SAVE YOUR LIFE ALLYIA

CHAPTER 1

"WAKE up Allyia" inikot ko ang paningin ko sa loob ng sasakyan. It was a dream . The dream that i need to forget

" Are you ok allyia? You have a bad dream" tumango lang ako ng makita nag-alala ang mukha ng stepmom ko. Shes just like my mom always in my side but now lahat ng yun nagbago . All of my memories will be vanish pero palagi kong naririnig ang tinig na kasing nitig ng boses ko pero alam kong hindi ako yun

"We here tunnel makakarating na tayo sa ating susunod na destinasyon" i heard that  while he driving  our car

Tunnel? Sounds familiar to me . Swempre marami na akong narinig sa tunnel maraming tunnel sa ibang ibang lugar no

I felt  my heart beat so fast , its very dark in here. Lalong bumibigat ang pakiramdam ko sa tunnel na to may kong ano  nakakaiba sa lugar na to parang gustong pumasok sa buhay ko
Nanglamig ang buo kong paligid hindi ko magawang magsalita tila isa akong paralyze na hindi man magalang katawan ko. Lalong nanghina ang loob ko. Anong nangyari saakin?

Isang lugar kong saan doon patay sindi ang ilaw nakatayo sya habang nakayuko ang kanyang ulo . Isang babae na maikli lang ang buhok nya . What happen to here bakit ang dami nyang dugo ? Hindi ko alam kong ako lang ba nakakita sa kanya

I heard scream in my head

"SAVE YOUR LIFE ALLYIAH" that voice again pump in my head . Bakit ko ba naririnig ang tinig na yun?

I so last tunnel . I saw a light . Nakita ko ang tunnel na to sa panaginip ko . Bakit ko nakikita ang mga to?

Napabuntong hininga ako ng nalagpasan namin ang tunnel. May kong ano akong enerhiya pumasok sa katawan ko

"Dad look!" Sinundan ko ang ang tinuro ng kapatid ko .

Inihinto ni dad ang sasakyan sa may kilid katapat lang ng sasakyan na tinuro ng katapid ko. Unang bumaba si dad and mom sunod ang kapatid ko. Nakatingin lang ako sa labas but i think i need fresh air kaya bumaba ako

There eyes look at me . Umirap nalang ako ng makitang nakangiti si mom. May himala ba akong ginawa?

"Buti bumaba ka allyia ,nababagot kana ba?" tumango lang ako nilibot ko ang paningin . bumukas ang pinto ng van ng kanilang sinaksan bumaba doon ang isang lalaki na akala mo takot mapaso sa init

"Why are look at me like that Or nagagwapohan ka lang saakin"napawang nalang ang bibig ko sa sinabi nya. Sinong makakagusto sa anemic nato?

"Excuse me hindi ako nakakagusto sa zombie" i heard chuckled  i walk as fast papunta sa van namin . Masamang hangin agad nakita ko

"I sorry of my daughter attitude "
I heard dad saying apologize to that anemic man. Rinig ko dito sa loob ang sinasabi nila dahil nakabukas ang pintuan XUV namin

"its ok ninong im willing forgive her " wow ako pa ngayon ang may kasalanan sa anemic nayun . Ninong? Kailan pa

"You are good man"

"Thanks ninong. By the way diba ngayong araw kayo pupunta USA" USA? bakit hindi nabanggit saakin ni dad yun

"Yeah kaya nga hinatid ko muna sya dito, pero nakita ko kayo"so may plano si dad pumunta doon at iwan ako sa lugar na to gusto nya ba talaga ako mamatay?ha

"Pwedi namin sya sumabay saamin we have vacant set ninong"the hell never! Agad akong bumaba

"No dad hindi ako sasabay dyan sa anemic na yan" giit ko

"Allyia"i heard dad calm his voice

"No dad!"

"Allyia listen to me baby sila yung makakatulong sayo sa problema mo kaya ka nilang pagalingin "