Unseen Daughter

Part 19

Imee's POV

I woke up dahil sa ilaw. I blink 3 time Para I adjust ang eyesight ko.

Nang ok na at tumingin tingin ako sa paligid pero wala akong kasama. Wtf totoo ba yung kanina?

Ano yun nag time travel ako? Gosh wait lumulutang utak ko kakagising ko palang.

"manang gising kana pala kumusta kana?" saad nito pagka pasok at pagka pasok palang nya

"M-masakit lang yung katawan ko" saad ko naman nang biglang pumasok si rod na ikinagulat ko

"Dri!" sigaw ko at umupo

Ngumiti naman sya at lumapit saakin. Pagkalapit nya agad ko syang niyakap ng mahigpit.

"Sabi na eh panaginip lang yun" saad ko

"Hon" saad ng isang babae sa likuran Kaya tinignan ko ito and it's Sam

"a-anong ginagawa mo dito?!" sigaw ko at hinawakan yung kamay ni dri

"Hon lumabas muna kayo ni Eli ha mag uusap lang kami......" hindi na natuloy ni dri ang sasabihin nya nang bigla akong mag salita

"h-hon?" I asked kasabay ng pagtulo ng luha ko

"Sam alika muna" saad ni irene tumango naman si Sam at sabay silang lumabas.

"s-so totoo na Asawa mo sya?" I asked habang nakatingin sa mga mata nya

"Imee naikwento na saamin ni irene lahat, I'm so sorry about that" saad nya

Agad kong hinawakan ang mukha nya at tumingin mismo sa mga mata nya.

"M-mahal kita" saad ko

"mahal na mahal kita" dagdag ko

"mahal rin naman kita eh" saad nito

"pero bilang kaibigan lang imee, mahal ko si Sam at may pamilya na kami" saad nito na Lalo kong ikinaiyak

"imee it's been 5 years" saad nito

"a-alam mo ba ang tungkol sa anak natin?" I asked

"a-anak N-natin?" nauutal nitong tanong

"o-owww" tanging saad ko at umiwas ng tingin, hindi ko pa ba nasasabi sa kanya?

"imee anong anak?" he asked again but I just remained silent

"imee" saad nito at hinawakan yung mukha ko saka ihinarap sa kanya

"anong anak? May anak tayo?" he asked

"w-wala akong matandaan, i-i can't remember anything ang Alam ko lang ay k-kasama kita bago ko ipikit ang mga mata ko. Paggising ko naman may iba kana palang mahal" saad ko

Rod's POV

Naguguilt ako, yes it was my fault dahil nawala ang nararamdaman ko kay imee noon at nahulog ako sa iba.

"i-im sorry" saad ko

"it's ok, mukha namang masaya kayo eh ako nalang ang lalayo" saad nito

Bigla namang pumasok si irene dahilan Para mapatingin kami sa kanya.

"kuya nauna na si Sam umuwi inaantok na kasi yung anak nyo" saad ni irene

"ganon ba sige" saad ko nalang

"mauuna na rin ako, mag pahinga at magpagaling ka imee ha" saad ko pero hindi ito sumagot, humiga lang sya at tumingin sa labas ng bintana.

"irene can we talk?" i asked nang makalapit na ako sa kanya

"sure sa labas tayo" saad nito

Bago ako lumabas ng kwarto muli ko namang nilingon si imee na ngayon ay nakatingin na saakin, agad rin naman itong umiwas ng tingin at pinunasan yung pisngi nya. She's crying

"irene may anak kami ni imee?" I asked directly nang makalabas na kami

"yes kuya, babae her name is Maria Josefayna Marcos Duterte" saad nito na ikinangiti ko

"nasaan sya? I want to see her" saad ko pero

"nawawala sya 5 years ago, ilang buwan palang si yna noon kuya. Nung mawala sya halos mabaliw na si ate kakahanap sa kanya, hindi ito tumigil hanggang Ayan nga naaksidente nya at na coma for 5 years" saad nito na ikinagulat ko

"Bakit hindi nyo sinabi saakin?" I asked

"ayaw ni ate kuya, mahal na mahal ka nya pero ayaw nyang makasira ng pamilya. Nung panahong nagpapakasaya kayo ni Sam kabaliktaran naman ang nararamdaman ni ate. Ilang buwan syang walang maayos na tulog at kain" saad nito

"P-paanong nawala?" I asked

"tinangay ng Yaya nya" saad nito

"until now ba hinahanap nyo parin?" I asked

"yes ilang taon na kaming nag hahanap pero wala talaga" saad naman nito

"i-i will help don't worry Ibigay mo saakin lahat ng details na pwedeng magamit" saad ko

"Thank you kuya" saad nito at niyakap ako ganon din ako sa kanya

After nun, nag paalam na ako na uuwi na ako dahil baka hinihintay na ako nila Samantha at Eli sa bahay.