Barlasın konuşmasıyla sonlanan yolculuğumuz ardından eski evin tadilat a ihtiyacı olduğundan diğer eve geçmiştim .Büşra yı unuttuğum hatırlayıp telefonumu açtım çok sayıda arama ve mesaj vardı daha fazla bekletmeyip numarasına tıkladım tek çalışta açtı ve konuşmaya başladı"Kızım sen beni deliticek misin,nerdesin çocuklar nasıl buldun dimi bişeyleri yok çok iyi olduklarını söyle lütfen, korkuyorum Allah korusun ya biş-"sözünü kestim ve hızla konuşup konuşmayı sonlandırdım"Hepsi iyi Gamzeyi de al attığım konuma gelin."Konumu attıktan sonra Barlası kucağıma aldım ve uzun zamandır gelmediğim ALACA nın ilk planlarını kurduğu evdeydim.Kafamı kaldırdım ve evi baştan aşağı süzdüm onca zaman ALACA nın tüm pisliklerini kabullenmiş ve saklayan bu ev , evden daha fazlasıydı benim için nedensiz bir şekilde.Belkide ilk lerimi yaşadığım içindir bu nedensizlik. Dış cephesi beyazlar içerisinde olan bu ev bana kimsesiz bir huzur getiriyordu sanki.Temeli uzun yıllara dayandığını biliyordum yapıldığı şeklin bire bir restore edilmesini istemiştim ve öylede olmuştu ama içi tamamen benim tercihlerimle yönetilmişti.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Çocuklar bana bakarken bende eve bakıyordum . "Hadi çocuklar yeni evimiz artık burası."Ecem bana şaşkınlık la bakarken Barlas mutluluk nidalarını kulaklarımızı patlatarak sergiliyordu,Arkın ise yüzündeki ifadesizliği rağmen gözlerine yansıyan duygularını saklayamamış beğenisini ortaya dökmüştü. Kucağımdaki Barlas ile beraber eve ilerlemeye başladım. Güvenlik için kendi el izim ile açılan bir sistem kurdurtmuştum.İçeri geçince ilk işim camları açmak oldu her ne kadar arada temizlik için göverevlileri yönlendirsemde bi yaşam belirtisi olmadığından tozlu ve havasızdı.Artık daha rahat nefes alınabiliyordu bahçesi ne de özen gösterirdim buranın .
Oturduk , Barlas acıktığını söyleyince diğerleride ona katıldı.Ayağa kalktım dolapların boş olduğunu biliyordum bi anda aklıma gelen ihtimalle kendimi koltuğa attım telefonumu elime alıp pizza sipariş ettim.Bi kaç dakika sonra kapı çaldı kameradan kontrol ettiğimde Büşra ve Gamzeydi gelen.Kapıyı açtım Büşra çeşitli duygularla dolup taşmış ifadesiyle kendini içeri attı ardından Gamze girdi , kapıyı kapattım. Arkalarından bende gittim Büşranın sesi odayı sarıp sarmalamıştı.
"Kızım bir dur, tek tek sor nefes al arada."yüzüme şaşkınca bakarken derin bir nefes aldı"Nası dur ya dur ne demek ben hayatımda toplasan bu kadar şaşırmadım korkmadım ya sen bana dur diyorsun Elen aşk olsun , sen nesin hem ne yapıyorsun da bu kadar zenginsin hadi zenginsin neden garsonluk yapıyorsun?" şuan anlatmak isediklerimden emin değildim ama Büşrayı kaybetmek istemiyorum her iki türlüde arkadaşlığımızı bitirebilirdi sanırım başka çarem yoktu.
"Büşra bak ne kadar bu yaşananların altında yatanı merak ettiğini bilsemde , off korkuyorum belkide "önce yüzünde okuyamadığım bi ifade geçti sonrasında her zamanki sıcak neşe dolu gülümsemesini sundu gözlerime."Bak Elen biz kaç yıldır tanışıyoruz , aynı yerden ekmek yiyiyoruz yüreğini bilirim ben be senin her ne olursa olsun ben senin hep yanındayım kardeşim"sözleriyle gözlerim yanmaya başlamıştı bu kadar duygusal değildim ben hadi ama. Ayağa kalktığım gibi bahçe kapısına yöneldim gök yüzüne bakarken elimi cebime attım bir sigara çıkarttım ama çakmağım o cebimde yoktu diğer ceplerimi yoklarken önümde bi kıvılcım belirdi ardındanda ateşi yükseldi.Elinin sahibinden anlamıştım gelenin Büşra olduğunu dudağımdaki sigarayı hala yanmakta olan ateşe doğrulttum ve nikotinin ciğerlerimi doldurmasına izin verdim.
