Telefonumu çıkartıp gruba girdiğimde gördüğüm şeyle gözlerim açıldı. Duruya baktım. Cidden, bana bunu nasıl yapmıştı? O benim en yakın arkadaşlarımdandı.
Gördüğüm şey dün akşam lavaboların ordaki koridorda Çağrıyla yakınlaştığımız andan bir fotoğraftı. Tüm okul görmüştü ve rezil olmuştum. Neredeyse bütün kızlar Çağrıya ölüp biterdi ve bana hiç iyi yaklaşmayacaklardı artık. Bana olan garip davranışları bu yüzdendi demek. Cidden, bir erkek için bana yaptıklarına bak..
Sinirle kalkıp hesap sormak istedim ama arkam hala ıslaktı ve kalkamıyordum. Sinirden delirecektim. Ama buradan kalkabildiğimde bunun hesabını soracaktım.
Ders bitiminde arkam kurumuştu. Yerimden kalkıp çıkmak üzere olan Durunun kolundan tuttum.
"Konuşacağız." Sınıfta sadece Berk, Çağrı, Duru ve ben vardık. Duru ofladı ve başıyla dinliyorum dercesine bir hareket yaptı.
"Neden yaptın bunu?" dedim hesap sorar bir tonda. Sınıftakilere göz gezdirdi ve kolumdan beni dışarıya çekip kapıyı kapattı.
"Benim olan bir şeye dokunursan sonun böyle olur pisicik. Akıllanmışsındır umarım." İyice sinirlenmiştim. Benim olan diye bahsettiği şey Çağrı mıydı? Öyleyse çok yanılıyordu.. Çağrı benim, ben de Çağrınındım.
"Senin ol-" cümlem hemen yanımızdaki sınıf kapısının açılmasıyla, daha doğrusu kapıdan çıkan kişiyle yarıda kalmıştı.
Çağrı bize doğru yaklaştı ve yanımda durdu. Duruya iğreniyormuş gibi bakıp elimi tuttu. Hiç bir şey demeden beni peşinden bahçeye sürükledi. Önce kantinden iki tane kahve aldık ve bahçeye geçip oturduk.
"Dün neden kaçtın benden?"
"Garip hissettim. Kaçmamalıydım.." Gülümsedi. Kaşlarımı çattım sorgular gibi.
"Tatlısın." dedi. "Ama onun intikamını alacağım senden."
"İddialısın." Gülümsedim.
"Tabii ki."
-
hazal :
ne yapıyorsun?
çağrı :
müzik dinliyorum.
sen?
hazal :
kedimle oynuyorum.
şey ben fotoğraf çektim bir kaç tane, atsam seçer misin? paylaşmam için.
çağrı :
bayılıyorsun bana seçtirmeye. :)
at bakayım.
hazal :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
çağrı :
kızım..
bilerek mi yapıyorsun?
hazal :
:)
ya hadi seçç.
çağrı :
ilkini atma.
hazal :
neden?
çağrı :
hazal.. atma işte güzelim.
hazal :
tamam.
çağrı :
benden aldığın eklem yüzüklerini takmışsın.
hazal :
evet, nasıllar?
çağrı :
sende daha güzel duruyorlar.
hazal :
:)
çağrı :
evde yalnız mısın yine?
hazal :
evet.
çağrı :
10 dakikaya oradayım.
-
On dakika geçtiğinde zil çaldı. Kapıyı açtığımda karşımda beklediğim gibi onu görünce gülümsedim. İçeriye geçmesi için yer açtım.
İçeriye geçti ve kapıyı kapatıp beni kapıya yasladı. Elleri belimi bulurken dudakları yanağıma, oradan boynuma yönelmişti. Usul usul boynumu öperken gülümsedim ve onu omuzlarından ittirdim.
"Dur gelir gelmez, içeriye geç." Sözümü dinleyip içeriye geçti ve üzerindeki deri ceketten kurtulup kendini koltuğa bıraktı. Yanına yerleşip başımı omzuna dayadım. Kolunu omzuma attı.
Bir süre boyunca omzunda kaldım. Bir şey demedik ikimizde. Derin bir sessizlik hakim olmuştu. Umurumda değildi, biz böyle anlaşıyorduk.
"Ee?.." dedi.
"Ee.." dedim.
Gülümsedi ve "Niye susuyoruz kızım?" dedi. Gülümseyip "Bilmem, böyle seviyoruzdur belki bizde?" dedim. Gözleri buğulanmış bir şekilde gülümsedi.
"Seviyor muyuz?"
"Seviyoruz."
Saçlarımı öptü.
-
daha yaraticibitirebilirdim biliyorum ama bu kadar oluyor. kitap cok klasik wattpad kliseleri dolu biliyorum. ve yakinda hesap degistirebilirim yani hikaye yarim kalabilir, bunun icin ozur dilerim. seviliyorsunuzz. <3
