Her BIG BOSS 🥀

Chapter 38

Rod's POV

Naiiyak na ako habang nakatitig sa kanya, gulat na gulat siya sa kanyang narinig.

Rod:I-I'm sorry Imee. (sad tone)

Imee:You don't need to say sorry. (smile)

I know that smile, the smile of frustration.

Imee:Bitaw

She said at agad naman akong bumitaw, I tried to think kung anong way ko siya papakalmahin.

Rod:I-i I will tell you the whole story. (I smiled at her para naman gumaan loob niya)

Tumango nalamang siya as an answer, then that nag strart na akong mag kwento.

“Mahiwagang Untold Story”
Flashback

Rod:Wow ang laki po ng bahay niyo.

Richard:Get off the po, call me Dad. (smiled)

Margaret:(smiled also) Anyway kayong dalawa sa sala muna kayo. Hon, ikaw muna bahala jan kay Rod ha, mag hahanda lang ako ng merienda tsaka tatawagin ko na rin si Greg at Liza.

Tumango naman si Si- I mean si Dad. Ng maka alis na si Mom, agad naman akong niyakap ni Dad, ewan ko ba pero iba eh.

Rod:Ba-bakit ho?

Bumitaw naman siya sa pag kayakap sakin at nginitian niya lang ako.

Richard:Miss na miss na miss na kita anak. (he said sincerely)

These feels so heavy.

Rod: Please do explain po, I mean Dad.

He sighed deeply, then start to talk.

Richard: Ganto kase yun anak... Me and your Inay were bestfriends.....hanggang sa nagka developan kami. Pinakilala namin ang isa't isa sa aming mga magulang, but... but..... my parents, a-ayaw nila sa Inay mo. (he said in a sad tone) So Me and your Inay decided to drink some beer, doon kami sa Kayle Forever. (then him and I laughed) After one month nalaman naming buntis ang Inay mo sayo, di siya mapakali at di namin alam kung sasabihin ba namin sa magulang ko. As months passed by ako ang bumubuhay sa inyong dalawa. Pero ang Inay mo patuloy pa rin sa pag aalala. Nagulat nalang ako ng isang araw ay wala na siya sa bahay. Hinintay ko na't hinanap di pa din. Ginawa ko na ang lahat lahat, ngunit di ko nakita ang Inay mo at ikaw. (he's smile fainted quickly)

I don't no what to feel right now, di ko pala ama si Itay.

Richard:I'm sorry anak I'm sorry, naging pabayang Ama ako... (he said then hugged me)

I can feel his tears at my back. Wish we could turn back time, to the good old days.

Rod:Dad hindi ka ho naging pabaya.

Kita sa mukha niya ang tuwa.

Richard:Anak babawi ako sayo, gagawin ko ang lahat makabawi lang ako sayo. I love you anak kayo ng Inay mo. (he smiled, then hugged me tightly)

I smiled at him, then he hugged me I hugged him back. This is one of the most treasure moments I will never forget.

“End of the mahiwagang
flashback”