*ვახელ თვალებს*
"ადექი ანა უკვე 10 საათია"
მეუბნება იოანე.
"ვაიმე მე როცა მინდა მაშინ ავდგები შენი რა საქმეა"ჩავიბუზღუნე და გადავბრუნდი.
"როცა უფროსი ძმა გეუბნება ესეიგი უნდა გააკეთო"გაბრაზდა.
"ვაიმე კარგი ხო ავდგები"ვთქვი და ნელა წამოვხტი საწოლიდან.
შაბათი იყო ამიტომ სკოლა არ იწყებოდა,მე ანა მქვია,10-ე კლასელი ვარ,მყავს უფროსი ძმა(იოანე),სკოლა დიდად არ მიყვარს,მაგრამ კარგი ნიშნები მყავს,ჩემი ძმა 5 წლით დიდია ჩემზე ამიტომ ძალიან ზრუნავს თავის დაზე(ჩემზე),ქერა ხუჭუჭა თმიანი ვარ,ცოტა მსუქანი,მყავს 2 მეგობარი(ლიზი,თეკლა)ისინი მე ძალიან მიყვარს და ვაფასებ.
*შემოდის ზარი*
"ბატონო" ვუპასუხე თავაზიანად.
"როგორ ხარ დედი აბა რაშვებით?" დედაჩემი ყოფილა.
"კარგად დედა ახლა ავდექი და საჭმელი უნდა ვჭამო" ვუთხარი.
"კარგი,მაგრამ იცოდე რომ მოვალ,მნიშვნელოვან საქმეზე უნდა დაგელაპარაკო!" ეს ისე სერიოზულად თქვა რომ მართლა რაღაც სერიოზული უნდა ყოფილიყო.
*ყურმილის დაკიდვა*
ყურმილი დავკიდე და ჩაცმა დავიწყე,გრძელ საყელოიანი ჯემპრი ჩავიცვი(ციოდა),მოტკეცილი შარვალი და სახლიდან გავედი.
გადავწყვიტე ჩემს მეგობრებთან ერთად დასასვენებლად სადმე წავსულიყავი ამიტომ მეგობრებს გავუარე:
"დასასვენებლად?კი მაგრამ სად?"
მომახალა ლიზიმ.
"ბათუმში?კარგი აზრია?" თქვა თეკლამ.
"კარგი აზრია ბათუმი" ვუთხარი მე.
"მაშინ დავგეგმოთ როდის და რამდენ დღეში წავალთ?!" თქვა ლიზიმ.
ყველაფერი დავგეგმეთ,რა უნდა ჩავიცვა და რითი უნდა წავსულიყავი.ყველაფერი მეგობრებს ვუთხარი და ᲒᲐᲕᲔᲛᲖᲐᲓᲔᲗ.(ჯერ არ მივდიოდით)
*5 დღის შემდეგ*
ბათუმში ჩავედით,ძალიან მომწონს აქაურობა,თან კარგი ბინაც გვაქვს,კარის მეზობლები დიდად არ მიყვარს მაგრამ რას ვიზამთ,მაინც გვყავს.
მე,ლიზი და თეკლა კარგად მოვკალათდით ერთ სასტუმროში,თან სამ საწოლიანი ლოგინები იყო და ძალიან გაგვიხარდა,დედას უკვე ვუთხარი რომ ბათუმში წამოვედი,მაგრამ...
რა იყო ის მნიშვნელოვანი საქმე რაც უნდა ეთქვა?ჰმმ...მერე ვკითხავ,ახლა უნდა გავერთოთ.
*რეკავს ტელეფონი*
"აბა როგორ ხარ?" მირეკავს იოანე.
"კარგად ჩამოვედით და ძალიან მომწონს აქაურობა!შენ როგორ ხარ?"
"კარგად,მაგრამ იცოდე თავს გაუფრთხილდი"
"რა უნდა მომივიდეს ასეთი?" ჩავიცინე.
"მე გაგაფრთხილე დანარჩენი შენზე იყოს"
*ყურმილის დაკიდვა*
სიმართლე გითხრათ მისმა სიტყვებმა დამაფიქრა,რატომ მე თვითონაც არვიცი.უკვე საუზმის დრო იყო ამიტომ გარეთ გავედი,რო ცა გავდიოდი კარებშიი ვიღაც შემომეჩეჩა,უფ ტბაზე მეტად ის მეზიზღება,ჩვენი კარის მეზობელი,ანდრია:/
მომაშტერდა,მე ყურადღება არ მივაქციე და გავიარე,როცა მაგიდას მოვუსხედით,ანდრია ჩემს გვერდით დაჯდა...
