𝖬𝗒 𝖡𝗋𝗈𝗍𝗁𝖾𝗋'𝗌 𝖤𝗑'𝗌 𝖡𝗋𝗈𝗍𝗁𝖾𝗋 |𝗛𝘆𝘂𝗻𝗹𝗶𝘅|

1

Herkes gök gürültüsünden korkar, aksine ben gök gürültüsünü seviyorum.
Belki de... benim yerime bağırdığı içindir

~🐷~

~Han Jisung~

Kapıyı kapatıp doğup büyüdüğüm, ailemin canını verdiği eve son kez baktım, sonra ise arkamı dönüp o evi ardımda bıraktım...

Çıkmadan önce buzdolabına kardeşim için bir not bırakmıştım;

'Çok para kazanacağımız bir iş buldum ama çok uzakta ziyarete geleceğim.'

Beni nereye götüreceklerini bile bilmediğim siyah arabaya binip yeni hayatıma başladım artık herşey bana bağlıydı..

Amcam olacak kişi yüzünden bunca çile çekiyordum bizi seviyor olabilirdi ama tüm paramızı sadece kumarda kaybettiğinden bu işe girmek zorunda kalmıştım, kardeşimde artık yalnızdı..

~Lee Minho~

Hyunjin'e gelecek olan korumayı öldürmemesi için tembihliyordum gerçi bu çocuğu kim durdurabilirdi ki? Hayatımda gördüğüm en acımasız insan.

"Hyunjin beni dinliyor musun?" Gözleri ile bana sert sert bakıyordu kafasını hayır anlamında sallayıp ayağa kalktı ve odasına gitti.

Elimi saçlarımda gezdirmiş bir iç çekmiştim o kişi benim için çok özeldi buna ilk görüşte aşk deniyordu değil mi?

Hyunjin tabi ne anlar aşktan, önüne geleni öldürdüğü için..

Hyunjin'in odasına girip kapıyı lak diye açtım bu yaptığım ile Hyunjin'in sert bakışlarını yine üstüme çekmiştim.

"Hyunjin onu öldüremezsin!" Ayağa kalkmış bana yaklaşmıştı.

"Neden diğer korumalardan farkı ne onun?"

"Aşığım ona!" Hyunjin kaşlarını çatıp ayağa kalkmış üstüme yürümüştü.

"AŞK GÜÇSÜZLÜKTÜR!" Ayağını yere vurup silahını çıkartmıştı ben ise ona sadece tiksinmiş şekilde bakıyordum.

"Ne ara bu kadar duygusuz oldun Hyunjin?" Bana doğrulttuğu silahı indirmiş arka cebine koymuştu ondan korkuyordum beni vurabilecek kadar acımasızdı. 2 yıl önce beni vurduğunu hatırlıyorum, o günden sonra asla onunla eskisi gibi samimi olamadım.

"Geldiği an onu vuracağım." Hyunjin'i omuzlarından tutmuş kaşlarımı çatmıştım.

"Yapmayacaksın Hyunjin, ben seni korumak için nelerimi verdim? sırf senin canın acımasın diye o kurşunun önüne atladığımı hatırla, daha 1 yıl bile olmadı." Hyunjin kaşlarını çatmış silahını hızlıca yere atmış bana sert sert bakmaya başlamıştı.

"İyi öyle olsun ama hayatına aldığın tüm insanlar sende büyük bir boşluk bırakır sonra da o boşluğu doldurmadan kaybolur." Sözünden sonra onu orada bırakıp odadan çıktım beni yanlış yola sokmasına izin vermeyecektim, beni de kendisi gibi duygusuz bir insana dönüştürmesine izin vermeyeceğim!