Love's List × Yeonbin <Texting>

31

Sonunda yazlığa vardıklarında Yeonjun derin bir nefes aldı. Yol boyunca Beomgyu sürekli oyalanacak bir şeyler bulmuştu ve yolu uzatmıştı. Bir de sürekli telefonundan biriyle mesajlaşıyordu. Ee haliyle Yeonjun'un da canı çok sıkılmıştı.

Yeonjun evin kapısına doğru ilerlerken Beomgyu olduğu yerde durmuş telefonuyla uğraşmaya başladı.

"Gelmiyor musun?" Yeonjun'un sorusuna karşılık Beomgyu kafasını telefondan kaldırdı, anlamamış gözlerle Yeonjun'a bakıyordu.

Yeonjun sorusunu tekrarladı. "Gelmiyor musun diyorum." "Ha... Sen geç geleceğim hemen ben." Yeonjun kafasını sallayıp içeri geçti.

Kai ortalıklarda görünmüyordu. Birkaç odayı gezdi ama yok gibiydi. "Kai!" Seslenmesine rağmen cevap gelmiyordu. Büyük ihtimalle yukarda ya da arka bahçede olmalıydı.

Yeonjun koltuğa geçti ve diğerleri gelene kadar telefonuyla oyun oynamaya başladı.

Kısa bir süre sonra arka kapının sesini duyduğunda Kai'nin geldiğini düşünmüştü. Kafasını telefondan kaldırmadan konuştu onunla.

"Sonunda gelmene sevindim." İçeri giren Soobin'di ve ne olduğunu anlayamamıştı. Yeonjun koltukta oturuyordu ve onun geldiğine mutlu mu olmuştu? Bir an gerçekten hayal gördüğünü düşündü.

"Bizi buraya çağırıp kaçtın sandım" Soobin yeonjunun ne demeye çalıştığına anlam verememişti.

"Ben kimseyi çağırmadım. Beni buraya Kai çağırdı." Yeonjun duyduğu sesle beraber sonunda kafasını telefondan kaldırabilmişti. Karşısında Soobin'i görünce bir anlık şaşkınlıkla ayağa kalktı.

"Senin ne işin var burada." "Söyledim ya beni kai çağırdı. Hen asıl senin ne işin var? Sizin Beomgyu'yla başka planlarınız yok muydu?" Yeonjun o anda başına gelenleri kavramıştı.

Sinirle kapıya doğru ilerledi, bir yandan da arkadaşlarına söyleniyordu.

"Siz varya bittiniz! Keseceğim sizi!!!" Kapıyı açmaya çalıştığında kapının çoktan kitlendiğinin de farkına vardı. Sinirle arkasını döndüğünde Soobin anlamaz bakışlarla ona bakıyordu.

"Anlamadın mı Soobin?" Soobin sessiz kaldığında Yeonjun çoktan cevabını almıştı. "Bunların hepsi planlı Soobin. Bizi barışalım diye buraya kilitlediler."

Hemen ardından hızla arka kapıya ilerledi. Açmayı denedi fakat çoktan orayı da kitlemişlerdi. Tüm odalardaki pencereleri de tek tek kontrol etmişti ama hiçbiri açılmıyordu.

"Alt kattaki pencerelerin hepsi kilitli. Üst kattakiler de çok yüksek. Ahhh!!! Burda ikimiz kilitli kaldık." "Yeonjun benimle yalnız kalmaktan bu kadar mı nefret ediyorsun?"

Yeonjun Soobin'in sorusundan sonra hiç cevap vermeden bir odaya girdi ve sertçe kapıyı kapattı.

×××

Şerefsiz:

Şerefsiz:
yeonjun beni duyduğunu biliyorum
yarım saattir sesleniyorum sana
aç şu kapıyı
niye kitledin kendini oraya
Görüldü

yeonjun çocuk gibi davranıyorsun

Yeonjun:
çıkmak istemiyorum

Şerefsiz:
madem yalnızız konuşalım en azından

Yeonjun:
HAYIR

Şerefsiz:
😪

Yeonjun:
soobin senin bu olanlardan haberin olmadığına emin misin
gerçekten bilmiyor muydun bu olanları