Daisy pov.
Do I really need to stare at our photo back then? madungis, magulo ang buhok. Pero dahil gwapo siya, hindi pa rin yon nabawasan kahit ang dungis niya. Nakangiti, habang naka akbay sa batang ako. The picture of us together when we were young, the little Daisy and Ethan who used to fight and teased each other.
Nakasimangot, at halatang iritado. Naka pamewang ako habang naka akbay sakin si Ethan. At this photo, para kaming magkapatid. The little us... then suddenly the door of my room creak open, tinago ko 'yon sa ilalim ng unan. Nagkunwari akong inaayos ang buhok ko, tumalikod, sa kama at pumasok sa cr.
"Miss Daisy! andito na po yung uniporme niyo, pati po yung sasakyan ready na rin po. Napaayos na po ni Mang Karding!" Yaya Belle, shout.
"Got it! Thanks Yaya!" I shout back.
Ng matapos akong maligo, nag ayos ako ng sarili. Bumaba ako sa mansion para makapag breakfast, naabutan kong nagkwekwentuhan si Yaya Belle at ang ibang serbidora sa mansion. Hinanap ko si Manang pero wala siya sa sala, siguro nagluluto 'yon sa kusina.
"Goodmorning Miss Daisy!"
"Goodmorning po Miss Daisy!"
"Maganda umaga Miss Daisy!"
Halos sabay sabay sila ng makita ako, tinanguan ko sila staka naupo sa sala. "Si Manang po?" Tanong ko sa kanila, ngumiti sakin si Yaya Belle staka tinuro ang kusina.
"Naghahanda po ng breakfast niyo Miss Daisy." Aniya.
"Oh, Hija gising kana pala. Maganda umaga sayo, tara na. Nang makapasok kana sa skwelahan mo." Manang Esmi ng makita niya akong nakaupo sa sala.
"Tulungan na po kita."
Ng mag umpisa akong mag umagahan, tinanong ko din sila kung kumain na sila. Masasaya nila akong tinitignan habang kumakain, sanay na 'ko dahil ganon sila kahit noon pa. Mababait sila at hindi ko naranasan na pagbuhatan nila ako ng kamay, lalo na si Manang Esmi lalo na noon wala madalas ang mga magulang ko.
Inayos ko ang sarili sa salamin, bago kuhanin ang mga gamit ko at ilagay sa sling bag na ginagamit ko tuwing friday. I stared myself in the mirror infront of me, umikot ako para silipin ang back view ko. Bumukas ang pintuan ng kwarto, Yaya Belle smile while looking at me.
"Look Ate Belle, okay lang naman diba? my face, I look good?" narinig kong napatawa ito sa aking tanong. "Oho naman Miss Daisy, sobrang ganda niyo po." Puri niya.
"Talaga?" I said, softly.
"Syempre Miss Daisy." She giggled, and handled my perfume.
"Salamat Yaya Belle." I smiled.
She thumbs up, energetically.
"Aalis po pala sila Lorie, ngayon po ata yung flight nila." Tumango ako, "Well not new." Ngumiti ako sa kanya, she scanned my expression tila ba nag aalala sakin.
She doesn't care by the way, what's new? ngumisi ako sa kawalan. Malalaman ko nalang sa mga kasambahay sa mansion na aalis sila, kahit kay daddy. Minsan nga naiisip ko kung pamilya pa ba ako para sa kanila, idea ko ang mag aral dito sa Pinas dahil ayokong mairita sakin palagi si mommy kung sasama ako pati abroad.
Kaya pala tahimik ang buong mansion ang akala ko kasi natutulog sila, or napuyat kagabi? mali pala. Dahil aalis sila at ngayon daw 'yon, "Ako na po dyan Miss Daisy!" Tumango ako, at pinaubaya sa kanya ang mga gamit ko wala rin naman akong sapat na kalas para kargahin ang lahat ng yon.
