Numara Komşusu & Nohyuck

12

Jeno, haechanın dediği yere vardığında arabasından inip biraz yürümeye başladı. Buraya daha önce gelmesine rağmen herşey değişmişti. Etrafında bakındığında kimse olmadığını görmüştü.Geç geldiğini düşünüp saatine baktığında aslında tam vaktinde geldiğini fark etti. Jeno, biraz daha ileri doğru yürüdüğünde büyük bir taşın üzerinde oturan küçük bir beden gözüne  ilişmişti. Açıkçası şuan gördüğü görüntü hayatında gördüğü en iyi manzara resimlerine bin basardı.
Her ne kadar sesli yürüse bile küçük olan jenonun geldiğinin farkında değildi. Jeno, haechanın yanına oturduğunda küçük olan tarafından fark edildiğine sevinmişti fakat konuştuğu çocuk ile karşısında duran çocuk aynı kişi değil gibiydi. Oldukça ruhsuz biri vardı karşısında. Haechan kısık bir sesle yanında yerini alan çocuğa "hoşgeldin" demekle yetinmişti. "Hoşbuldum haechan, nasılsın?"
Jeno cevabı bildiği halde sorduğu sorunun cevabını bekliyordu. Kendini oldukça rahat hissediyor ve bir o kadar da geriliyordu.
"Manzara çok güzel değil mi?" haechan karşısında olan güzel manzarayı jenonunda görmesini umut etmişti. İlk buluşmaları böyle olsun istemiyordu fakat jenoyu neden buraya çağırdığı hakkında da bir fikri yoktu. Jeno , haechanın sorduğu soru üzerine önce karşısındaki manzaraya daha sonra ise yanında duran küçük bedene bakıp cevap vermişti. "Çok güzel."

"Başın sağolsun haechan , duyunca cidden üzüldüm." jeno uzun sessizliğin ardından aniden söyleyince haechanbiraz irkilmişti.
"Üzgünüm seni buraya kadar yordum" jenonun söylediği şeyi duymamazlıktan geldiğinde jeno , haechanın hayatında iyi şeyler olmadığını ilk o zaman anlamıştı.

"haechan pek yakın olmasak bile eğer içini dökmek istersen dinlerim." jeno bir ihtimal çocuğun rahatlaması için böyle bir teklif yaptığında, haechan sadece başını olumsuz anlamda sallamıştı. Jeno, biraz da olsa haechanı tanıdıysa kesinlikle düzgün olmayan bişeyler vardı.

Hava iyice soğumaya başlayınca haechan ve jeno, jenonun ısrarı üzerine eve gidiyorlardı. Jeno bi yandan yola odaklanmış bir yandan da yanında oturan küçüğü izliyordu. Haechan ise sadece camdan dışarı bakmakla yetiniyordu. Haechana kalsa hâlâ orada oturuyor ve manzarayı izliyor olurlardı. Taksiyle geldiği yerden şimdi jenonun arabası ile dönerken içini garip duygular sarmıştı. Daha önce mark dışında kimse böyle kötü zamanında yanında olmamıştı. Ne hissetmesi gerektiğini kendi de bilmiyordu. Haechan, jenonun ona seslenmesi ile geldiklerini anlamıştı. Yol ne ara bu kadar hızlı geçti bilmiyordu sadece biraz daha yolculuk iyi olabilir diye düşünmüştü. Haechanve jeno arabadan indiğinde, haechan , jenoyu içeri davet etmesine rağmen jeno kibar şekilde reddetmişti. Küçük olanı yormak istemezdi ve dinlemesi daha iyi olur diye düşünmüştü. Daha fazla küçük beden soğukta beklemesin diye konuşmayı kısa tutmuştu jeno. Birbirlerine sadece iyi geceler diyip ayrılmışlardı. Jeno, haechanevine girdiği zaman gitmeye başlamıştı, camdan onu izleyen bedenden habersiz.