one

34 6 2
                                    

İnsan insana benzer derler, en sevdiğin insan bir canavara benzediğinde bu teorinin aslında ne kadar acı verici olduğunu anlarsınız. Sizi en mutlu hissettiren kişiye bakıp nefret kusmak acı verir insana.

Sasuke Uchiha yıllardır bu hissi taşıyordu kalbinde.

•••

"Ne demek çıkıyorsunuz? Aptal mısın sen?" Sasuke, İtachi'nin yüksek sesinin verdiği rahatsızlıkla başını çevirdi.

"Ne yapabilirdim? Eminim haberi bile yoktur, onu suçlayamazsın!" İtachi elini alnına koydu ve bir şeyler mırıldandı. Sasuke, ne dediğini tam anlayamasa da kestirebiliyordu.

"Sasuke, katil o. Yaptığın çok yanlış bir şey ve biliyor musun annem bu durumda senden utanırdı." bakışlarındaki küçümsemeden çok haklı oluşu kalbine ok gibi saplanmıştı Sasuke'nin. Tek yapabildiği şey ise sesizce ayağa kalkmak ve kapıya yönelmek oldu. "Biliyorum." diye mırıldanıp kapıyı çekti.

Yavaşça odasına geçip raftaki siyah deri kaplamalı defteri aldı. Yılların verdiği sararmış sayfa kokusunu çeke çeke karıştırmaya başladı ve yazılan son sayfaya geldi. Tarihe gözü ilişti. 23 Temmuz 2014, 11. yaş günü. Ağır anıları olan o sayfayı ağır ağır okumaya başladı.

"Günlük biliyor musun bugün benim doğum günüm, 11 yaşında oldum. Annem hep büyük adam olunca ben yanında olamayacağım derdi, sahi o kadar büyüdüm mü şimdiden? Annem gitti. Bir daha gelmeyecek ama gittiği yerde mutluymuş, abim öyle dedi. Abim beni kandırmaz hiç. Onu götüren kişi de kim biliyor musun? Kizashi amca, sana hep bahsettiğim Sakura'nın babası. Aslında o mu değil mi emin değilim çünkü abim silahını görünce beni içeri götürdü. Annem abimin sorunlu olduğunu söylerdi hep ama beni ona bırakıp uzaklara gitti. Ona kızgınım ama annemin gitmesi canımı acıtıyor, bu beni küçük çocuk yapmaz, ve söz veriyorum annemi geri eve döndüreceğim! Büyük erkek sözü."

Gözlerinin yaşını elinin tersiyle sildi ve yeni bir sayfaya başlık attı.

"Günlük, bugün annemin katilinin kızıyla ikinci ayımızı kutladık. İtachi'ye çıktığımızı söyledim. Anne, beni affet."

Tozlu rafa tozlu defteri geri bıraktı ve eline telefonunu aldı.

Sasuke:
Naptın? Vardın mı eve?

Sakura:
Evet hayatım, şimdi girdim.
Yarın 8 gibi dışarı çıkalım sana bir sürprizim var.

Sasuke:
Bekliyorum. 🙉

•••
Ben bu kitabi atmistim baya sevmistiniz yine atayim dedim. YINE SEVERSINIZ UMARIMM

devil eyes °SasuSaku°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin