Billionaire Bachelors: Abacceus Cooper [COMPLETED]

Chapter 10

Abacceus's Point of View

"HOW ARE YOU, Abacceus?"

UMUPO ako sa visitors chair ng opisina ni Agustuss, "I saw her," ani ko, ngiting ngiti ako at makikita talaga na muling nabuhayan ang mukha ko. "Kareen?" gulat na tanong niya, tumango ako. "Wow, i mean . . . it's been like five fucking years, man. How is she?"

"Well, they're good . . ." sagot, "They're? What do you mean?"

"Her and our child, they're good . . ."

"Holy dick!" gulat na aniya, natawa ako sa reaksyon niya. ". . . My god, Abacceus! Tatay ka na rin, pare!" natatawang tumango ako, "Yeah, tatay na nga ako. . .  tatay ng isang four year old baby girl," ani ko. "Say hi to them for me, anong sadya mo dito?"

"I want to give my child a gift," ani ko, hindi pa ako tapos ng bigla siyang sumagot. "Eh bakit ka nandito sa halip na nasa toy store ka? Wala kang makukuha dito, trabaho gusto ba ng pamangkin ko?" ngumuso ako, "Siyempre hindi ko alam ang bibilhin ko kaya ako nandito, may anak kang babae remember?"

"You should not ask me that, ask Kareen. Mas makakatulong siya sayo, alam niya ang hilig at interes ng anak mo. Kasi kung tatanungin mo ako kung anong hilig ni Serene, hindi natin sigurado kung ganon rin ang sa anak mo," tumango tango ako, may point siya.

"Sige, una na ko. Salamat!"

Habang nakasakay sa kotse patungong mall at tinawagan ko si Kareen, si Kareen na pinaka mamahal ko. I just got her number yesterday, and i'm so happy!

Nang sagutin niya ang tawag ay agad kong narinig ang iyak ng bata, tiyak kong si Amira iyon dahil iisa lang naman ang anak namin. "Hello? Abacceus?" aniya, "Love, is Amira crying?" nag aalalang tanong ko. I heard her sigh, "Yep, hinahanap ka. Hindi ka nag paalam sa kaniya, that's why . . ."

"Can you give her the phone?"

"Daddy? Bakit mo ako iniwan? Akala ko hindi mo ako iiwan, Daddy . . ." her words broke me, ganitong ganito ako sa Mommy niya noon, "Anak, may pupuntahan lang po sandali si Daddy. Hindi nakapag paalam si Daddy kay Baby Amira kasi tulog po ikaw nung bago umalis ako," malambing na ani ko.

"Takot ako, Daddy . . . Akala ko wala ka na naman ulit . . ."

"Hindi na aalis si Daddy, anak. Hinding-hindi na tayo magkakahiwalay nila Mommy, okay? promise yun ni Daddy sayo. Okay?" sambit ko, i want to give her assurance. "Okay, promise po yan ha?"

Napangiti ako at sumagot ng oo.

"Daddy wants to ask you a question, anak. . ." ani ko, "Ano po iyon?" tanong niya, "What are your interests? Or maybe something that you like," tanong ko, "Oh, I'm interested in taking pictures, Daddy. I took most of Mommy's picture, especially the one's that's displayed in the living room . . ." aniya, at proud na proud.

Agad akong namangha, Kareen's pictures were all displayed in the living room. Those shots are amazing! And i didn't even know that my child took it? Wow!

"Okay, anak. Daddy will be back later, see you, okay? Please give Mommy her phone, i have something to tell her," ani ko, sinunod naman ako ng anak ko at ipinasa sa Mommy niya ang telepono.

"Yes?"

"I love you . . ."

NANG makabalik sa bahay ng mag ina ko ay may dala na akong ilang piraso ng damit, balak kong mag stay ng ilang araw bago ako bumyahe pa-Maynila dahil balak kong sabihin sa Mama na may anak kami ni Kareen.

Tatanungin ko pa rin ang mag ina ko kung gusto nilang sumama sa akin para rin kahit papaano ay ma-meet sila ng Mama at maipasyal ko sila parehas.

"Daddy!" napangiti ako ng makita ko ang pag takbo sa akin ng anak ko, niyakap niya ako sa bewang. "I'm sorry anak, medyo na-late ng uwi si Daddy. . ." pang hihingi ko ng pasensya. "It's okay, Daddy. Ang mahalaga po, you're here . . ."

The sweetest ever. Just like her Mommy.

"Let's go to Mommy, anak. I have something for you," ani ko, limang malalaking itim na paper bag ang bitbit ko na naglalaman ng ilang camera para sa nag iisa kong anak. "Mommy! Daddy's here!"

Hinila ako nang anak ko papunta sa kusina at naabutan namin doon ang Mommy na nag gagayak ng pagkain sa lamesa, nginitian niya ako. "Akala ko hindi ka na babalik. . . Kain na tayo?" ibinaba ko sandali ang dala ko atsaka ko siya niyakap mula sa likuran.

"I'm sorry, medyo na traffic ako. . . Tsaka, umuwi ako sandali sa bahay para kumuha ng ilang damit," ani ko gamit ang malambing na boses, tumango-tango siya. "Okay, okay . . . Apology accepted then," aniya.

"Wow, it's Lechong Baka!" natawa kami parehas ni Kareen sa reaksyon ng anak namin, "You like that, anak?" tanong ko sa kaniya, tumango siya. "Yes, daddy!"

Tinanggal ni Kareen ang pagkakayakap ko sa kaniya atsaka ako hindi papunta sa isang upuan at pinaupo, ipinag sandok niya kaming dalawa ni Amira ng pagkain at pagkatapos ay sabay sabay kaming tatlo na kumain.

THE NEXT MORNING i woke up with a bright smile on my face. Kareen and Amira prepared breakfast in bed for me, i'm so happy because this is my first time having breakfast on bed.

Good Morning Daddy!

Amira is very very happy with your gift. I could finally capture our favorite memories every single day. I hope you enjoy the breakfast that Amira and Mommy made especially for you. Amira and Mommy loves you very very much!

"So sweet . . ." I smiled, ". . . I'm so lucky to experience most of things together with my own family . . . My own family," and with that, agad kong sinimulan ang pagkain. My babies went out to play in the park again, Amira bought her new camera to take pictures.

Kinuha ko ang phone ko atsaka ko tinawagan si Agustuss, "Can you tighten the security especially on the Park area?" ani ko agad, "Good morning rin, Abacceus," sarkastikong aniya, natawa ako.

". . . But, yeah. Already did, nandoon rin ang anak ko. Base sa report ng guard ni Safiya ay nag lalaro sila kasama ang mga anak ni Khalil, don't worry. Our friends are there too. . ." aniya, "Thanks man," sambit ko atsaka ko pinatay ang tawag.

From: My Love💗

Daddy, did you like the breakfast we made?

I smiled, "Yes, that's the best breakfast ever . . . Best breakfast ever," i whispered.

To: My Love💗

Yes, Mommy💗 The best breakfast ever!🥰💗

S W E E T D E N