N-I-N-E

132 18 2
                                    

Niall Horan's POV.

Ik open langzaam mijn ogen, en ik kijk rond. Een grote witte kamer met veel apparaten wordt zichtbaar. Als ik rechts van me kijk, zie ik mijn moeder zitten, ze huilt. 'Mam?' Fluister ik met veel moeite. 'Niall, lieverd?' Hoor ik haar stamelen, 'je leeft?' Ik knik, ook met veel moeite. 'Wacht, ik haal een dokter,' zegt mam met een kleine glimlach. Ik reageer niet, gewoon omdat het teveel moeite kost. Ze staat op, en gaat zoals ze al zei, een dokter halen. Even later komt ze terug met een dokter. 'Zo,' zegt hij, 'hoe voel je je?' Ik haal mijn schouders met moeite op. 'Moe,' reageer ik met een zucht. 'Dat dacht ik al,' antwoordt de dokter. Hij kijkt wat bij de apparaten. 'Je bent redelijk stabiel, maar rust goed uit,' zegt de dokter. Ik knik. 'Mam, welke dag is het?' Vraag ik als de dokter weg is. 'Morgen is je jubileum van 16 bevriend zijn met Olly,' reageert ze na een paar seconde nagedacht te hebben. 'Maar ik moet dat met haar vieren!' Zeg ik gestrest. Ik ga rechtop zitten, maar door een pijnscheut in mijn hoofd ga ik snel weer liggen. Met mijn hand grijp ik mijn hoofd vast. Een zucht verlaat mijn mond. 'Je moet rusten,' reageert mijn moeder.

'Ik weet zelf wel wat ik nodig heb,' zeg ik. 'En dat is Olivia.' 'Olivia ligt ook in het ziekenhuis, maar in een andere,' fluistert mijn moeder bijna onverstaanbaar. 'Wat?' Stamel ik. 'Are you fucking kidding me?' 'No, I'm not. I'm so sorry Niall, I don't want it, but-' ik laar haar niet uit praten. 'Ik wil nu fucking naar haar toe! I want to hug her, to kiss her, to I don't know. I want her here right now, and that's all I want.'

{A/N plotselinge stemmingswisselingen.... Dawn, dawn, dawwwwnnn *pedoface*}

Live or Death || ft. Niall HoranWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu