ağlamak güzeldir, bir şeyler hissettiğin sürece

211 29 26
                                    

01.08.22
"elbet bir gün buluşacağız."

biriciğim kaeya'm,

aşk nedir?

aşkı bilebilir mi bir insan?
teker teker her şeyini kaybederken, yarı yolda kalmaktan korkan birisi olabilir mi bir aşık? soğuk sonbahar akşamlarını süsleyen rüzgar gibi ruhuma işleyen bu hisler nedir sevdiğim? bıkmam sorular sormaktan, şayet yorulmuştur soru işaretleri cümlelerimin sonunda bulunmaktan. lakin şikayetçi olma bu sorularımdan, cevaplamana gerek yok hiçbirini. bir kendim bilirim mektubumdaki soruların cevabını, bir de senin için atan yüreğim. yersizdir artık senin tek bir kelime etmen.

güzel sevgilim, uzun saçlarının arasında soluklarımı dinlendirdiğim geceler hissetmedin mi sen de bunları? yoksa ben miyim bu sevda ateşiyle yanıp tutuşan, yalnız başıma ikimizin acısını yaşayacak olan? hep böyle değil midir zaten, neden mümkün değildir ki sonsuza kadar mutlu olmak? güzel şeylerin hep bir sonu vardır, umarım senin güzelliğin ebediyete kadar sürer biriciğim.

ancak şimdi sen bir başkasının kolları arasında, bir zamanlar bana bahşettiğin gülümsemeni ona hediye ediyorsun. güzelliğinden beni mahrum bırakıp yabancı bir vücuda fısıldıyorsun onu sevdiğini.

ağlarım sevgilim. ancak ben ağlamak nedir bilmezdim, seninle öğrendim. ilk önce güzelliğine ağladım, sonra gidişine. yokluğunda anladım ben neyin ne olduğunu, aşk ile nefreti öğrendim.

ben seni çok sevdim.

ne ben bulabilirim sana olan hislerimi anlatacak doğru kelimeleri, ne de sen anlarsın beni. oysa gözlerimin içine bir kez baksan görürdün orada kendini, kendi derinlerinde ise beni. zordur anlaması sessizliğimden.

biriciğim, güzel sevgilim. sabahın ilk çiy tanesinin küçük, narin bir yaprağa konuşu gibi sessizce dokunuyor hala söylediğin her bir kelime, bir bir yüreğime.

hakikaten var mıydı bir anlamı senin için sabaha kadar sevişmelerimizin, çok sevdiğim o esmer tenine bıraktığım minik buselerin ve ince uzun parmaklarınla temasımın, sıcak dokunuşunun tenimde bıraktığı hissin?

hiçbir yerde hissedemediğim aitliğe rağmen senin vücudunda bulduğum yaşamdan haberin var mıydı sevdiğim?

şimdi ise bu hissi bir başkasına mı yaşatıyorsun? sahi hiçbir zaman bu güzelliğe layık olmamıştım ki ben, günahkardım kendimi bildim bileli. kirli ruhumla senin cennetini kirletmeye, izler bırakmaya hakkım da yoktu.

uzun gecelerin sabahına düşüncelerin kadar dağınık hale gelen koyu mavi saçların, üstüne sinmiş hafif şarap ile kendine has kokusuna doyamadığım yanık tenin ve içinde dünyaları bulduğum yorgun bakışların. hepsinden mahrumdum şimdi sevgilim. şimdi bunların hepsi bir başkasına aitti. oysa ben hala sana aitim. her zaman senin için atacak olan bu yürek sen çağırdığın an sana koşmamak için zihnimle kavga edecek.

hangisi yenik düşecek ki? ismini bile andığımda ilk günkü heycanıyla çırpınmaya başlayan kalbim mi yoksa benim aptal düşüncelerim mi? iki türlü de kaybeden ben olacaktım zaten.

gerçi seni kaybettikten sonra da pek bir anlamı kalmamıştı ya çoğu şeyin. artık bu şehrin de bir anlamı kalmadı benim için sevgilim. senin ile süslenen bahar çiçeklerim, yazın benim gün ışığım, sonbaharda içime dokunan meltem rüzgarlarım, kışınsa tane tane düşen eşsiz kar tanelerim olmuştun sen. bu şehrin hangi köşesine gitsem kaçamazdım ben senden. hayaletimize yenik düştüm. anılar beni hapsetti ve ben boğulmaya başladım.

işte tam bu yüzden terk ediyorum sevgilim. seni değil, bu şehri. lakin ben başından beri terk edilmiştim zaten. bu şehir tarafından da, senin tarafından da.

yüreğimde anılarımızı taşımaya devam ederken ben çok uzaklarda olacağım, yine hayaletimiz tarafından kovalanacak ama kendimi teselli edeceğim. sen burada mutlu olacaksın ya, gerisi ne ilgilendirir beni?

sen başka birinin ismini mırıldanırken,
en hoş duyguları bir yabancıyla yaşarken,
o'nun şakalarına minik kahkahanı sunarken,
vücudunun her bir karışı başka birine aitken,
senden kilometrelerce uzakta yine seni seveceğim sevgilim.

☆★☆

uzun süre sonra adam akıllı bir şeyler yazmaya çalışmış olsam da elimden ancak bu kadarı geldi :(
çok uzun tutmak istemedim açıkçası, sadece karakterin duygularını aşılayabileceğim bir kurgu yazmak istemiştim. umarım bu konuda kendimi geliştirebilmişimdir!! umarım kurgumu beğenmişsinizdir, okuduğunuz için çok teşekkür ederim!!!

terk edişimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin