hayal öpücükleri.

277 32 4
                                    

bilinmeyen numara:
bugün gördüm seni
gözlerim senden asla ayrılmıyor ama bugün uzun zaman sonra şans eseri gördüm seni

okulun arka tarafındaki büyük çınar ağacının altında oturuyordun
kulağında kulaklıkların vardı
bacaklarını uzatmış oturuyordun öylece
dikkatli bakınca yanaklarının ıslak olduğunu
ve gözyaşlarının yavaş yavaş aktığını gördüm

keşke dedim
keşke cesaretim olsaydı da yanında olup gözyaşlarından öpebilseydim seni
sana sıkıca sarılıp
sessizce ve canın acıyarak değil de
bağıra bağıra rahatlayarak ağlamanı sağlamak isterdim

asla ağlama demezdim
çünkü ne ağlamayınca ne de ağlayınca bir şey çözülüyor
o yüzden ağlamana ve içini dökmene izin verirdim

ama her gözyaşından öperdim seni
yüzünün her yerinde gezinip
küçük öpücükler bırakırdı dudaklarım
elimde olsa sarardım tüm yaralarını
ama cesaretsiz bir korkağın tekiyim
özür dilerim yalnız ağladığın için
özür dilerim sadece seni uzaktan izleyip ağladığım için

hyunjin:
kimsin bilmiyorum ama
keşke korkak olmasaymışsın
görüldü

merhabalar hepinize

bu fic benim uzun zamandır taslaklarımda olan ve çok sevdiğim bir ficti
yayımlamak istedikçe erteliyordum fakat en sonunda ani bir kararla yayımladım

çok hoş, naif ve daha çok duygu ağırlıklı bir kitap olacak
olabildiğince kaostan uzak tutmaya çalışacağım

hazırda birçok bölümüm var ve takır takır yayımlayabilirim, sıkıntı olmayacak

fakat beni bilen bilir, mizacıma ters hızlı bölüm yayımlamak

umarım huzurla okursunuz, hepinizi çok seviyorum

—anodsy

tarih güzeli ve bal, hyuninHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin