academy of elements, heehoon✓

seni kıramadı

enhanin kedilerle ilgilendigi vid benim terapi vidim o yuzden onu izledikten sonra yb yayinlamaya karar verdim tskler kediler <33

••••

sınıfa girdiğimizde o an gerginlikten fark etmediğim wooyoung'u fark etmiştim.

"hyung ne oldu az önce ikiniz de sinirliydiniz?"

heeseung omuz silkip sırasına oturduğunda wooyoung ona göz devirmişti.

normalde çok yakın olan iki kardeş, heeseung'un san'ı sevmemesinden dolayı san'ın bulunduğu ortamda kedi köpek gibi oluyorlardı.

heeseung ne kadar sevmediğini söylüyorsa wooyoung o kadar sevdiğini söylüyordu. ve sonucunda kavga etmemeleri imkansızdı.

"heeseung wooyoung seni çok seviyor uzatmasan mı?"

"sunghoon zaten daha yeni barıştık. bu konuyu konuşmayalım tamam mı? seni tekrardan kırmak istemiyorum"

kafamı sallayıp omzuna kafamı koymuştum.

'ne olurdu biraz daha sosyalleşsen'

'sunghoon'

'öf tamam be bir şey demedim'

düşüncelerimizde tartıştığımız dakikalar arasında elini belime atıp oturduğumuz yerde beni yanına daha çok çekmişti.

kıkırdamış elleriyle oynamaya başladığında wooyoung'un sınıftan çıkacağını fark etmiştim.

"wooyoung"

"efendim sunghoon" yanıma gelip merakla baktığında bana çok tatlı gelmişti.

"bu akşam san ile işiniz yoksa bizim odamıza gelsenize"

"NE"

"sunghoon karışma demiştim" omuz silkip "ben konuşmak istiyorum onlarla. sen yakın değilsin diye ben de mi yakın olmayayım?"

"of tamam"

wooyoung hala şaşkın bir şekilde baktığında ben ona göz kırpmışken san dudağına minik bir öpücük kondurmuştu. tabii ki de karışacaktım.

"kaşınıyorsunuz ama" heeseung dik dik bakarken ben de onun yanağına öpücük kondurduğumda bakışlarının yumuşaması ile wooyoung gülerek "abimin zayıf noktasını bulduk" demişti.

heeseung hızla ona döndüğünde wooyoung sustuğunu belirticek şekilde ağzına fermuar çekmişti.

zaten tam çıkacağı sıra bay park gelmişti. biz derse başlarken içimden bir ses akşama çok eğleneceğimizi söylüyordu.

••••

su dersinde heeseung'un bana yardım etmesi ile birkaç hamle öğrenmiştim.
hoca "yan yanayken fazlasıyla güçlüsünüz" demesi ile mutlu bir şekilde eve geri dönmüştüm.

beraber yemek hazırlarken aklıma sınıfın önünde olanlar geliyordu. o zamandan beri bu konu hakkında konuşmamıştık hatta hiçbir şey olmamış gibi davranıyorduk.

çalan kapı ile kapıyı açıp karşımdaki ikiliye gülümsemiştim. wooyoung hızla bana sarıldığında şaşırmış kalmıştım. ne ara bu kadar yakın olmuştuk?

heeseung'un daha gelmediğini gördüğü için "sunghoon gerçekten çok teşekkür ederim. ben ne zaman böyle bir şey yapalım dersem san var diye gelmiyordu ama seni kıramadı tabii." hızla konuştuğunda bana neden sıkıca sarıldığını anlamıştım.

ona da üzülmüştüm. hiç yaşamasam da abim ve sevgilimin arasında kalsam kesin kötü hissederdim.