Ruhlar Köprüsü | vegaspete | boyxboy

giriş- hayatını çaldığım adam.

baktım vegas'ı drama queen'e çevirmişim o yüzden bu ficte pete'i süründüreceğiz :) drama bir fic olmayacak arkadaşlar yani öyle olmaz diye tahmin ediyorum umarım eğlenceli bile olabilir. vegas ile pete oldukça zıt karakterler olacak. ve evet peşinden koşan pete olacak :) vicdan azabı ile olsa da. bu arada taslakta unutmuşum bu bölümü aylaar önce yazmışım 

iyi okumalar.

giriş- hayatını çaldığım adam.

hak etmediğim şekilde güzel bir yaşama sahibim. her şeyim var ve hayatım boyunca hiçbir sıkıntı çekmedim. ancak olmaması gereken bir şey oldu. ya da zaten olması gereken mi demeliyim. 24 yıllık yaşamımda çekmediğim eziyeti, sıkıntıyı, azabı bana 1 hafta içinde yaşatan, hayatımı cehenneme çeviren bir şey. ben kötü biriydim ve ben bunların hiçbirine layık değildim. en başından başlamalıyım sanırım. 

birinin hayatını çalmıştım. 

ben yaptım. ben birinin hayatını çaldım. ben bile isteye birinin hayatını çaldım ve onu ömür boyu kötü bir yaşama mahkum kıldım. ben yaptım. ben birinin hayatını kararttım.

inancımıza göre, öldüğünüzde tekrar reenkarne olmadan önce yaşamınıza göre iyi ya da kötü enkarne olabilmenizi belirleyen bir köprüden geçmeniz gerekmektedir. işte bu köprüden geçildiği takdirde siz enkarne olduğunuz zaman 'iyi' bir yaşama kavuşacaksınız ancak bu köprüyü geçemez ve düşerseniz 'kötü' bir yaşam elde edersiniz. tüm bunlar ise diğer ölü ruhlarla beraber gerçekleştirilir ve zaten sizin köprüden geçip geçemeyeceğiniz elçiler tarafından bilinir. işte önceki yaşamımda sürdürdüğüm kötü yaşam nedeniyle köprüyü geçemeyeceğimi biliyordum. ve ben yine biliyordum ki benim önümdeki ruh iyi bir ruhtu. köprüden geçecekken kendi yerime o ruhu aşağı atmıştım ve ben onun yerini almıştım. iyi bir ruh değildim ama hak etmediğim şekilde iyi bir yaşama sahiptim çünkü ben onun yaşamını çalmıştım. ve tanrılar bilir o kişi nasıl bir hayata gözünü açmış yıllarca nasıl bir cehennemde yaşamıştı. öyle ya önceki yaşamımı da hatırlama lanetine ulaşmıştım tam bir çöp olan benin bu hayatta kurtulma şansı yoktu yani. yerime birini yakmıştım ve o ruhun hiç hak etmediğim hayatını çalmıştım. 

şimdi geçmişimi ve asla anımsamam gereken ruhlar köprüsünde yaptığım kötülüğü hatırlamam ile günler ve gecelerim azaba döndü. o ruhun karması peşimi bırakmıyor bir şekilde yakama yapışıp uykularımı zehir ediyordu. bu işi çözmeliydim, kendimi bir şekilde o ruha affetirmeli ve tasasız yaşamıma geri dönmeliydim. evet yapabilirdim daha doğrusu yapmak zorundaydım. tabii ki kendim için.

y.n.// ehhem nasıl buldunuz.