1.Bölüm

246 5 3
                                    

Bir İntikamın Gölgesinde Yanacak Dört Kalp Vardı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bir İntikamın Gölgesinde Yanacak Dört Kalp Vardı.Biri ; Bu Hikayede En Masum Olan Reyyandı.Hiç Bir Şeyden Habersiz Masum Bir Aşkla Bağlanmıştı Miran'a , Kabusu Olan Bu Konaktan Çıkıp Sevdiği Adamla Kendi Masalına Gideceğini Zannediyordu.

Bir Diğeri İse ; Azat Şadogluydu.Küçüklükten Beri Sevdiği ve Bir Türlü Aşkını İtiraf Edemediği Amca Kızı Gözünün Önünde Bir Başkasıyla Evlenmesinin Acısını Yaşıyordu.

Bir Diğeri İse , Belkide Büyük Günahlarkarlardan Biri Olan Miran Aslanbey'di.Hayatı Boyunca Babaannesi Azize Aslanbey Tarafından İntikam Masallarıyla Büyütülmüştü.Yirmi Yedi Yıl Boyunca, Bu Anı Beklemişti.Büyük Bir Öfke İle Sabretmişti Bugünü Fakat , Bu Baktığı Gözler Her Şeyi Alt Üst Etmişti.İçindeki Öfkesi Daha Önce Hiç Böylesine Ağır Gelmemişti.

sonuncusu İse Gönül Aslanbeydi.Acı Dolu Gözlerle Sevdiği Adamın Bir Başkası ile  Evlenmesini İzliyordu.Eli Kolu Bağlıydı.Şu An Bu Konağı Şadoğullarinin Başına Yıkabilirdi.Onu Tutan Tek Şey Annesinin Zor Zabdetmesiydi.

Akşam Üzeri Başlıyan Konakta Düğün , Şimdi Başka Düğün Salonunda Devam Etmişti.Nikah Kıyılmış, Gecenin Sonlarına Doğruda Bitmişti.

Ertesi Gün, Miran Erkenden Uyanmış Üzerini Giyiniyordu.Reyyan Henüz Hala Uyuyordu.Siyah Gömleğini Üzerine Geçirip , Hızlıca İlikledi.

Reyyan, Yavaş Yavaş Gözlerini Açmaya Başladı.Gözlerini Ovuşturarak Doğrulduğunda Miranı Ayakta Görünce Gülümsedi.Ayağa Kalktı ve Arkasından Sarılıp "Günaydın"Dedi.

Miran , Dün'e Nazaran Soğuk Bir Tavırla Reyyana Döndü.Buz Gibi Baktı ve Hiç Bir Şey Söylemeden Köşede Duran Ceketini Aldı.Reyyan , Nolduğunu Anliyamamisti."Bişey mi Oldu Miran"

İstediği Cevabı Alamamış, Yüzüne Bile Bakılmamıştı.Miran , Kapıyı Aralamış Çıkacaktı ki Reyyanın Kolunu Tutmasıyla Durmuştu."Miran"Dedi Korkuyla "Noluyo"

"Herşey Yalandı Reyyan Şadoglu! , Olan Bu!"Buz Gibi Sesiyle Konuşmuştu.Reyyan , Affalamıştı.Miran , Reyyanın Elinde Olan Kolunu Çekti ve Dışarı Çıktı.Reyyan , Üzerindeki Beyaz Askılı Geceliği Umursamadan Peşinden Gitti.

"Miran , Miran"Dedi Nefes Nefese  Peşinden Koşarken , Miran Umursamadan Yürürken Birden Reyyan Önüne Geçti."Bana Açıklamak Zorundasın!Ne demek Herşey Yalandı..Biz Evlendik , Sen Benim Kocamsın..Nereye Gidiyorsun"

"Ben Senin Kocan Değilim!..Biz Seninle Evlenmedik..Ben Senin Hiç Bir Şey'in Değilim!"

"Ne Demek Evlenmedik , Dün Düğünümüz Oldu Ya"Dedi Hayal Kırıklığı ile "Yalandı , Duydun İşte."Dedi Miran Buz Gibi Sesiyle

"Peki Ama Neden!"

"Baban Hazar Şadogluna Sor"Dedi ve Yolunda Devam Etti."Gitme Miran , Gitme"Dedi Yere Çökerek , Bağırdı Reyyan, Ama Miran İçi İçini Yesede Gitmek Zorunda Kaldı.Çünkü ,  Aklında Yankılanan Azize Kanına Giriyordu.

Hercai (AzGön)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin