ლია საკმარისია,არ გინდა რომ ბედნიერი ვიყო?(ჰიონა)
-კი მაგრამ..(მე)
-ხოდა წადი,შენ როცა მე ბედნიერს მხედავ,გშურს!სხვა არაფერი იმიტომ გშურს რომ ჰიონჯინი შენი არ გახდა(ჰიონა)
-Ჩემი გახდა?სულ გაგიჟდი?გამოფხიზლდი ჰიონა!!(მე)
-წადი და ბედნიერათ ყოფნა მაცალე!(ჰიონა)
-კარგი,მაგრამ ხვალ რომ ტირილით მოხვალ ჩემთან მე აღარ მიგიღებ!(მე)
-ხოლო რაც შეგეხება შენ,შენ ამ ყველაფრისთვის ბოდიშის მოხდა მოგიწევს(მე)
-ისედაც იცი რომ მაგ სიტყვას არასდროს ვიტყვი!(ჰიონჯინი)
მე წამოვწდი იქედან,სახლში მივედი კარის გაღებას ვაპირებდი..
-ჰიონა სად არის?(ბომგიუ)
-სახლში შევიდეთ!(მე)
ჰიონა სად არის?(ბომგიუ)
-ჰიონჯინთან(მე)
-რა მასთან რა უნდა?(ბომგიუ)
-მას კითხე(მე)
-მითხარი!(ბომგიუ)მიყვირა
-ნუ მიყვირიხარ!(მე)
-ბოდიში,მეტყვი რა უნდა მასთან?(ბომგიუ)
-ისინი ერთათ არიან(მე)
-რა?(ბომგიუ)
-ვეცადე ამეხსნა მაგრამ არ დამიჯერა,მითხრა რომ თუ მიდნოდა მისი ბედნიერება იმ ადგილითან წავსულიყავი
