Γεια σαας ειναι η πρώτη μου ιστορία εδώ πέρα ελπιζω να σας αρέσει και είμαι ανοιχτή σε προτασεις και σχόλια εφόσον δεν προσβάλουν κανέναν!
Περπατώντας στις μύτες των ποδιών μου φτάνω τη ξύλινη σκάλα.Κανω το πρώτο βήμα προσπαθώντας να αφουγκραστω τους ήχους γύρω μου...Εντάξει το ροχαλητό του μπαμπά και ο κλασικός ήχος της βαριάς αναπνοής της μαμάς.Κατεβαίνω γρήγορα τα σκαλοπάτια αποφεύγοντας εκείνα που τρίζουν και φτάνω στην εξώπορτα όπου με δυο σχολαστικες κινήσεις όπως την έχω δει να κάνει την ανοίγω.Επιτέλους είμαι ελεύθερη να την βρω.
ΞΥ-ΠΝΑ ΞΥ-ΠΝΑ
Ανοίγω νωχελικά τα μάτια μου και αντικρίζω εκείνα του παπαγάλου μου cookie. Για άλλη μια φορά με ξύπνησε κόψωχολιαζοντας με.Πρόκειται για από τα πιο έξυπνα -και σπαστικά-ήδη παπαγάλων (budgerigas)Αρχίζω να σηκώνομαι καθώς μου έρχεται η μυρωδιά φρεσκοψημένων pancakes.Κατεβαίνω τις σκάλες και βλέπω περιεργως χαμογελαστή τη θεία μου να σερβίρει πρωινό.Αρχίζω να τρώω βιαστικά γιατί αυτό το χαμόγελο προμηνύει καταιγίδα,σηκώνομαι και πάνω που νομίζω ότι την έχω σκαπουλάρει ακούω από πίσω μου τη φωνή της
-Έμαθα γίνεται πάλι εκείνος ο Μαθηματικός διαγωνισμός Ελλη μου;
———————————————————————————
Φτου σου πάλι αργήσα πρώτη ώρα.Άρε θεία...Τέλος πάντων λογοτεχνία εχπυμε αυτή καλή είναι παιζει και να μπω χωρίς απουσία.Φτάνω έξω από την πόρτα τεντώνω το χέρι μου για να μπω και εκείνη την ώρα το συνειδητοποιώ-μια εβδομάδα που έλειπα τάχα μου άρρωστη είχα γλιτώσει τώρα θα είναι πάλι αυτός και η παρέα του μέσα.Αρχίζω να κανω βήματα προς τα πίσω μέχρι που ακούω μια γνώριμη φωνή
-Οπα και άλλος αργοπορημένος πάλι καλά ρε Ελλη δεν θα είμαι μόνος
Γυρίζω και βλέπω τον Χρήστο τον διπλανό μου και το πιο γλυκό και καλό παιδί που έχω γνωρίσει.Πρώτου προλάβω να αντιδράσω ανοίγει την πόρτα και με σπρώχνει μέσα.
-Ελλη μου πως νιώθεις είσαι καλύτερα; Λέει η κύρια Μαρία
-Ναι σας ευχαριστώ πολύ ψελλίζω.
Και αρχίζω να περπατάω προς τη θέση μου μαζί με τον Χρήστο.Κάθομαι και αρχίζω να ψάχνω το τετράδιο μου τάχα μου ότι κρατάω σημειώσεις ενώ ξαφνικά νιώθω ένα ζευγάρι μάτια να καίει τρύπες πάνω μου γυρνάω αργά το βλέμμα μου και συναντάω το έντονο δικό του.Νιώθω την ανάσα μου να κόβεται μαχαίρι
Αρχίσαμε παλι σκέφτομαι....
Νιώθω ένα σπρώξιμο στην πλάτη και μου ξεφεύγει ένα γέλιο καθως ακούω ακούω την Ελεάνα να λέει
-Μη του δίνεις σημασία του παπάρα
Είναι λίγο boring chapter αλλά απαραίτητο για παρακάτω.Ελπιζω να σας άρεσε και είμαι ανοιχτή σε προτασειιις
YOU ARE READING
Checkmate
Teen FictionΟ καπνός άρχισε να τυλίγει τα πνευμονία της Έλλης η οποία παραπατωντας στο γλιστερό ξύλινο πάτωμα κατάφερε να φτάσει έως τη γυρτη πόρτα από την οποία έβγαινε το αχνό φως των κεριών.Ζαλισμένη και νύσταγμενη έκανε δυο βήματα προς τα εμπρός και ξαφνι...
