Ellerim boyalar ile kaplı. Çizdiğim kahverengi saçlı çocuk ve hatırlayamadığım yüzü.
4 yıl önce'ye gitseydik eğer doya doya bakardım yüzüne tüm duvarlarıma yüzünün resmini çizer, bir daha unutmamak için ant içerdim.
Ama sadece vedamız kalmıştı senden geriye birde kahverengi saçlarındaki anılar.
Uzun süre sana aşık olduğumu sandım. Ama aşk küçük kalmıştı duygularımın yanında.
Sonra anladım ki 'Aşk bir insana hissedilen en büyük his değildi'.
Seni seviyordum. Seviyorum.
Ve 'sevgi bir insana verilebilecek en büyük histir'.Şimdi yüzü olmayan bir portrenin sırf içinde o var diye güzelleşmesini anlatacağım. Bu 15 yaşındaki bir oğlanın birini gerçekten sevmesiyle başlayan uzun bir hikaye.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
drawing of memories [BxB]
FanfictionKeske yuzunu hatirlayabilsem tum duvarlarim seni cizdigim resimlerimle dolardi.