H4

19 2 0
                                    

Ik kom thuis van de stad, ik heb een naar gevoel in mijn buik. Ik wil het terugbrengen maar dat kan niet, dan word ik aangehouden voor diefstal enzo. Ik ben zo dom, ik had dit nooit moeten doen. Maar Emma is zo lief voor me. Ik gooi het shirt achter in mijn kast , hoef ik er ook niet naar te kijken.

Het is intussen 17:30 en mama roept mij om te eten. Ik loop de trap af terwijl ik me bedenk dat in wil afvallen. Afvallen is in mijn ogen, leven op water en brood. Mama gaat dat never nooit goed keuren, maar ik WIL het zo graag, ik ben gewoon te dik. We zitten met zijn 3en aan tafel, mijn oudere broer van 17 is uit met vrienden. Papa en mama zijn alleen maar aan het ruzieen, mama begint te huilen en papa loopt boos weg van tafel. Mmpphh ik loop van tafel en ga naar boven toe. Ik doe mijn oordopjes in en ga "wherever you are" van 5 Seconds of Summer luisteren. niet dat ik daar heel veel blijer van word. Dus ik zet een vrolijke mashup op en val in slaap.

Ik slaap de hele avond door en merkte niets van het gedoe beneden. 04:48 schrik ik wakker, urgh weer een nachtmerrie. Ik heb honger, maar ik mag NIET eten. De hele dag niet.

Mijn moeder komt om half 7 ook naar beneden en haar ogen zijn helemaal rood van gisteravond, papa kan soms zo uitbranden.
Ik moet om 08:15 op school zijn maar de tijd vloog voorbij en ik keek op de klok "shit, ik ben al 10 min te laat" ik ga me ook niet meer haasten. Dan skip ik maar een keertje het eerste uur.

Wanneer ik het 2e uur op school kom gebeurd er niet veek anders dan normaal, alleen dat de conrector me op komt halen. Ik was al chagerijnig en vroeg heel asosiaal "wat moet je van me". In mijn gedachten wist ik dat ik dat beter niet had kunnen doenwant jahoor. 3 hele weken lang 08:00 aanwezig zijn en mag om 16:00 pas weg. Hoe ga ik dit in vredesnaam uitleggen aan mijn ouders?

The Hell To DeathWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu